2010

Fotoalbum Grevelingen

Zondag 18 juli 2010: Nieuwe ontdekking in Grevelingenmeer: Den Osse

Op een schitterende zomerdag proberen we eens een nieuwe duikstek in het Grevelingenmeer: de reefballs van Den Osse. Volgens Duikersgids is dit één van de mooiste duikstekken van Grevelingen. Het kan er wel druk zijn, maar de faciliteiten zijn goed. Er is een grote parking, een friettent en het is makkelijk te water gaan nu er sinds enkele jaren een steiger aangelegd is. We zullen eens gaan kijken! Afspraak op parking 't Scheld rond half elf, dan verder via Goes, Zierikzee en Scharendijke naar Den Osse. Voor de GPS is het op de kruising van de Langeweg - Kerkweg of Langedijk - Nieuwe Kerkweg, afhankelijk wat de GPS kent. Na in totaal anderhalf uur rijden, komen we aan op een zeer drukke parkeerplaats. Het was onderweg al serieus druk, het leek wel of heel Nederland en België en ook Duitsland afzakte naar Zeeland. Op de parking zijn ook heel veel Walen. De meeste duikers komen al uit het water en er gaan er steeds minder en minder in, dus onder water zal het niet zo druk zijn als op de snelweg. We moeten ons wel langs de kant van de weg parkeren, net niet op de hoek van de straat en net voor het fietspad: hopelijk heeft de Nederlands maréchosjé er geen probleem mee.

We zijn snel klaar, hoewel we ons niet echt gehaast hebben. Het gaat allemaal vlotjes: ah ja we duiken minstens één keer, soms twee keer per week, dan wordt het een routine, maar toch niet vergeten een snelle buddy-check te doen. Even het fietspad af, de drukke straat over, de dijk over via een goede trap en dan naar beneden naar de steiger. Op de steiger is het wel heel druk: een Nederlandse duikclub heeft er net een briefing gehad. Timo baseert zich op de info die hij in Duikersgids heeft gevonden. Vanaf de steiger is het 30° uitduiken, maar hij gaat niet recht op de reefballs af. Hij gaat vertrekken op 0°, dan tot een diepte van ongeveer 7 meter en dan pal oost duiken, dan moeten we de reefballs zeker tegenkomen. Eerst moeten we wel nog te water gaan. Timo eerst met een commandosprong, dan Jurgen en als laatste Eef. Die geeft eerst de camera's aan, want Timo neemt zoals steeds foto's en Jurgen gaat dit ook eens proberen.

Iedereen klaar? Ready, go! Al direct bij het zakken ziet Timo een puitaal: zijn eerste observatie van dit dier tijdens zijn duikcarriëre. Jurgen spot die ook, maar Eef heeft het beestje niet gezien. Dat is voor de volgende keer. Timo navigeert, Eef hangt links, Jurgen rechts. Jurgen heeft al direct veel plezier met de onderwatercamera. We zijn nog maar 1 minuut weg en de flitsen van het toestel gaan als een gek te keer: zeesla, twee vechtende krabben, een grondel: Jurgen snokt erop los. Met de digitale camera kan dat natuurlijk, je haalt gewoon de slechte ervan tussenuit. Over het ondiepe gedeelte duiken we kalmpjesaan, kijken goed uit of we geen naaktslakken zien, maar voorlopig niks. Na een kleine vijf minuten gaat het naar beneden langs de wand tot een diepte van 7 meter en dan navigeert Timo langs de wand pal naar het oosten. Er zitten hier in elk gat in de wand kreeften: die zijn hier echt heel erg veel vertegenwoordigd. Jurgen blijft zich rot amuseren met de camera en schiet plaatjes van zeeappels, van grondels en kreeften. We zullen deze avond op de PC eens kijken wat hij er van terecht gebracht heeft.

Na een klein kwartiertje duiken - heel erg traag - komen we aan bij de middelste reefballs. Van hier gaat het naar links in noordelijke richting over de reefballs. In elke bal zit wel een kreeft, soms kleine, grote en één of twee echt gigantische. Enkele steenbolkjes zwemmen tussen de reefballs en er is hier echt wel veel begroeiing. Zakpijpen op elke bal, maar ook geweisponzen, anemonen, zeeanjelieren en de botervisjes zoeken beschutting tussen de oesters. Wanneer we op het einde van de reefballs komen, keren we op onze stappen terug tot helemaal het andere einde. We hebben niet slecht gedoken, want het zicht is nog steeds tamelijk goed. Dit betekent dat we niet veel stof hebben doen opdwarrelen en dat is echt niet slecht. Rond de 40 minuten verlaten we de reefballs en duiken terug richting ponton, nu dus in westelijke ricthing. We zijn nog geen enkele duiker tegengekomen, maar dan ineens één die alles aan het verprutsen is. Hij of zij hangt recht in het water met de vinnen op de oesters en is aan het trappelen. Het zicht - tot nu toe een meter of zes - wordt ineens gedecimeerd tot een centimeter of zes. Even zorgen dat we goed bij elkaar blijven en na twee meter is het terug beter.

Eef ziet enkele zeedonderpadden en één ervan is een scharretje aan het opeten. We storen hem niet in zijn maaltijd, maar blijven er wel even hangen om het te bekijken. We zien nu ook de eerste keer een zeedonderpad in zwemmende positie. We zoeken hier de zandbodem af naar sepiola's, maar zien er geen: je kan niet alles zien hé. We naderen het uur duiken en keren stilaan terug richting kant: pal zuid en Timo navigeert een hele tijd over zeesla, oesters en wieren. Af en toe steekt een kreeft zijn kop tussen de zeesla en dan is het oppassen, want we duiken maar drie meter diep dat je ze niet raakt. Na 65 minuten duiken houden we het voor bekeken en bekijken we nog snel de palen van de steiger waar we te water gingen. Die hangen vol druipzakpijpen, mosselen en vele kleine garnaaltjes hangen hier op de bodem. De puitaal zwemt hier ook rond. Dan is het tijd om naar boven te gaan en dat gaat makkelijk met de ijzeren trap die hier in het water hangt. Echt heel goede faciliteiten hier.

Dan de normale drill van na elke duik. Materiaal uitdoen, alles terug in de bakken, iets drinken in Den Osse aan het strand. Trouwens een heel leuk plaatsje om te zitten. Onder een parasol op het strand aan een barretje met krukken. We moeten wel zelf de Duvel gaan halen, maar dat is geen probleem. Het heet hier Strandpaviljoen Jeanzz en is best tof om nog iets te drinken. Dan terug naar huis, Duveltje drinken, frietje eten, materiaal afspoelen en genieten van de zomerse avond. Het was weer een heel erg leuk duikje vandaag.