Dinsdag 21 juli 2009: Scharendijke
We duiken nog eens mee met de club; da's nog niet veel gebeurd dit jaar, maar nu weer wel. Eef en Timo rijden zelf, Jurgen en Roel rijden ook. Afspraak op de parking 'T Scheld om 09:30 en vandaar verder naar Scharendijke. We komen Jurgen en Roel al tegen aan het rond punt op het einde van de N17, dus we moeten niet meer stoppen op de parking. Wanneer we de A58 oprijden richting Goes is er file, dus we rijden over de parking en gaan dan de autosnelweg terug op. Het is maar een k
ort oponthoud, dus echt niet erg. Op anderhalf uur zijn we op de dijk van Scharendijke, vlakbij het duikcentrum De Kabbelaar. We parkeren ons helemaal vooraan, dan moeten we niet zo ver wandelen straks. We vergeten bijna een parkeerticket te nemen, maar doen het toch maar, want ze komen hier regelmatig schrijven. Iedereen van de club is er ook net voor ons toegekomen, dus we volgen ze direct naar de briefing. Flor doet de briefing en wij beslissen met ons vieren te duiken. Timo moet de leiding nemen, vertrek aan de tweede pier, het 'rif' langs de linkerkant afzwemmen, dan als er nog lucht genoeg is nog naar de reefballs en zo terug binnenzwemmen. Deze keer heeft Timo zijn camera wel bij zich en ziet het helemaal zitten. De anderen ook, dus we gaan ons klaarmaken.
We zijn er al bedreven in om ons snel klaar te maken en willen eigenlijk dit specifiek doen om als één der eersten in het water te gaan, om het beste zicht te hebben. Het is hier serieus druk vandaag, ah ja, de 21ste juli, Nationale Feestdag van België. Op een klein kwartiertje is iedereen klaar, buddy-check, laten weten dat we te water gaan aan Nele en hop met de geit. Het is echt leuk dat ze hier nu houten paden hebben aangelegd, enkel tot aan de eerste pier weliswaar, dus het tweede stuk is zoals vanouds tussen het gras en op de schapendrollen naar beneden glijden. Hier maken we ons klaar om te starten, we zwemmen een beetje uit om al wat diepte te hebben, maar dieper dan 2,5 meter is het hier toch niet, dus we zakken gewoon. Timo leidt met Eef, dan volgen Jurgen en Roel. We zien direct veel zeesla, oesters ertussen groeien, krabben die zich te goed doen aan plantaardig en dierlijk voedsel en hier zien we nog goed de garnalen zwemmen. We zakken tot een meter of 8, 9, 10, 11 en blijven die diepte de hele tijd aanhouden. We proberen niet te veel te jojo'en en dat lukt wel goed. Hele grote kreeften zitten er hier in de verschillende gaten, de grootste is wel 40 centimeter, het is echt prachtig om die dieren hier te zien. Een paar grote noordzeekrabben kunnen het hier ook wel vinden. Ineens zien we iets slangachtig wegschieten tussen de rotsen, dat is een botervisje en Timo denkt dat hij het goed op foto heeft: we zien wel. Na een duiktijd van 25 minuten zijn we ineens Jurgen en Roel kwijt. De afspraak was dat indien we elkaar zouden kwijtspelen, we een minuut zouden zoeken en naar boven gaan. We zijn al lang genoeg aan het duiken dat we een safety stop doen en we zien inderdaad elkaar boven. Een minuut onoplettendheid en kwijt. We spreken nu af dat we buddy-paar bij elkaar blijven en niet meer naar boven komen, wanneer de beide buddyteams elkaar verliezen.
Iedereen OK? OK. We zakken en we zijn elkaar na 10 meter kwijt, geen probleem, dus gewoon blijven duiken. Op 13,5 meter hebben we nog steeds geen bodem bereikt, het lijkt wel of we een beetje van de kant afgedreven zijn. Timo navigeert even op kompas, want onder ons is de diepe zwarte donkerte, daar kunnen we niks gaan doen. We komen de wand tegen en volgen die opnieuw aan onze linkerkant tot aan de reefballs is de bedoeling. We zwemmen nu wat sneller over het zand, zien wat scholletjes en scharretejes en een paar heremietkreeftjes. Ineens is Timo Eef kwijt: hij keert zich om en ziet in de verte nog een zwak lichtschijnsel van haar lamp, hij dus ernaartoe. Ze ligt vlak tegen de bodem en in het zand voor haar neus ligt een klein schepseltje lichtjes ingegraven in het zand. Het is begot een sepiola. Dit is cool. We zijn er voorzichtig mee en porren een klein beetje en lichtjes in het zand. Dat zorgt ervooor dat die even uit het zand komt en door het water zweeft. Je ziet duidelijk dat het een dwerginktvis is, want achteraan heeft het vinnetjes, een grappig wezen. We spelen zo een 5 à 10 minuten met het beestje en gaan dan verder naar de reefballs. We komen ineens een platform tegen, dat volop begroeid is met zakpijpen, sponzen, oesters. Krabben en kreeften vinden hier ook beschutting van eventuele jagers en kunnen ook hun prooien hier goed vinden. Onder het platform schuilt een school steenbolkjes, da's ook de eerste keer dat we die hier zien.
We blijven een diepte tussen 8,5 en 9 aanhouden en komen zo aan bij de reefballs. Ondertussen is de lamp uitgevallen, op het sterkste houdt die het blijkbaar niet langer uit dan een uurtje en we duiken al 29 en de tweede keer al 32 minuten. Qua lucht zitten we nog goed, maar zonder lamp is het beste eraf op de reefballs. Je moet in de ballen zelf kunnen kijken en daar is het stikdonker, dus we zwemmen ze gewoon af en kijken naar wat erop en eronder groeit en leeft. We zien hier niks speciaals meer, enkel de garnalen zijn hier iets talrijker aanwezig. Er was ook een bende duikers voor ons geweest zagen we, want er hing serieus wat sediment boven de reefballs. Swat we duiken naar mindere diepte en navigeren naar de kant. We kijken de wieren en de zeesla nog af om eventueel een naaktslakje te vinden, maar dat is ons niet gegund vandaag. Tja we hebben dan ook de vele kreeften, de steenbolken en de sepiola gezien; het is goed geweest voor vandaag. We komen aan de trap uit en kunnen zo makkelijk uit het water, melden aan Nele dat we terug uit het water zijn en kunnen ons dan omkleden. We gaan geen tweede duik doen, want met het natte pak en zo is dat toch een miserie. We drinken en eten iets bij De Kabbelaar zelf. Geen goede reclame, want het duurt en het blijft maar duren. Wij wachten anderhalf uur op 3 hamburgers, 2 cheeseburgers en een pastaschotel: Ilse en Greet waren bij ons komen zitten. Flor en de mensen bij hem wachten wel 2 uur op hun eten. We nemen afscheid van iedereen en rijden terug naar huis. We drinken nog iets in Café De Waggel en gaan dan echt naar huis. De regen heeft alles al gespoeld ondertussen, want het is hard aan het onweren geslagen. We kunnen terugkijken op een geslaagde dag met een geslaagde duik en enkele sightings die echt de moeite waren. Op naar de volgende.
Wat zagen we deze duik: Japans bessenwier, geweispons, oorkwal, slibanemoon, weduwroos, zeedruif, brokkelster, zeester, doorzichtige zakpijp, knotszakpijp, Europese kreeft, gewone garnaal, gewone zwemkrab, heremietkreeft, noordzeekrab, strandkrab, steurgarnaal, dwerginktvis (sepiola), mossel, oester, botervis, schar, schol, steenbolk, zwarte grondel, gewone zeedonderpad.
