2014

     

Fotoalbum Oosterschelde

Nederland: Oosterschelde Poortvliet Strijenham

 

Duiken

Strijenham: Poortvliet

Aanpassen aan de Oosterschelde na een korte reis naar Spanje, Estartit zal niet lang duren, want nog geen week na de vier zalige duiken op de Medes eilanden ga ik al een duikje doen in Nederland. Roel, Jurgen en ik hebben gisteren beslist om richting Strijenham te rijden en daar eens te gaan kijken of er daar sepia's te zien zijn. We hebben de noordkant gekozen van de Oosterschelde, want de wind staat NNO en toch drie a vier beaufort, dus dan ben je best dat je op de noordkant duikt en niet op de zuidkant. We hadden graag naar Goes Sas geweest, maar dat ligt verkeerd voor deze windrichting. Vertrek bij Jurgen om tien uur, iets voor tien eigenlijk en van daar gaan we vullen. Roel en ik hadden geen tijd gehad om onze flessen te vullen, dus richting Sint-Niklaas en daar in het vulstation aan recreatieoord De Ster flesjes vullen. Er is daar een vulstation dat 7 op 7, 24 uur per dag geopend is. We zijn er op twintig minuten en dan rijden we verder naar Nederland via de E34 naar Antwerpen en dan zo naar Poortvliet, de Polderdijk. We passeren via Oesterdam en daar is weinig volk, maar toch rijden we verder zoals afgesproken naar Strijenham. We zijn er goed op tijd voor de kentering, hoewel dat hier niet echt nodig is, maar we vinden het best om dit in het begin van het seizoen wel te doen.

We maken ons klaar om iets voor twaalf en dan kunnen we om kwart over te water. Het is hier nog even wandelen, maar dat is goed voor de fysiek. Het is laag water en dus kunnen we via de trap makkelijk te water en starten. Roel neemt de duikleiding, ik hang rechts van hem en Ju links, hopelijk zien we iets. We zakken tot een vier meter en Roel heeft wat last om onder te blijven: hij heeft een onderpak van vijf millimeter en een duikpak van zeve, dus heeft net iets te weinig gewicht mee. Snel een kilo bijsteken van Ju en dan nog eens proberen. We zakken, nu gaat het goed en we zitten ineens zonder het te weten op veertien meter. Tja, veel is hier niet te zien. Even wat naar links duiken en dan proberen wat dieper, maar het is enkel zand dat we te zien krijgen. Er zitten wel heel veel en heel grote millenniumslakken, dus dan zien we toch iets. Het misnte dat je hier beweegt zorg je voor stof voor jezelf en je buddy's, dus niet echt interessant. We gaan dan iets dieper kijken, maar daar is het hetzelfde. Maar toch zien we hier een kleine sepiola: zalig, kort, want dan verdwijnt die in het zand en zien we hem niet meer terug. We duiken zo tussen de krabben die opspringen en de kleine visjes die wegzwemmen van ons tot een minuut of 25 en dan keren we om. Roel probeert het nu een beetje minder diep en ja hoor, daar is dan vanalles te zien.

We spotten een bruine plooislak die eieren aan het leggen is en een groene wierslak en tussen de oesters en dergelijke zien we echt veel millenniumslakken. Die zijn echt wel veel aanwezig vandaag. Niet de meest elegante en mooie slakken, maar we zijn wel blij dat we iets te zien krijgen. Een paar grondels zitten leuk bij elkaar in een lege oesterschelp en hetgeen we het meeste zien, zijn honderdduizend partikels, want volgens wat we gehoord hebben is de bloei al volle bak bezig. Met de milde winter en het mooie weer van de laatste weken is dat niet echt verwonderlijk. Maar we trekken er ons niet veel van aan. De duik is rustig, gewoon genieten en kijken naar de heremietkreeften, de gewone kreeftjes en de kleine grondels en dergelijke die hier zitten. Een zeedonderpad passeert ook de revue en we zijn ondertussen al veertig minuten onderweg. Voor de twee in natpak wordt dit dan toch al wel wat frisser, dus we gaan stilaan richting safety stop. Nog even drie minuten op vijf meter hangen, vooral vor Ju, want ik hing het minst hoog en mijn safety stop was eigenlijk al gedaan toen Roel teken deed. Na een vijftig minuten en een heel rustige duik waarvan het tweede deel het beste was komen we uit het water. Terug langs het pad naar de parking, daar ons omkleden en dan kunnen we vertrekken. Terug naar huis om daar nog iets te drinken en logboeken in te vullen. Alles verloopt vlot, ook het Duveltje drinken achteraf en dan doe ik de toer om iedereen af te zetten. Aagje was bij Evy en Arne gebleven, dus snel iedereen thuis afzetten en alles is dik OK voor deze zonnige zaterdag. Mijn spullen waren toen al afgespoeld en opgehangen, dus dat is ook al klaar. Volgende week terug een duikje en hopelijk werkt de wind dan beter mee en de sepia's ook, want die hebben we niet gezien.