2011

Fotoalbum Oosterschelde

Duiken

Zaterdag 26 maart 2011: Nederland, Oosterschelde, Oesterdam: Snotolf verzorgt eitjes

We willen na de eerste koude duik van vorige week toch eke week een duikje doen, als het lukt met de planning in de weekends. Vandaag wederom afspraak bij Roel thuis om 08:00. Timo is een beetje later want hij heeft half Mariekerke moeten rondrijden omdat er in zijn straat een vrachtwagen met oplegger mest aan het lossen is. Het is niet echt makkelijk om in het smalle straatje te keren met de auto, zeker omdat er al direct mensen verder komen gereden. We vertrekken dus om iets over acht rechtstreeks naar Bergse Diepsluis om daar de tweede duik van het seizoen te doen. Op een drie kwartier zijn we er en zien dat het al drukker is dan vorige week: er staan nu toch al bijna tien auto's en een paar bestelwagentjes. Het lijkt of er een club klaar staat om te duiken, dus we maken ons snel klaar om voor hen in het water te hangen. Dat blijkt niet echt zo'n groot probleem te zijn, want die zijn nog niet begonnen. Op minder dan een half uur zijn we klaar om de duik te starten. We gaan met z'n drie naar de trap om daar te water te gaan. Onderweg vraagt Timo aan Roel of hij de duikleiding wil nemen. Bah ja dan maar, hoewel het vijf minuten later toch aan Timo is, maar die doet dat met plezier. Timo duikt op 240° richting platform, want de snotolf zou met eitjes zitten daar. Een duikers die net uit het water kwam wist ons dat te zeggen.

Timo duikt rechts, Jurgen in het midden en Roel links. Jurgen merkte al direct bij het te water gaan dat er iets mis was met zijn lamp, dus daarom hing die tussen T en R. Dat was al het eerste wat er mis ging deze duik. We zijn drie minuten ver en we bereiken de wand naar beneden. Timo ziet een klein botervisje en toont die aan Ju en Roel. Ineens merkt Timo dat Roel nogal tamelijk dicht hangt met zijn lamp, dus dit wil zeggen dat Jurgen ervantussen gemuist is. Roel en Timo kijken naar elkaar en merken dat er inderdaad iemand vermist is. Even rondkijken, links, rechts, boven, onder kon niet want we hingen bijna tegen de bodem. Timo belist om even terug richting kant te duiken en dan gaat hij met Roel terug naar de oppervlakte. We zien Jurgen al terug palmen naar de kant en hij roept: Alles OK, maar mijn vest blaast altijd op, dus ik breek de duik af. Niet tof, maar Roel en Timo willen toch nog wat verder duiken. Boven zien we dat we ver naar rechts gegaan zijn, dus eens terug bij de bodem zwemt Timo wat naar links en dan komen we zoals gewoonlijk de paal tegen en dan weten we duidelijk dat we daar verder naar beneden moeten om het platform te vinden. We draaien even rond het platform en vinden direct de snotolf. Die zit schuin op een steen met die soort zuignap en tegen de kant van het platform hangen duizenden eitjes. We leggen ons even stil voor het beest en proberen niet te veel in zijn ogen te schijnen.

Dan ineens begint de snotolf - echt een prachtig exemplaar trouwens - te zwemmen. We deinzen even achteruit, want misschien waren we te dicht. Neen dus, hij zwemt naar de eitjes en begint van boven naar beneden en van links naar rechts met zijn grote mond water over de eitjes te spuwen. Dat doen ze naar het schijnt om vers water bij de eitjes te brengen. De show duurt zo ongeveer een vijf minuten en dan zet de snotolf zicht terug op zijn steen en ademt gewoon rustig verder alsof er niks gebeurd is. We laten hem alleen, want eens het geweten is dat er hier op Oesterdam een snotolf zit met eitjes zullen de duikers er volop op afkomen. Weer is het spijtig dat Timo gee camera bij zicht heeft. We duiken verder op het platform en hier zitten weer een paar zeedonderpadden en enkele botervisjes. We zitten al een kwartier ver in de duik en keren naar de wand. Tussen de grote stenen zit een kreeft, een kleintje en een grote. De krabben komen weer op verschillende plaatsen vanuit het zand en een stuk of drie botervisjes vinden hun beschutting tussen de wieren. Na ongeveer 23 minuten wordt het wel stilaan frisjes en verder is er nog niet echt veel te zien. De sepia's zijn er nog niet en pijlinktvissen hebben we ook nog niet gezien.

We duiken terug langs de wand aan de linkerkant en dan zien we terug die beruchte paal. Daar keren we terug naar de kant en hebben er een totale duiktijd opzitten van dertig minuten. De gevlochten fuikhoorns en de alikruiken slenteren door het zand en op de rotsen en we komen direct aan de trap uit. We hebben er goed aan gedaan ons snel klaar te maken, want nu staan er wel tien duikers klaar om te water te gaan. Wij keren terug naar de auto, zorgen dat al onze spullen OK zijn en dan kunnen we vertrekken. Timo heeft een nieuwe camera op de kop kunnen tikken, dus hij gaat zijn onderwaterhuis binnen doen voor een service beurt. Dan kan hij terug foto's nemen, wel spijtig dat nu we eindelijk een snotolf zien hij geen camera heeft. Jurgen gaat naar QUTE-duikshop (vroeger COWA) om naar zijn lamp en zijn jacket te laten kijken. Jacket kan makkelijk en goedkoop hersteld worden, maar voor de lamp hangt hij af van de goodwill van Greenforce want in februari is de garantie afgelopen. We zien en horen wel volgende dagen of weken wat ermee zal gebeuren. Terug in Klein-Brabant nog iets drinken in Coolhem en dan naar huis spoelen en uitrusten en genieten van het lekkere weertje.