Woensdag 30 juni 2010: Wemeldinge Parking - avondduik na het werk
Er is niet zo veel inspiratie om een verslagje te schrijven, dus het zal kort worden. Timo pikt Eef en Roel op bij Roel thuis in Kalfort. Ze rijden door de files op de A12 richting Nederland en op parking 't Scheld staat Jurgen te wachten. We hebben nog voldoende tijd om de kentering te halen om 19:10. Dus het wordt dan toch Wemeldi
nge Parking. Indien we hier te laat zouden zijn, moesten we naar Oesterdam, maar dat had ook geen probleem opgeleverd. Altijd tof om een Oesterdammeke te doen. Maar vandaag dus Wemeldinge. Ze zijn hier nog steeds de dijk aan het verstevigen, maar tijdens de werken zijn 's avonds en in het weekend de duikplaatsen toch nog open. Dat is een goede zet van de firma die de werken uitvoert. Om iets na zes komen we toe, maken ons al snel klaar en genieten van het lekkere weertje. Het is een mooie zomeravond, dus ideaal om een duikje te doen. Het is hier niet zo ver wandelen als in Stavenisse, dus dat is ook een voordeel.
Om 18:30 zijn we eigenlijk al klaar om te vertrekken, dus we gaan al naar de kant, doen onze vinnen aan en zetten alles op zodat we kunnen starten aan de duik. Eef en Timo duiken samen, het andere buddy-team is Jurgen en Roel. Roel wil stilaan ook een beetje meer navigeren, dus Jurgen leidt de duik en Roel volgt eens mee. Dan kan hij de volgende duik ook eens leiden, dat is altijd leuk om verder ervaring op te doen. Eef is niet zo sterk in zaken die met oriëntatie te maken hebben, dus Timo leidt de duik as usual. Ready, set, go! Om 18:40 beginnen beide buddy-teams aan de duik. Vertrekken op ongeveer 30°, dat zijn dingen die niet veranderen, dus dat zal nog lang zo blijven hier op Wemeldinge. Op een kleine 4 minuten bereiken we de wand en er is heel weinig stroming. Die draagt ons naar links, naar het oosten, dus het is helemaal niet moeilijk navigeren. Het zicht is heel erg goed, wel een zes meter vandaag. De zon komt door het water en op geringe diepte is zelfs geen lamp nodig.
Op de diepere stukken van de wand is een lamp wel aan te raden. We zien ongelooflijk veel kreeften op wandel, twee zijn er een serieuze strijd aan h
et leveren, maar we wachten niet af wie er wint en we laten ze ook maar hun ding doen. We spotten slechts één hooiwagenkrab, wel een tamelijk grote. Naar het schijnt hebben veel exemplaren van dat soort krabben de strenge winter niet overleefd. Geen idee of dit klopt maar het is echt een koude en lange winter geweest, dus dat zou best wel kunnen. We zien eigenlijk vooral de usual stuff: steenbolk, botervis en het andere onderwaterleven. Timo probeert wat goede foto's te nemen en dat is makkelijk vandaag want het zicht is goed en de stroming draagt ons nog steeds oostelijk gestaag mee. Een heel makkelijke duik voorlopig.
We duiken verder tot ongeveer 27 minuten en dan keren we om. We hadden de stenen en de oesters achter ons laten liggen en doken al een tijdje over zand. Daar krijg je wel het een en ander te zien, maar na een tijdje heb je alle beestjes op het zand toch gehad. Terugkeren naar ongeveer het westen en de stroming neemt ons kalmpjes mee. Iet dieper duiken dan de 5 meter want alleen zand en dat hebben we al gezien, dus tot een meter of 8 waar het leven terug wat uitbundiger is. We komen eigenlijk niet veel speciaals meer tegen, alleen twee scharen van een kreeft. Dat is wel straf. Timo ziet ineens in zijn rechterooghoek een flits afgaan. Later blijkt dat de camera kuren had, eens het water gefotografeerd en één keer zichzelf (zie fotoalbum daarvoor). Dat is pas kunst. We doen op ons gemak onze safety stop tussen de wieren en de andere planten, keren dan terug naar de kant. Of tenminste dat proberen we. Het begint me daar ineens te stromen, maar echt niet gewoon, niet een beetje stroming, maar echt ongelooflijk. Palmen tegen "100 in duur" en eigenlijk maar een centimeter per uur vooruit komen. Dan nog het risico hebben dat de stroming ons te veel westelijk meeneemt zodat we nog een heel eind moeten lopen. Op ongeveer een 10 meter voor de kant hebben we er genoeg van en komen boven.
Aan de oppervlakte is het makkelijker, dus we snorkelen naar de kant. Op die laatste 5 minuten doorpalmen allebei een serieuze 40 bar doorgetrokken. Dat is lang geleden dat we na een uur duiken onder de 100 bar zaten, maar dit was er eentje. Een beetje buiten adem komen we aan de kant en ook Jurgen en Roel zijn er net. Die hadden dezelfde ervaring met de stroming, het was niet te doen vandaag. Het positieve is dat het goed is voor de fysiek. We hebben weer wat calorietjes verbrand. En die kunnen we in Smits terug bijvullen met twee Duveltjes en een portie gemengde hapjes. Dat begint stilaan ook op een traditie te lijken. We blijven hier nog een uurtje in Wemeldinge en rijden dan terug naar huis. We zeveren erop los en concluderen dat we een speciale soort kreeft hebben gezien: de konijnkreeft. Timo heeft namelijk een foto genomen van een kreeft met konijnentanden. Dat konijn was undercover vandaag, heeft andere en diepere horizonten opgezocht. Het niveau was weer navenant, zakt bijna bij elke duik. Het was een aangename avond, heel rustig, behalve laatste stroom-moment en dan terug rustig op het terrasje iets drinken. Daarnaast was het ook nog een leuk weertje, andere omstandigheden dan de vorige duik hier, dus best wel toppie!
Al bij al toch nog wat inspi gevonden blijkbaar voor het verslag en op naar de volgende duik.
