2011

Fotoalbum Oosterschelde

Duiken

Zaterdag 19 maart 2011: Nederland, Oosterschelde, Oesterdam: Eerste volwassen snotolf

Iedereen raadt het ons af om al te gaan duiken, maar wij denken zoiets van: de weersvoorspellingen zijn goed, het water begint al op te warmen, dus waarom gaan we niet de zot eens uithangen. De meeste duikers nemen voorlopig nog steeds hun droogpak, maar wij drie zullen in een natpak duiken. Misschien krijgen we er nog spijt van, maar dat zien we dan wel. We hebben zaterdagochtend om 08:00 afgesproken om onze eerste duik van het seizoen 2011 te doen en vanaf vandaag zal het hopelijk terug deftig worden, zodat we terug elk weekend eens in de Oosterschelde kunnen hangen. Dus om 08:00 bij Roel. Jurgen en Roel zijn al klaar, snel alles inladen en dan vertrekken naar Oesterdam. De vorst heeft deze nacht nog lelijk huis gehouden, want de auto's waren nog bevroren, maar het zonnetje komt er al door en daardoor zal alles ook snel opwarmen, het water ook? Who knows.

Een uurtje rijden tot op Oesterdam, het is relatief kalm op de baan en wanneer we de bocht in de Gortzakweg naar beneden aan Oesterdam nemen, slaken we een kreet van vreugde: er staat niemand op de parking, echt niemand. Als dat niet cool is. Waarschijnlijk zijn de afwezigen slimmer dan wij, maar dat moeten zij dan maar weten. Normaal gezien hebben de afwezigen altijd ongelijk. We gaan eens kijken of het water er nog ligt en de Oosterschelde ligt er echt bangelijk goed bij: er staat bijna geen wind, het water is plat, dus we kunnen starten met ons op te tuigen. Er is niemand iets vergeten, wat op zich al echt goed is. Roel heeft even wat last om zijn automaat in orde te krijgen, want hij had op de DIN aansluiting een nieuw kapje gezet en enkel met de vakkundige hulp van de Ju lukt het om dit terug los te krijgen. Roel had trouwens serieuze 'second thoughts', want hij had de hele week een lichaam gehad dat zei: Doe dit niet! Een geluk dat het duveltje op zijn schouder hem toch heeft kunnen overtuigen wel mee te gaan vandaag! Timo gebruikt vandaag de eerste keer zijn nieuwe lamp en hij heeft zijn camera niet mee. Die was ondergelopen tijdens de laatste duik in Thailand, niet OK, maar ja als eerste duik van het seizoen was hij toch niet van plan om de camera mee te nemen. Wedden dat we iets knaps zien deze duik.

Op een klein half uurtje zijn we klaar en er is nog steeds niemand op de parking bijgekomen, dus het zal wel OK zijn onder water. Onder het motto 'gelaturi te salutant' (zij die gaan bevriezen groeten u) stappen we de dijk op en over en gaan naar de trap om daar te water te gaan. Het is laag water en al goed koud. We doen onze handschoenen aan, zetten ons masker op, doen onze lampen aan en stappen dan het ijskoude water in. Hoewel ijskoud: het is aan de oppervlakte nog 10°, we zullen misschien toch niet zoveel kou lijden als we vreesden. Onze vinnen doen we aan in het water en dan kunnen we starten. Plan is eerst naar het platform en dan terug gewoon de kant af en terug. We talmen niet te lang, want anders hypothekeren we onze duiktijd, we zullen het sowieso koud krijgen. Timo neemt de leiding, want voor hem is het het minst lang geleden dat hij nog gedoken heeft, links van hem duikt Ju en rechts Roel. We zijn nog maar twee minuten weg en het is al niet te doen qua kou. Het ijskoude water, nu nog maar 7°, lijkt wel speldenprikken te geven in ons gezicht. Onze handen en voeten hebben ook het meeste last van het frisse water, maar dat lukt voorlopig nog. Die eerste paar minuten zijn echt niet OK. We ademen verkeerd, ons gezicht is een speldenkussen, maar het zicht hier valt goed mee: toch zo'n meter of zes. That is really cool! Timo ziet rechts van Roel een paal opduken en weet dat hij nu gewoon de rotsblokken moet volgen om aan het platform te komen. Dat lukt al tamelijk snel, no problem at all. We duiken in wijzerszin rond het platform, maar veel leven is er voorlopig nog niet. Enkele krabben zien we wel, maar ja, wanneer zien we die niet.

Dan wijst Timo tussen de begroeiing van het platform een zeedonderpadje aan. Echt een mooi exemplaar, maar Roel en Ju moeten langs de binnenkant van het platform komen kijken om het beestje deftig te zien. Timo ziet dan nog een tweede en die is ook heel erg mooi, met een beetje rose aan de onderkant. We hebben al iets gezien, dus da's top. We maken de cirkel van het platform volledig rond, en dan ineens voelt Timo iemand heel erg hard aan zijn vin trekken. Hij keert zich om en merkt dat Jurgen iets gespot heeft. En het is niet waar hé: een mega snotolf van wel 40 centimeter. Misschien een beetje overdreven, maar onder water lijkt alles veel groter. Het is echt een schitterend exemplaar. Je kan duidelijk die soort zuignap zien aan de onderkant waarmee hij zich min of meer vastgezet heeft op een steen. Het beestje blijft rustig zitten, kijkt af en toe wel eens raar met die donkere kraaloogjes. Ons valt direct de kleur op: rood, oranje, echt prachtig en natuurlijk ook die dikke lippen. Jurgen heeft een concurrent gevonden onder de vissen. Sorry Ju :-). Dit is echt bangelijk graaf!

We blijven hier een paar minuten hangen en keren dan naar de wand terug, de duik duurt nu ongeveer 11 minuten en we hebben het nog niet koud. Timo vraagt het af en toe eens, maar voorlopig zitten we nog goed. Tot we een kwartier duiktijd hebben, dan wordt het echt frisjes, dus we keren terug richting trap. We zien op deze terugweg niks speciaals meer: krabben komen vanonder het zand vandaan, twee kleine kreeftjes houden zich die verscholen tussen de stenen en na een totale duiktijd van 24 minuten houden we het voor bekeken. Vooral Roel had er het meeste last van, want Ju had nog een extra shorty aan en Timo dook met een dubbele 7 mm, dus die hebben het makkelijker. We komen uit het water met een serieuze glimlach op ons gezicht. Zalig, koud duikje en onze eerste volwassen snotolf gespot. Cool. Hij zat aan de rechterkant van het platform aan de basis van de stenen die er liggen. We doen ons materiaal bij elkaar, zetten het terug in de auto, spoelen ons af met warm water en drinken een tasje koffie. Timo had daarvoor gezorgd: goe bezig hé. Timo rijdt nu naar Onderwaterhuis.nl en Roel en Ju naar Coolhem in Kalfort. In de winkel zeggen ze dat er er niks kunnen aan doen en dat ze de hoes eens willen testen, dus dat doen we snel, maar alles is OK. Dus Timo heeft nu twee mogelijkheden: ofwel een camera zoeken voor het huis op de tweedehands markt of een kleine compact kopen voor onderwater en een deftige prijs. We'll see. Timo rijdt dan ook nog eens naar Kalfort, ziet net Roel naar huis gaan en drinkt nog een paar Duvels op deze eerste belachelijk goed geslaagde duik van het seizoen.

 

We hebben de snotolf gespot en het duikseizoen is al begonnen voor ons!