2011

Fotoalbum Oosterschelde

Duiken

Zaterdag 23 april 2011: Slecht zicht op de Tetjes

Alles ziet er veelbelovend uit. Er is een stralende zon, wanneer we rond de middag bij Roel in Kalfort afspreken. Timo was er al een half uur te vroeg: hij moest zijn fles nog laten vullen bij QUTE Duikshop (formerly known as Cowa), dus vertrok hij goed op tijd. Er stond echter geen kat, dus dat zorgde ervoor dat hij al snel bij Roel was. Hij kan dan wel op zijn gemak zijn camera klaarmaken voor de duik, geen stress en alles goed nakijken dat er geen vuiltje aan de o-ringen kleeft of iets dergelijks, zodat die niet weer eens water pakt. Naast de stralende zon is er ook weinig wind, dus het zou wel eens goed kunnen meevallen. De volgende die arriveert bij Roel is Eef, want die ziet het ook goed zitten om terug elke week mee te gaan duiken. Dan Jurgen als laatste en die heeft al vanalles mee voor de BBQ vanavond. Dat wordt weer een aangename dag.

Om twaalf uur stipt vertrekken we naar Nederland, vandaag duiken we in Wemeldinge, kentering laagwater om 14:15, de duikplaats heet Nieuwe Sluis, maar staat bij duikers beter bekend onder de naam de Tetjes. Die naam heeft de duikplaats gekregen omdat hier langs beide zijden van de sluis twee kleine strekdammetjes liggen en die zouden de indruk moeten wekken dat het om borsten draait. Tja met veel fantasie en een beetje caisson zeker? De rit naar Wemeldinge duurt ongeveer een uur en we hebben nog een goede plaats langs de Steldijk. Het is lang geleden dat we hier nog geweest zijn, maar het voelt direct vertrouwd aan. Er staan nog niet zo veel auto's, dus het zal wel meevallen met het zicht. Goed weer, niet veel wind, niet veel duikers, wat heeft een mens nog meer nodig? Of beter gezegd niet nodig?

We maken ons klaar en staan na een kwartier ready to go voor de eerste duik met een beetje stroming of toch mogelijkheid tot stroming. We wachten nog even, want het is eigenlijk nog een kwartiertje te vroeg en dan kunnen we de vernieuwde dijk afwandelen. In 2010 hebben ze hier de dijken vernieuwd, betere instapplaatsen gemaakt voor duikers en in het algemeen is de infrastructuur er hier in Zeeland op verbeterd. Om 13:30 zouden we te water moeten gaan en tien minuten ervoor doen we dat ook effectief. We stappen de rotsen over tot het bruine water. Tja, hier ziet het water serieus bruin, hopelijk wordt dat iets verder in de Oosterschelde iets beter. We doen een poging met z'n vieren samen te blijven. Indien dat niet lukt dan blijven Ju en Roel samen en Timo leidt de duik ook verder met E, enkel Timo heeft zijn lamp bij zich. We zwemmen een beetje verder uit nadat we alles nog eens nagekeken hebben en proberen dan met vier tegelijk te zakken. Meter één, nog samen, meter twee, nog samen, maar de derde meter zijn we elkaar kwijt en we zien direct dat het een dikke erwtensoep is. Timo leidt dan de duik verder met Eef in zijn kielzog. Hij probeert wat dieper te duiken, maar daar is het zicht even slecht als boven, misschien zelfs nog slechter omdat we op één enkele lamp moeten vertrouwen. Er hangen veel partikeltjes in het water, meer dan we ooit al gezien hebben. Dit noemen ze dus 'den bloei', nu snappen we het dat er dan eigenlijk niet veel te zien is.

In het begin is het serieus aanpassen aan de donkerte, aan de zwemmende partikels in het water, dus we zien in het begin niet veel. Enkel met onze neus tegen de wand kunnen we af en toe toch iets te zien krijgen. We zien veel sponzen, veel naaktslakken (toch een zeven stuks vlokkige naaktslakken - zie kleine foto), af en toe eens een kreeft, maat het heeft vandaag niet veel zin om veel foto's te nemen onder water. Het zicht trekt op niks, maar ja dat heb je niet onder controle. De andere omstandigheden waren echter wel zo goed als perfect, maar ja. We zwemmen nog wat verder, Timo zoekt soms een klein beetje dieper naar wat beter zicht, soms iets ondieper, maar tevergeefs. Dan bereiken we een zandvlakte, daar duiken we maar twee minuten over, want hier is het zicht nog slechter dan op de andere stukken. Tegen eenentwintig minuten duiktijd keren we dan op onze vinnen terug. Ineens komt in het schijnsel van de lamp een scholletje zwemmen en die valt de lamp bijna aan. Niet één keer, maar meerdere keren zwemt die in het licht van de duiklamp en dan is hij ineens weg, terug de duistere Oosterschelde in.

Verder zien we niet echt veel merkwaardigs meer behalve de normale dingen: zeedonderpad, kreeften, heremietkreeften, botervisjes en dergelijke. Tot ineens Timo lijk zot met zijn lamp begint te zwaaien: drie rosse sterslakken bij elkaar, yes, nog een volgende soort naaktslak gespot in de Oosterschelde. Op naar nog maar de volgende. Deze rosse sterslakjes moeten we wel nog eens zien zonder bloei, want de foto's trekken op niet veel. Tja shit happens! Dan hebben we er stilaan genoeg van. We duiken nu al wel een tijdje minder diep, dus het zonlicht geeft ons wat extra comfort, maar echt aangenaam is het niet. Een kleine drie kwartier duiktijd en dan kiezen we ervoor om terug naar de kant te gaan. We zijn niet de enigen die beslissen om er een einde aan te maken, want de meeste duikers komen er al uit. Het is echt niet te doen vandaag. Ook Jurgen en Roel stoppen er een dikke vijf minuten na ons mee. Al bij al was het wel leuk om nog eens hier in Wemeldinge te duiken, maar hopelijk is de volgende keer het zicht iets beter. We zetten alles terug in de auto, gaan dan in Hotel Eetcafé Smits een Duvel drinken. We beperken ons tot één enkele Duvel en rijden dan terug naar huis. Eerst de flessen even vullen, want misschien gaan we dit weekend (Pasen) nog eens duiken en dan zijn de flessen toch al vol. Dan spoelen en dan naar Roel en An thuis om de innerlijke mens wat aan te sterken. En omdat het weer zalig is doen we een BBQ'tje: merci Roel voor het vuur en dergelijke en merci Ju voor het eten en de lekkere marinadekes.

 

Quote van de dag: Duiken op de Tetjes maar het zicht was slechtjes (T. De Smedt)