2009

Fotoalbum Oosterschelde

Duiken

Donderdag 21 mei 2009: Een dagje Oosterschelde aan de Oesterdam

Het is vroeg opstaan vandaag, want we willen onze duikjes op tijd doen en niet mega-laat thuiskomen. Onze Cartouche zit alleen thuis en van de familie is er niemand die hem kan buitenlaten, dus die moeten we niet te lang binnen laten zitten, de sukkel. We gaan toch genieten van onze duiken. Tegen 08:15 staan we bij Roel thuis, laden zijn spullen in de auto en vertrekken naar parking 't Scheld omdat we daar hebben afgesproken met de anderen van de club. We weten echter niet wie er allemaal zal zijn. Wij zijn er tegen 08:50, wachten tien minuutjes en dan komen Ilse, Peter, Mark en Roger. Na enkele minuten vertrekken we naar de Gortzakweg in Tholen en daar is het te doen om op de Oesterdam te duiken. Freya en Stephen zijn er al en zullen met ons duiken. Er staan ongelooflijk veel auto's, het is een drukte van jewelste. We moeten onze auto's een heel eind van de geasfalteerde parking zetten. Eerst korte briefing van Peter, die zich helemaal heeft ontfermd over de organisatie. Duikplaats even uitleggen hoe die eruit ziet, wat er te zien is en waar we moeten zijn. Dat zullen we straks zelf wel zien zeker.

Buddyteams: Mark, Roel en Ilse, dan Peter, Roger, Eef en Timo en het derde buddy team is Freya en Stephen. Iedereen maakt zich klaar en na een klein half uurtje kunnen we de dijk op voor onze eerste duik van de dag. We gaan te water wanneer het laag tij is, dus we zullen niet te diep gaan duiken. De tentjes die ze hier gezet hebben voor de sepia's liggen nu op een dikke 6 meter, dus daar moeten we zijn. Eef en Timo doen een buddy-check, Peter en Roger doen dat ook. We doen allemaal een beetje meer lood mee dan anders, Peter zijn camera en Timo zijn fototoestel. Voor we kunnen vertrekken is het eerst zoeken en bergen: Roger was zijn masker verloren wanneer hij zijn vinnen aan het aandoen was. Na 5 minuten vindt Timo het en kunnen we weg. We proberen eerst het platformpje te zien, maar missen het. We komen direct op de tentjes voor de sepia's en zien er direct twee: man en vrouwlief. Dit is een heel mooi zicht, het zicht op zich is niet denderend door de vele duikers die hier al geweest zijn, maar we zien ze toch heel duidelijk in het groene water. Even camera en fototoestel boven halen en draaien en snokken maar. Schitterend hoe die beestjes door het water glijden en zich eigenlijk niet veel aantrekken van de duikers. We duiken langs de kant met de helling aan onze rechterkant tot aan de volgende tentjes, daar zien we nog een koppeltje sepia's en genieten opnieuw van het mooie zicht.

Via een hele reeks mooi begroeide blokken, we spotten een kreeft, komen we na een klein uurtje duiken aan bij de rand van de mosselkweek. Onderweg zagen we veel krabben, scharretjes, zeedruifjes, kwallen, grondels en een botervisje en nog enkele waarvan we nog niet opgezocht hebben wat ze zijn. De anemonen en de zakpijpen zijn ook schitterend om even bij stil te hangen. De eieren van de sepia's en de pijlinktvissen hadden we bij de kleine tentjes al gezien. In totaal is het veel te veel om hier op te noemen. Waar de mosselen gekweekt worden, hangen drijvers aan een lange ketting, die prachtig begroeid is, echt heel mooi. Hier hangen we even rond en dan moeten we ons team splitsen. Roger zit zonder lucht en hij gaat met Peter die zijn octopus geeft naar boven. Eef en Timo duiken nog even verder naar de kant en houden dan de helling aan hun linkerkant om zo in het ondiepe deel terug te komen bij de trap. Na nog een 5 minuten ondiep duiken komen we bij een plaats waar heel veel Japans bessenwier groeit. Het is wel mooi om die in het water de zien meedeinen. Het wordt een beetje fris na zo lang duiken en we gaan uit het water met allebei nog 60 bar en na 70 minuten duiktijd. Onze eerste duik van vandaag is geslaagd, op naar de tweede.

Alles wordt afgetuigd en ingeladen in de auto's. Ilse en Roger rijden naar huis, Flor en Jelke komen aan op Oesterdam, maar die gaan er niet duiken. Freya, Jelke, Flor en Stephen gaan duiken op de Vuilbak, een duikplaats om met de kentering te doen iets verderop. Mark rijdt met Peter, Eef, Timo en Roel naar Duikcentrum Blue Voyage Diving in Scherpenisse. We vullen onze flessen en Mark vertrekt ook naar de Vuilbak naar de anderen en wij eten en drinken iets in de brasserie De Zeester vlak naast het duikcentrum. We laten het ons smaken en kijken al eens naar de foto's van Timo: er zitten enkele goede bij. Tegen half drie zijn we hier terug weg en rijden naar de Oesterdam terug om onze tweede duik te doen van de dag. Zo rond half vier zijn we terug klaar om de duik te starten: Peter duikt met Roel en Eef en Timo duiken samen. Zij gaan het niet te lang trekken, want de vorige duik had Eef het al een beetje koud en bij een tweede duik is dat alleen maar erger. We gaan te water - ondertussen is het hoog tij - en we zoeken even naar de tentjes om eventueel de sepia's opnieuw te zien. We zien een heleboel duikers (van wat we hoorden op de parking vermoeden we Walen) en die hangen in bosjes rond de sepia-tentjes en maken een heleboel stof, dus we kunnen hier niet blijven hangen. Geen sepia's voor onze tweede duik.

We houden een diepte aan van ongeveer 7, 8 meter en stijgen tegen het moment dat we willen keren naar 4 à 5 meter. We zien opnieuw dezelfde dingen als de eerste duik, nu is het wel wat makkelijker foto's te nemen, want we zijn maar met ons twee. Dit blijkt nu dus ook een makkelijke duikplaats te zijn, dus we kunnen hier in het vervolg altijd eens komen kijken. Het is niet ver, veel dichter dan Grevelingen of Goes Sas en het is een goede duikplaats waar je nooit rekening moet houden met de kentering. Allemaal voordelen dus. Na een dikke twintig minuten keren we terug naar het trapje en zijn nog een kwartier onderweg in het ondiepe water. Een grote school kleine visjes vergezelt ons een hele tijd en een troep kleine garnaaltjes zit ons op de hielen. We zien nog veel schelpdieren, wulken, fuikhorens, alikruiken en opnieuw komen we de wieren tegen. Onze tweede duik is iets minder lang dan de eerste, nu houden we ermee op na 40 minuten, maar het was echt wel OK. Lekker ontspannend en met ons twee. We zijn toch al heel erg goed op elkaar ingedoken, dus da's altijd wel leuk.

We komen uit het water, wachten een half uurtje in de zon op Peter en Roel, zorgen dat alles snel is ingeladen en rijden tegen half zes naar huis, naar ons Cartouche'ke. De sukkel heeft een hele dag op zijn duikende baasjes moeten wachten. We kijken eerst nog eens naar het filmpje van Peter en dan is het naar huis. We zetten Roel af na drie kwartier en nog eens tien minuten later zijn we thuis. We hebben een leuk dagje gehad en we zijn best wel moe. Zelfs een hele dag niks doen en twee duiken is al best vermoeiend. Onze fysiek staat wel bijna op punt, maar er kan toch nog aan gewerkt worden. We kijken terug op een hele toffe dag met enkele vrijwilligers van de club. Het is zeker aan te raden en voor herhaling vatbaar.