Vierde duik op rij op Bergsediepsluis
Timo vertrekt naar Nederland. Hij gaat een avontuur tegemoet want deze keer wil hij proberen alleen een duikje te doen op Oesterdam. Hij is er zich van bewust dat het eigenlijk tegen de regels van PADI is, maar hij heeft zo'n zin in een duikje en vindt geen buddy dus zal hij het eens alleen doen. Zoals gewoonlijk raakt hij daar zonder problemen op ongeveer een uurtje rijden. Er staan niet veel auto's want het is een gewone weekdag, één duiker gaat net ook alleen te water, dus als die dat kan, moet Timo dat ook wel zeker kunnen. Hij gaat eens kijken of het water er nog is en rookt rustig in de wind een sigaretje. Af en toe komt de zon erdoor en dan is het lekker warm, nog wel frisjes voor de tijd van het jaar en de temperatuur van het water zal ook nog niet je dat zijn, enkele dagen geleden was het nog 15 graden, maar door het minder goede weer nu, is het terug gezakt tot waarschijnlijk een 11 graden.
Timo pakt alles klaar, bereidt zich rustig voor, kleedt zich aan om te duiken. Hij doet zijn eigen buddy-check: vest, lood, sluitingen, lucht, alles OK. Zeker zijn snelontluchter kijkt hij goed na, want één van de vorige keren was die niet vrij meer onder water. Hij zorgt dat hij alles bij zich heeft en stapt moedig over de dijk richting het frisse water van de Oosterschelde. Al van boven water ziet hij dat het hier krioelt van de kwallen en de zeedruifjes. Je kan die al duidelijk zien zelfs zonder je kop onder water te steken. En dan gaat hij ervoor. Hij duikt uit zo een 240 °, niet echt met de bedoeling het platform te zoeken, maar gewoon de wand waar het wat dieper wordt. Na een minuut of 7 - 8 bereikt hij de wand en duikt rechts mee met de kant. Een kreeft verschuilt zich bij het zien van de lamp van Timo, een klein botervisje schiet ook weg tussen de begroeiing. Een zeedonderpad laat even zijn of haar kopje zien voor die zich uit de vinnen ma
akt. Het zicht is niet echt schitterend, want er staat wel wat wind, maar dat is niet erg.
Timo blijft even hangen bij de nieuwe sepiatentjes die hier neergepoot zijn, maar op die zitten nog geen eieren, noch van een pijlinktvis, noch van de sepia's. Vorig jaar rond deze tijd waren ze hier al, maar nu is het water nog een beetje frisjes, die zullen wel komen. Waarschijnlijk zullen ze volop gespot worden, wanneer we binnenkort in Griekenland op vakantie zijn. Na een duikje van een half uur keert hij terug langs dezelfde wand. Hij ziet iets raars rondzwemmen en het lijkt een gelei-achtig iets te zijn, dat uit een slibanemoon of een weduwroos te komen. Who knows what this is? Op de terugweg ziet hij nog een meloenkwalletje en echt nog heel veel zeedruifjes en oorkwallen. Het wordt stilaan een beetje frisjes en Timo beëindigt de duik na 42 minuten. Hij stapt het water uit en keert terug naar de auto. Ondertussen staan hier bijna geen auto's meer en wanneer hij klaar is, komt die andere man die alleen dook ook uit het water. Dat blijkt een oudere heer te zijn, die toch een beetje zagerig is. Hij duikt liever alleen, maar waarschijnlijk is dat eerder omdat er niemand met hem wil duiken :-).
Timo keert nog even terug naar het water, stelt mama gerust met een SMS'je dat alles OK is en neemt boven water nog enkele foto's. Van de zeedruifjes die met het terugtrekkende water op de kant komen te liggen en ook enkele kwallen zullen dit niet overleven. In de zon is het echt heel erg goed, als je erin slaagt uit de wind te blijven. Dan gaat de weg terug naar Bornem en Sint-Amands om iets te eten bij Kaai 24, want Timo heeft honger gekregen. Het was een goede eerste ervaring alleen te duiken, misschien af en toe nog eens doen, maar zeker geen gewoonte van maken, want die veiligheidsprocedures van PADI zijn er natuurlijk niet voor niks. Op naar de volgende.
