Duiken

     

2008

Zondag 19 oktober 2008: Nederland, Oosterschelde, Goes Sas

We vertrekken 's morgens rond 10:30 van bij ons thuis en rijden naar Goes om daar waarschijnlijk onze laatste duik te maken van dit jaar. Het is al 19 oktober en de Belgische en Nederlandse wateren worden stilaan kouder en kouder en zijn al bijna te koud om überhaupt nog onder water te gaan. We zullen er dan maar vanuit gaan dat dit de laatste is. We zijn net op tijd om de briefing te missen en krijgen Danny als buddy. Die heeft hier al eens gedoken (wij ook, maar dan al volgend en in opleiding) en hij heeft toch iets meer ervaring om de duikleiding te nemen dan wij. We maken ons klaar en het is best frisjes hier langs de dijk. Er staat een serieuze wind en het is hier helemaal niet beschut dus dat doet het allemaal al veel kouder aanvoelen ook. We zijn op tijd klaar en Flor zal eerst duiken en Danny zal dan proberen hem te volgen samen met ons. Dat lukt niet echt goed. Ik hang op een bepaald moment vlak tussen Flor die al op de bodem is en Eef die nog aan de oppervlakte hangt. Ik zie ze nog even allebei, maar ik blijf zoals steeds flink bij mijn buddy Eef en verlies dan alle contact met de anderen.

We zakken helemaal naar de bodem, kijken wat in het rond en zwaaien met onze lampen, maar kunnen niemand vinden. Na ongeveer een minuut komen we terug naar boven en even later komt ook Danny aan de oppervlakte. Ze waren beneden op ons aan het wachten, maar we kwamen niet. Swat, Danny zal dan met ons afdalen terug en zo met z'n drieën onze tour te doen. Het zicht is niet heel goed, de vorige keer was het een beetje beter, maar het gaat toch vlotjes. Wel wat aanpassen na Egypte en nu terug in de Oosterschelde, andere temperatuur, andere zichtbaarheid en terug duiken met lampen. We zien de typische bewoners van de Oosterschelde: kreeften, krabben, hooiwagenkrab, garnalen, schol, zeedonderpad (denken we), brokkelster, zeeappel, zeester, anemonen. Timo is als eerste bij de 100 bar, dus we gaan een beetje hoger hangen.

We gaan langzaam naar boven en met 90 bar komen we uit het water na 32 minuten. Het zicht was op geringere diepte niet echt goed meer dus we breken de duik af. Een beetje spijtig dat we nog zoveel lucht hebben, maar het was stilaan een beetje fris aan het worden ook. Danny voelde er niet veel van, want hij dook met een droogpak. Wanneer we boven komen hebben we nog een stukje te wandelen, we komen over de dijk, doen alles uit en gaan iets drinken in zaak vlakbij. De meerderheid van de groep moet nog komen en die hebben geen plaats meer en verzamelen allemaal bij Wemeldinge. Een korte duik, maar toch nog eens gedoken hier in de Oosterschelde. Het was weer een leuke ervaring.