Zaterdag 4 september 2010: Wemeldinge Klein Stelle
De weersvoorspelling voor vandaag was goed en het weer is ook eens goed na het optrekken van de mist en nevel. Reeds om half tien vertrekt Timo thuis, zet Cartouche af bij mama en Patrik, want die komen eens af naar Wemeldinge om te wandelen en alles eens af te zien. Van daar gaat hij Jurgen ophalen en kunnen we vertrekken naar Nederland. Het is relatief kalm op Klein Stelle wanneer we daar aankomen, maar we zijn echt vroeg vandaag. Dat geeft ons iets meer tijd om ons 
op ons gemak klaar te maken. We hadden een half uur extra gerekend, want Jurgen moest zijn fles nog vullen. Cowa is pas open om 10 uur, dus we moesten dat doen bij Duikwinkel Oktopussy in Wemeldinge dorp. De Duvel in de Smits houden we voor straks :-). Langs de dijk is het aangenaam, de zon schijnt en er staan wel wat duikers, maar zoals gezegd niet zo veel. We doen alles heel erg rustig, geen haast en zeker geen stress. We gaan de dijk over en gaan daar direct het water in, het is hoog water, dus we kunnen ons aan wat meer stroming verwachten dan vorige week. Het zicht is precies beter, want wanneer we onze vinnen aandoen zien we de bodem: lijkt allemaal goed te komen. We kunnen de duik starten tegen 11:25 en we zoeken hier direct wat diepte op. Het ondiepe plateau is hier niet lang, maar een meter of 15 à 20.
We komen aan de wand en duiken dan de duistere diepte in. Eens de 10 meter gepasseerd is het best al goed donker. De lamp van Timo geeft nog wel, maar niet veel meer, net nog voldoende om de duik zonder problemen verder te zetten. We bereiken al snel de diepte van 23 meter en duiken dan naar rechts. Net zoals op Wemeldinge Parking is het bij LW naar links en bij HW naar rechts te duiken. En dan komen we toch wat stroming tegen, niet echt makkelijk. En ook op 23 meter diepte hebben we enkele plaatsen waar we gewoon niks zien. Timo neemt Jurgen bij de arm en vijf vinslagen verder is het zicht al beter. We zien niet veel speciaals deze duik: een erg grote botervis, kreeften, hooiwagenkrabben, grondels, maar geen nieuwe sighting zoals vorige week. We duiken op ons gemak verder en komen relatief veel duikers tegen: wel drie buddyteams. Ineens zien we enkele lampen in de verte schijnen. Voor zo'n grote duikplaats is dat wel speciaal dat we drie andere buddy-teams tegenkomen (met buddylijn). Na 35 minuten keren we op onze vinslagen terug en gaan terug in de richting van waar we komen.
We voelen hier even de stilstand van het water op de kentering, maar niet echt lang. Dan steekt de stroming tamelijk hard de kop op en hebben we moeite om onze diepte te behouden. We worden op heel korte tijd van 20 meter diepte naar 10 meter geduwd. Dat is dan toch zeker iets waar beginnende duikers goed rekening moeten houden. Jurgen heeft even niet genoeg controle over zijn duikrichting en duikt met zijn vinnen in de richting van de stroming. Timo en Jurgen hangen toch een minuutje of 2 met het gezicht tegen elkaar en Timo moet natuurlijk even onnozel doen en eens zwaaien. Jurgen kon er niet echt mee lachen, want makkelijk duiken is dat helemaal niet. Het is best wel een aangename duik en Timo concentreert zich op foto's te nemen van slibanemonen. Die zijn op het laatste stuk heel erg aanwezig, want de laatste 20 meter duiken we over een zandvlakte, net als de eerste toen we vertrokken. Op 58 minuten zoeken we stilaan de kant terug op, bekijken onderweg nog snel enkele hooiwagenkrabben en meloenkwalletjes en we bereiken zonder veel stroming de kant. Het is hier echt soms heel raar hoe de stroming je van de ene richting naar de andere brengt. Het probleem daarmee is dan echt wel dat je er niet tegen kan vechten. Je kan het proberen, maar meestal haalt dat niet veel uit.
Toen de stroming ons van diep naar ondiep bracht moesten we zelfs even bewust terug dieper gaan duiken, anders hadden we zonder safety stop naar de oppervlakte gegaan. Dat bezorgt ons niet echt een goed duikprofiel, maar je wil toch de veiligheid van een safety stop niet missen. Onze duik zit er op na 63 minuten. Wanneer we onze kop boven water steken, zien we Linda en Patrik passeren met een hondje aan de leiband. Die heeft de tijd van zijn leven: in het gras crossen en achter andere honden racen, zeker de grotere. We genieten wat van de zon op de dijk en rijden dan naar de Smits in het centrum, eten en drinken er iets en keren dan terug naar huis. Snel nog even de flessen vullen bij Cowa, want Timo heeft morgen module drie van de specialty onderwaternavigatie.
