2010

Fotoalbum Oosterschelde

Vrijdag 20 augustus 2010: Avondduik op Oesterdam: sepia galore

Na het werk moet Timo nog snel zijn fles vullen, Roel heeft dat voor zichzelf en Jurgen al gedaan: het is een beetje rushen, want Timo komt van het werk van Lummen, dus het is maar net op tijd dat hij bij Cowa toekomt en zijn fles kan laten vullen. Er is iets raar aan de gang met de fles, want vorige week was die maar gevuld tot 150 bar. Bram kan er kop noch staart aan krijgen waarom dit zo zou zijn. Er is geen lek - snel nog even testen in het bad - dus eigenlijk is er geen probleem. We houden het goed in het oog wat er met de fles gebeurt en eens het duikseizoen 2010 gedaan is kan die best eens nagekeken worden. Niet vergeten voor we naar de winterstop gaan. Timo had Cartouche mee, want dat beestje zat al de hele tijd alleen vandaag, dus even over en weer, klein stukje wandelen in Tisselt langs het kanaal en dan terug naar huis, het materiaal klaarpakken en Roel gaan halen. Het duikgerief allemaal in de auto en dan nog Jurgen ophalen tegen ongeveer een uur of zes en dan naar Oesterdam. We checken de tijd dat het duurt eer we vanop de afslag naar de duikplaats rijden en dat blijkt nu een 10 minuten dichter te zijn dan Goes Sas: niet echt veel maar we moesten het toch wel weten. Wanneer we bij Oesterdam toekomen staan er niet veel auto's: we tellen er 8.

Klaarmaken, buddy-check en dan hup de dijk over en het water in. We doen het relatief snel, want we zien meer en meer auto's toekomen. Als we nog lang wachten kan het alleen maar drukker worden, dus dat doen we niet. Eerst hadden we kort het plan om eens naar links te duiken in plaats van traditioneel naar rechts, maar we doen dat eens een andere keer. Nu richting platform, even ronddeemsteren en dan naar rechts de wand af. Timo hangt in het midden, Jurgen neemt de duikleiding, rechts van Timo duikt dan Roel. Timo had geen tijd gehad zijn duiklamp op te laden, dus daarom dat hij in het midden wil hangen. Het zal niet donker zijn, maar de zon komt er maar zelden door, dus een lamp is wel handig. We vinden zonder probleem het platform: dat is altijd makkelijker met laag water: we duiken er recht op: heel erg goed genavigeerd. We doen dit nu stilaan bijna volledig op natuurlijke navigatie, maar het kompas is erg welkom om toch wat zekerder te zijn. We ronden het platform. Timo heeft de missie om zakpijpen te fotograferen en daar komt straks nog een tweede missie bij. Op het platform is het makkelijk die foto's te nemen, want dan hang je recht tegenover de ijzeren constructie van het oefenplatform.

Ineens merkt Timo op dat er hier een of andere zot (waarschijnlijk een Hollander) een oranje vuvuzela heeft bevestigd tussen twee stukken ijzer. Jurgen kan zich niet inhouden met lachen en verslikt zich bijna. Ook Roel vindt het top! Tja die heeft dan ook Nederlandse roots. We duiken dan verder naar de kant, want er zijn een paar duikers met buddy-lijn die hier veel stof zijn komen maken, wat het zicht slechter maakt. We komen aan enkele sepia-tentjes, die op dezelfde diepte bevinden als het platform (7.4 vandaag met laag water) en daarop zitten enkele mooie heremietkreeftjes. Een enkele hooiwagenkreeft vond hier ook een goede rustplaats en poseert voor ons. En dan begint het: we zien een kleine sepia van ongeveer een 4 centimeter en dan nog één en nog één. In totaal spotten we er ongeveer 15. Vandaar: sepia galore. Elke keer toch een paar foto's nemen (80 in totaal deze duik) en genieten van de mooie beestjes. We blijven ze zien tussen de begroeiing en tussen de rotsen en overal zitten ze verstopt. Opnieuw hier (dezelfde) duikende stofmakers en die doen ineens volledig het licht uit. Heel erg vervelend als je zonder lamp duikt: licht aan, licht uit.

We duiken tot we ongeveer 40 minuten hebben en keren dan terug langs dezelfde wand, maar iets minder diep. We zien toch nog een kleine kreeft, want omdat we zo gefocused waren op de sepia's zagen we die bijna niet. Een zeedonderpad ligt ook stilletjes op de bodem en de kleine sepia's proberen we te volgen en ineens zitten we terug van 5 meter naar een diepte van 9. We weten wel ten allen tijde waar we zijn, dus het kost ons geen moeite om terug de wand te vinden en iets minder diep te duiken. We hebben ondertussen al onze safety stop gedaan de eerste keer. Onze computers geven wel aan dat we nog een tweede safety stop moeten doen omdat we terug wat dieper gedoken hebben, maar we doen het very relaxt en keren terug naar de kant tegen 50 minuten duiktijd. We komen ook vlak tegen de trap uit het water en kunnen vertrekken. De parking staat nu stilaan ook wel goed vol: iedereen komt hier blijkbaar de sepia's bekijken, want zaterdag en zondag kan je op Oesterdam eigenlijk niks komen doen, er is dan veel en veel te veel volk.

Alles afspoelen al een beetje en dan met de auto terug naar Klein-Brabant. Café Coolhem in Kalfort zit goed vol, dus we rijden door naar Sint-Amands en drinken nog iets in de Waggel. Dat is gemakkelijk voor Timo, dan is hij bijna thuis. Logboeken invullen, snel al de foto's bekijken en iets na middernacht keren we allemaal naar huis. Het was weer een hele rustige duik met veel sepia's en dat is altijd een topper, heel erg leuke duik met goede afsluiter op café en dan nog in goed gezelschap. Wat moet een mens meer hebben? Merci hé buddies!