2009

Fotoalbum Epidavros en Lesvos

Dinsdag 23 juni 2009: Twee duiken in Epidavros

Timo is al wakker om 06:00 en zet zich op het terras om wat verslagjes te vervolledigen en zo rond zeven uur worden de anderen ook wakker. We zien elkaar beneden op het terras van Hotel Mike voor het ontbijt, hetzelfde als gisteren. Het is niet veel maar we laten het ons wel smaken en genieten van het kader en de zon. Het is al warm, want Timo zat op het terras te zweten in de ochtendzon. We gaan naar Pascal voor alle papieren te regelen en om onze pakken en de trimvesten te passen. Alle materiaal is perfect onderhouden en dik in orde, geen enkele commentaar daarover. Als we alles gepast hebben krijgen we aan briefing met alle details. We gaan twintig minuten varen en daar voor anker en dan gaan we langs een wall duiken tot de dieptes die we zelf willen en tot ongeveer honderd bar en dan keren we terug naar de boot. Alles is in orde tegen iets na negen. We zetten onze bakken op de boot en onze flessen en kunnen eigenlijk goed op tijd vertrekken.

Wijle weg. M, B en P gaan deze voormiddag ook op pad met de boot, want de enige duikers zijn wij twee en er is dan ook nog plaats voor hen, geen probleem. We varen uit de haven naar links slechts enkele kilometer: het duurt slechts 20 minuten dat we er zijn. Er is niet veel wind, dus het gaat allemaal wel OK zijn. We maken alles op ons gemak klaar en hebben tijd om nog een kort klapke te doen en dan te water te gaan. Buddycheck niet vergeten en dan eerst Eef te water, dan Timo, allebei met achterwaartse koprol en dan Pascal, die met de commandosprong van de boot springt. We gaan direct naar een diepte van een meter of tien twaalf en komen dan de wall tegen. Die volgen we langs onze linkerkant en komen tot een diepte van 35 meter. Er hangen een aantal rotsen waar je onder kan duiken langs de rand hangen nog netten die vissers hier verloren hebben en het is een speciaal zicht. Er groeien veel sponsen, zachte die zwart zien onder water en dan gele, die takken vormen. Normaal zitten hier ook murenes en octopussen, maar we hebben niet het geluk die te zien nu. Honderden damselfish vergezellen ons onder water, veel schriftbaarzen en pauw-girelles, het is echt de moeite. Tegen 100 bar en 25 minuten keren we terug en gaan iets hoger hangen om terug richting boot te gaan. Hier keert de zon terug en is het zicht beter.

We genieten nog tenvolle van het volgende half uur duiken en komen nog een speciale vis tegen: de bruine vijlvis, die hebben we nog nooit gezien. Ook speciaal zijn de wit met zwarte ‘slakjes’ die hier op de rotsen zich bevinden. Die zijn hier in grote getale aanwezig en hebben we nog nooit gezien. We moeten het eens opzoeken wat dat precies is. Pascal neemt af en toe wat rotsen op om te zien of er iets onder zit en komt zo een slangenster tegen en zet die op Eef haar hand. Zo komen we tegen de 50 minuten duiktijd en gaan stil naar boven. Peter is aan het zwemmen en verschiet bijna wanneer wij onze kop boven water steken. Hij klimt als eerste aan boord, wij geven camera en vinnen af en klauteren ook aan boord met onze uitrusting. Het is even koud, maar al snel drogen we op door de zon en hebben we het terug warm. We hebben totaal geen klagen qua temperatuur en weer, want dat is altijd al goed geweest. Na een 20 minuten komen we terug in de haven en leggen aan, we eten een kleinigheidje: choriatiki, kalamarakia, spaghetti, patates, moussakas met wat retsina, water en Mythos. We gaan ongeveer een uurtje rusten en tegen 15:00 is het tijd om onze tweede duik voor te bereiden.

Er zijn al vijf duikers aan boord, die er terug afmoeten want we hebben eerst briefing. De duikplaats is op de kop van het schiereilandje waar zich ook het kleine theater bevindt, maar heeft nog geen naam. Hier zijn ze nog bijna nooit gaan duiken, want het is half om half een plek die beschermd is door het ondergelopen stadje. We vertrekken met heel veel wind en zijn er op minder dan 10 minuten. De wind waait stevig en iedereen heeft wel iets voor. Timo zijn fles begint terug af te blazen en de derde keer dat hij de fles optuigt lukt het zonder lek. Was dit een beetje duikersstress? Eens 3, 4 meter onder water voel je de golven niet meer en we kunnen starten. Deze wall is niet zo diep, maximum diepte is 32 meter, we komen heel veel fireworms tegen, één murene, een antieke vaas, of hebben ze die hier neergezet? Een paar grote kokerwormen. Opnieuw tegen 100 bar terug naar de boot, iets hoger en dan zien we veel schriftvissen, damselfish, lipvissen. Hier liggen ook nog een hoop kooien van vissers en veel ijzerdraad, opletten dat we er niet in vast geraken. Op het einde van de duik komen we opnieuw een vijlvis tegen. Na ongeveer 50 minuten opnieuw komen we naar boven. Een duiker was niet ondergegaan, twee anderen hadden waren na 20 minuten boven gekomen, want ze hadden iets voor met hun regulators. De Engelse dame die meedook had eerst wat last, net als Timo, want die zijn vinger bloedde. Swat er was vanalles mis deze duik, maar wel een leuke plaats, misschien in betere omstandigheden veel mooier.

We douchen ons en maken ons klaar om naar het hotel van L en P te gaan. B, M en P waren al naar daar, Patrik had die opgepikt vanuit Epidavros zelf. Wij ernaartoe hoewel we niet precies weten waar het hotel is. We vinden de Aristoteles tamelijk makkelijk, drinken er twee Alfa van het vat en blijven er een uurtje zitten. Veel zwaluwen vliegen af en aan over het zwembad en nemen wat water tot zich. We hebben hier zicht op Angistri en Aegina en we hebben ons goed. We rijden met het busje terug naar ons hotel, iedereen maakt zich klaar en we spreken af in het restaurant en we zijn er allemaal bijna tegelijkertijd. We eten vandaag allemaal verse vis, drie melanouri, 1 lavraki (zeebaars) en 1 schorpioenvis. We laten het ons smaken lijk zot. Daarbij is wat octopus in tomato sauce voor P, wat choriatiki, tiri kroketten, tzatziki en het smaakt weeral. Als drank is het rosé en witte wijn. Timo rekent af en het totaal is 150 Euro, nog niet eens zo duur voor 7 personen met verse vis en veel drank. Tegen middernacht gaan we terug naar de kamer, drinken daar nog snel een Mythos en gaan dan slapen. We zijn echt wel moe, want twee duiken op een dag is echt vermoeiend. Slaapwel visjes en vazen van Epidavros.

 

Zondag 28 juni 2009: Duiken op Korakas Cave Wreck

Na een verkwikkende nachtrust van toch wel 3u voor Eef en iets langer voor Timo, staan we op om 7.15u. De winkeltjes zijn nog niet open, dus ontbijt slagen we over. We kopen wel iets bij de bakker onderweg naar de dive-shop. We vertrekken met vinnen, snorkel, bril, duikcomputers en de rest huren we daar wel. Jorgos had gezegd tegen 9u te komen en zijn compagnon had 8u gezegd. Dus we houden de kerk in ’t midden en gaan tegen 8.30u. Ze zijn er al en we beginnen met de uitrusting te passen, alles bijeen te zoeken en in bakken te steken. Kate en Sigi beslissen om dan toch niet mee te gaan, inderdaad 30 euro om mee te gaan snorkelen is wel wat veel gevraagd. Ze hebben wel wat fruit en brood gekocht voor ons om mee te nemen, dus dik merci K&S. Tegen een uur of half tien zijn we weg. Eerst nog 2 Belgische meisjes afzetten in Molyvos (die hadden hun boot gemist) en dan varen we door naar de dive site Korakas Cave Wreck. Dat ziet er hier dik ok uit.

Aag heeft wat last met haar duikpak, maar alles komt in orde en we dalen af voor onze eerste duik, nl het wrak. Het diepste punt ligt op 27 meter en het hoogste op 12 meter. Roelis heeft wat last met klaren, dus Eef (als goeie rescuer) blijft bij hem tot alles OK is. Het wrak is echt wel graaf, ’t is ook ons eerste wrak, dus wel speciaal. Er zijn in totaal 10 duikers : instructeur Jorgos en divemaster weetzijnnaamniet, 2 Italianen, 1 Brit en wij 5. Onder het wrak ziet Eef een mouse-fish (effe opzoeken wat dat is), verder zien we een octopus, veel damslefish, zeesterren, lipvissen, ... en een zicht van wel 30 meter : kweetniehoegraaf! Het is echt een hele mooie duik, een klein uurtje, vooral Ju, Aag en Roel zijn onder de indruk, het is hun eerste bootduik in het buitenland. Als we terug boven komen, is het tijd om de 2e fles op te tuigen en alles klaar te maken voor de volgende duik. We blijven 1,5 u op de boot, eten iets kleins (brood met bio-komkommer van de kapitein en fruit) en maken ons dan siga-siga klaar om het volgende duikske te placeren.

Op dezelfde plaats maar nu van het wrak weg. Hier zien we een murene, terug ongeveer dezelfde vissen, kruiken, ... weeral de moeite waard. Roel heeft deze keer geen 15liter fles meer (wel op de eerste duik) en gaat na 47 minuten naar boven met Ju en Aag. Proper hun 3minuten stop gemaakt op 5 meter, flinkjes. Tijdens deze 2e duik was iedereen veel relaxter en was er voldoende tijd voor Eef en Timo om serieus door te snokken. Eef spreekt met Ju af dat hij de volgende duik de camera meeneemt.

Na de 2e duik, plonsen we nog even in het water en dan zet de boot rond 15u30 terug koers richting Molyvos en Petra. We wandelen tot in het duikcentrum waar we de logboeken invullen en afspraken maken voor de volgende duiken. We hoeven nu nog niets  te betalen, dat wordt op het einde wel geregeld. Totale coolness. We zoeken een terrasje op, vinden Kate en Sigi en drinken Mythos en ice-tea. Het zit snel in ons hoofd, dus kamer opzoeken en een douchke pakken.

Tegen 19.30u is iedereen proper gewassen en gaan we bij de vrouwen van de Cooperativen eten. We bestellen wat retsina, aspro krasi en megalo nero en ook vanalles om te eten. Drie barbouni, twee tsipoura, choriatiki, dolmadakia, feta saganaki, keftedes, louloudia, pajdakia en taramasalata. We nemen van alles een beetje en we laten het ons smaken. We komen zo ongeveer rond een uur of elf terug naar ons appartement, drinken nog wat ouzo en wat Mythos op ons terras en gaan tegen middernacht slapen.

 

Dinsdag 30 juni 2009: Twee duiken Feggamenee reef en Mirmigi

De wekker gaat af om iets voor achten, Eef is direct mee, Roel ook, maar Timo raakt niet goed uit zijn bed. Jurgen is ook al op, maar ook Aagje heeft wat problemen. Siggi en Kate blijven liggen, want ze gaan niet mee vandaag; zij gaan wat tammen en wat genieten van hun aanwezigheid in Hellas. Aagje heeft wat last van haar rug dus die gaat niet mee duiken, want dat zal geen goed doen. We ontbijten met iets kleins, want veel eten is niet het beste voor een duik. Roel, Jurgen, Eef en Timo gaan wel mee duiken vandaag en wandelen tegen 09:00 naar de Cavo Bay Watch waar de basis van de Lesvosscuba in Petra. Onderweg kopen we nog wat water en fruit. We zien dat er al wat flessen in de pickup liggen en dat er al een bak of 5 in de auto staat, dus we zijn niet alleen vandaag. We nemen onze pakken, regulators, lood, vest en helpen snel alles inladen. Zij rijden naar de haven, E, T, J en R stappen naar de haven en zien dat er een Vlaamse, een Portugees (koppel) en drie Britten op de boot zitten.

We zijn al laat dus we vertrekken direct met de boot naar Feggameni reef, slechts tien minuten varen vanuit de haven naar het grote eiland voor de kust van Petra, rechts daarvan is de duikplaats en daar leggen we aan. Jorgos neemt de vijf anderen mee en Timo en Eef leiden de duik samen met Roel en Jurgen. We houden het rif aan onze rechterkant, geraken net niet tot het einde, want we duiken tussen twee grote rotsen die ons in de verkeerde richting brengen. We zagen daar een murene, dus moesten even afslaan naar rechts en eigenlijk hadden we dan moeten terugkeren, maar deden dat niet. We zien de gewone damselfish, de girelles, een paar snappers, de typische kokerwormen, zeesterren, murenes, het is een hele mooie duik, neig op het gemak, zelfs terwijl Eef en Timo zelf de duik moeten leiden. Op ongeveer 100 bar keren we terug richting boot en gaan een beetje hoger duiken. We zien enkele fireworms en wat ons echt opvalt is het rose pak van Jurgen. Die heeft van de duikclub een longjohn gekregen met rose strepen, echt een bangelijk zicht, precies een janet, de Roel noemt hem de opperhomo.

Zoals tussen alle duiken moeten we ook hier even tijd nemen om terug alles in orde te krijgen, we tuigen de flessen al terug op, drinken wat water, nemen een duikje in de zee, want er is geen toilet aan boord. We eten iets kleins en babbelen wat met Jorgos en Sofoklis, dat is de mede-eigenaar van de duikclub en ook duiker, maar nu kapitein. We varen ook een beetje verder naar een kleine rots, deze duikplaats heet Mirmigi (mier). We moeten hier een soort tong volgen, die zich uitstrekt voor de boot. We zorgen ervoor dat we eerst even Jorgos kunnen volgen en bijna altijd zullen we in staat zijn onze voorgangers hun bellen te zien. We vertrekken met de tong aan onze rechterkant, komen al direct een murene tegen en enkele kokerwormen. De damselfish komen ons ook al begroeten en de girelles zijn druk in de weer al wat hun lief is te beschermen. Een grote fireworm passeer ons zicht, we zien drie soorten zeesterren, de gewone, één met pieken erbovenop en één die geen aparte armen heeft. We bereiken de punt van de tong en gaan hier tot 32 meter. Dat is eigenlijk niet correct, want onze vorige duik was enkele meter minder diep. Een schorpioenvis verbergt zich diep tussen de spleten van de rotsblokken. In totaal zien we deze duik vijf murenes, schitterend eigenlijk. Een soort slijmvis wil niet op de foto, want die zwemt direct tussen de rotsen. Hier op grote diepte zitten een school snappers en enkele hele grote mosselen.

We keren terug en Timo zet er serieus wat vaart achter, want het is niet echt duidelijk welke richting we moeten uitzwemmen en hij ziet de bellen van de anderen niet meer. De anderen volgen wat op afstand en iets later neemt Timo wat gas terug, want hij heeft in de verte, een dertig meter verder de bellen gezien. We nemen nog wat tijd om vanallles te bekijken, maar zien niet echt veel bijzonders meer. Jurgen en Timo doen samen hun safety stop en Roel en Eef blijven nog twee minuutjes onder. We komen aan boord, maken alles klaar en zijn bijna direct terug naar de haven. Siggie, Kate en Aagje komen daar net voorbij met de wagen en rijden al door naar de Lemon-bar. Daar drinken we eerst twee pintjes en genieten van het zicht, het goede weer en van weer twee toffe duiken.

Het wordt stilaan tijd om ons te gaan douchen en iets te eten, dus we keren terug naar de appartementen. We eten vandaag eens niet bij de vrouwen van Petra, maar gaan iets verder de straat af bij restaurant Sunset. Typische dranken: retsina, aspro krasi en water. Roel blijft bij bier en drinkt twee halve liters Carlsberg. Iedereen wil eens zijn eigen plat, dus geen probleem we bestellen tsipoura, zwaardvis en mackerell voor Siggi en Timo, Eef neemt kip mexicano, Ju neemt T-bone met pepersaus, Roel en Kate nemen Lamb sunset en Aagje weet ik niet meer, straks eens vragen. Dat is dus bifteki, het smaakt iedereen echt wel goed en we drinken er nog wat meer bij, niet te veel want morgen is het opnieuw duiken. We gaan wel allemaal nog eens naar het terras van Eef en Timo om nog een ouzo en een Mythos te drinken, uiteindelijk duiken Siggi en Kate niet en die moeten daar geen rekening mee houden. We gaan iets voor middernacht slapen. De warmte is nog steeds goed te voelen zelfs op dit uur van de dag. Het wordt met de dag warmer, ondertussen zijn er al pieken van 37 graden overdag. Lekker genieten dus!

 

Woensdag 1 juli 2009: Twee cave-duiken en feestje

We staan allemaal relatief vroeg op, ontbijten bij Jurgen en Aagje op de kamer. Met de mega Hyundai Trajet racen we naar Mitilini, want deze twee duiken moeten we naar daar. We gaan met een kleinere boot duiken, waarschijnlijk een uit de kluiten gewassen zodiac. Jurgen rijdt, Timo wijst de weg en het duurt toch anderhalf uur eer we ter plaatse zijn, we rijden twintig meter te ver, maar eigenlijk geraken we er zonder problemen. Luis en Tjalina zijn er al, een koppel dat de vorige duiken ook al meegedaan hadden. Die gaan vandaag mee twee cave dives of 1 cave dive en 1 reef dive doen. We passen onze pakken, moeilijk want het zijn andere merken en andere maten dan de Scubapro’s van in Petra. Iedereen moet dus terug pakken passen, vesten passen en alles optuigen. Voor deze eerste duik hebben alle mannen een 15-liter fles en de dames een 12. Da's goed, want de mannen verbruiken toch altijd meer dan de dames. Het duurt een hele tijd eer alles geregeld is, maar kunnen dan toch alles op de uit te kluiten gewassen Zodiac laden en vertrekken. Iedereen moet twee keer met uitrusting en een fles over en weer om alles perfect erin te laden.

Hopla en wijle weg. We varen eerst naar een duikplaats op een schitterende locatie, zelfs boven water. Het is genoemd naar Sint-Nikolaas (Agios Vassilikos) en het is gewoon niet te doen. Azuurblauw water, een eilandje met rotsen en een kleine vuurtoren erop. De meeuwen en gierzwaluwen hebben iets van wat komen die onnozelaars hier doen. Duiken dus. We gaan allemaal te water en iedereen helpt zijn buddy om de fles en vest in het water te laten zakken om die in het water aan te doen. Aagje heeft even wat last maar met de deskundige hulp van Ju, T en Eef lukt dat allemaal wel perfect. Iedereen krijgt alles goed aan, doet snel een uitloodtest en ook dat lukt bij iedereen, dus we kunnen weg. Even moet Jorgos nog snel twee keer freediven, want er zijn twee lampen gevallen, gelukkig niet in de diepte, maar slechts op een meter of acht. Uiteindelijk kunnen we toch vertrekken en duiken naar beneden tot die acht meter. Daar moeten we vooral oppassen voor de seaurchins, want die zijn hier algemeen aanwezig.

Na 10 minuten duiken komen we terecht op een plateau van een meter of 10 en daarna is het The Abyss tot een diepte van 80 meter. We moeten zorgen dat we niet de neiging hebben om zo diep te gaan, want de uitgang van de grot gaat vanaf 23 meter tot 40 meter, heel diep en heel breed, maar echt prachtig. We kunnen er allemaal in, maar Aagje en haar buddy Jurgen blijven bij de uitgang hangen. De anderen gaan er wel in langs de meest ondiepe kant en kijken de ogen uit hun kassen. De wanden zijn overal begroeid met softkoraal, met sponzen, het is echt ongelooflijk prachtig. Jorgos heeft zijn OW-camerahuis bij, maar niet om te filmen, maar enkel om serieus te kunnen belichten. Enkel met de kleine lampjes zou het toch wat weinig geweest zijn. We kunnen maar kort in de grot blijven, zien enkele grote shrimps in het donker en enkele mouse-fish. Eef had die eerder bij het wrak al gezien, maar nu ziet iedereen die, ook Ju en Aag omdat er één aan de ingang van de grot zit. Eens in de grot wordt het smaller en daar wordt het wat crowdy, dus we blijven er niet te lang. We duiken uit over de wall, zien enkele kleine naaktslakjes, de blauwe, die we eerder al gezien hebben en ook een soort met witte tippen; die kleine beestjes zijn echt een streling voor het oog. Kleinere rode vissen zwemmen hier ook in grote getale, samen met een soort rifbaars, vergelijkbaar met de baarzen in de Rode Zee. Pas nu, na een 25 minuten kunnen Eef en Timo deftige foto’s nemen, want hun camera’s waren om de een of andere reden aangedampt. Terug aan de bovenste rand van het rif zit een school van duizenden damselfish en die laten zich goed fotograferen.

Een octopus verbergt zich tussen de rotsen en enkele murenes zoeken beschutting tussen de spleten in de wall. Na een kleine drie kwartier doen we onze safety stop en tijdens de stop zien we nog een grote gele, blauwe naaktslak. Niet te doen hoe groot die is, we denken zelfs wel 10 centimeter. Na de safety stop gaan we stilletjes naar boven, klauteren aan boord van de zodiac en verwisselen al direct de flessen. Deze eerste duik van de dag was al schitterend, maar er is nog een tweede op komst. Jorgos heeft wat last met het anker, dus Eef en Timo helpen hem een beetje. Het zit blijkbaar ergens vast en we krijgen het niet los. Timo houdt het wat vast terwijl Jorgos de boot in een cirkel rond het anker probeert te sturen. Dan probeert Timo nog eens te trekken en komt het anker ineens los, hij met zijn klikken en zijn klakken in het ruim met zijn ene voet, maar het is niet echt zo erg en hij zal nog wel kunnen duiken.

Om ons oppervlakteinterval te overbruggen varen we naar het strand van Tarti, maar moeten op de boot blijven, want Jorgos ging trakteren, maar had geen geld bij zich. Hier blijven we even liggen, zwemmen even wat en varen dan verder naar onze tweede duikplaats van de dag: Fara. Ook deze keer een grotduik. We hadden de keuze tussen grot of rif en de meesten kozen voor grot. We doen alles hetzelfde als de eerste duik, vest in het water en daar aandoen. We zijn voor anker gegaan in een beschutte baai zonder wind en zonder stroming, dus we zwemmen enkele tientallen meter verder en gaan daar op een diepte van ongeveer 6 meter onder. We zwemmen rond een rots en zien eerst een grot gat in de wall. Een grote mossel bevindt zich aan de ingang en dat is een prachtig zicht, de mossel met op de achtergrond de duikers en het azuurblauwe van het water. We palmen verder, komen een murene tegen, enkele zakpijpen (Jurgen noemt het bierflesjes) en komen op 18 meter de ingang van de grot binnen. We hadden afgesproken dat we niet allemaal tegelijkertijd erin zouden gaan, dus eerst Jorgos, Timo, Eef en Roel. Die genieten van de mousefish, een ongeïdentificeerde vis en opnieuw zijn de wanden prachtig begroeid. Timo kan nu wel wat foto’s nemen en ook bij Eef lukt het goed. Timo komt uit de grot met nog maar 100 bar, dus die gaat wat ondieper duiken en wachten tot de andere drie – Aagje gaat niet mee – in de grot eens gaan kijken. We hebben allemaal onze buoyancy onder controle dus er is nog geen sediment opgeworpen.

Iedereen zit bijna tegen de limieten aan van de lucht, dus we zwemmen verder naar de kloof tussen de twee rotsen. De ene is die waar de boot ligt, de andere hebben we net rondgezwommen voor de grot. Schitterende duik weer en ook nu zien we nog enkele naaktslakken op onze weg terug. We doen de safety stop en gaan stilletjes naar boven om ons klaar te maken om terug te keren. Jorgos geeft goed gas en we zijn eigenlijk direct terug op Haramida beach. We laden de boot uit met de hulp van iedereen en gaan nog iets drinken. We blijven niet plakken, want we moeten nog iets vieren. Volgens nieuwe berekeningen is vandaag de dag dat Eef en Timo 10 jaar samenzijn. Timo zet zijn race naar huis in en krijgt helemaal geen medewerking van de Grieken in Mitiline. We verliezen daar door het verkeeer ongeveer een half uur en komen dan ook een half uurtje te laat bij de cooperative. We maken er een goed feest van, eten wat gebakken courgetten, olijven, shrimps saganaki, midia (mosselen) saganaki, feta saganaki, daarbij drie makrelen, één souvlaki, choriatiki en wat meatballs. Alles overgoten met wijn en retsina: lekker. We sluiten af vandaag bij de lemon-bar met enkele cocktails en metaxa. De eigenaar biedt ons een tequila aan en we drinken zelf nog een tweede. Lekker en allemaal een beetje tipsy keren we terug naar onze kamers om de nacht door te brengen. Voor Siggie en Kate de laatste.

 

De belangrijkste dingen die we tijdens onze duiken gespot hebben zijn:

veel damselfish (zwaluwstaartvis), gouden grondel, zwartkop slijmvis, gele drievinnige slijmvis, pauwgirelle, girelle, gewone zeebarbeel, vuurzeebrasem, gewone zeebrasem, schriftbaars, zeebaars, octopus, murene, schorpioenvis, rode vlaggebaars, rode kardinaalbaars, zilveren zeebrasem, Roux’ slijmvis, gehoornde slijmvis.

 

Van links naar rechts: De duikplaatsen Fegamenni reef en Mirmigi, Eerste grotduik op Agios Vassilikos (schitterende locatie) en de tweede grot duik iets verder voorbij het dorpje Tarti, Fara genaamd.