2011

Fotoalbum Oosterschelde

Duiken

Donderdag 28 april 2011: Avondduik op Bergsediepsluis

We beslissen dan maar toch om een avondduik te doen op Oesterdam. We zijn altijd erg blij dat we nog eens kunnen duiken, dus ook vandaag. Even wat file om Brussel uit te raken voor Jurgen, dan rond Antwpern iets minder, maar Timo heeft wel veel last rond Antwerpen. Uiteindelijk komen we toch bijna gelijktijdig toe op de parking: het is al iets over zeven. Timo was nog even een paar foto's boven water gaan maken met laag water. We hebben met een klein half uurtje de kentering gemist door de files, dus we moesten wel voor Oesterdam kiezen. Anders zouden we Goes Sas eens kunnen testen de eerste keer dit jaar. We maken ons op ons gemak klaar en om twintig voor acht gaan we het water in. We doen het erg rustig en Jurgen neemt de duikleiding. Het is niet moeilijk vandaag met zo laag water. Op de plaats waar we onder gaan zitten we direct aan het begin van de wand. Het zicht is best wel OK en het is makkelijk navigeren nu. We kijken eigenlijk geen second op ons kompas, neen we zakken gewoon tot een tien meter en zien dan direct het platform al. Zo makkelijk kan het zijn bij laag water dus. Het is een tijdje geleden dat we het ponton niet gevonden hebben, hetgeen wel leuk is, want dat wil zeggen dat we onze weg goed beginnen te kennen hier. Kijk maar uit, want met dit te zeggen zullen we het gegarandeerd missen de volgende keer. Hopelijk niet, maar dat zien we dan wel.

We duiken langs de linkerkant langs het ponton, bekijken even de paar vissen die eronder zwemmen, de steenbolkjes dus, zwemmen dan verder tot de plaats waar de snotolf zit. Of beter zat, want Jurgen ziet als eerste dat er niks meer te zien is. Hij doet teken dat de snotolf weg is. He has left the building. Timo ziet dan ook dat er niks meer over is: geen vis, geen eitje, niks meer te zien. Het lijkt wel alsof dit de vorige duiken in een droom is gebeurd. Maar een geluk dat we de foto's hebben, want anders zouden we het misschien zelf niet geloven. Tja, dan maar andere oorden opzoeken hé. Langs de binnenkant van het ijzeren platform zwemmen een paar botervisjes tussen de gaten op de bodem. Die zijn eigenlijk ideaal om zicht tussen te verstoppen. Ook tussen de oesters en de andere levensvormen op de zijbalken zitten een paar botervisjes. Ook een kleine zeedonderpad is hier en we zoeken even naar eventuele aanwezigheid van de kleine snotolfjes. Die vinden we echter niet. We vinden wel snel de zeedahlia terug al lijkt die iets kleiner te zijn dan de vorige keer. We blijven hier een kleine kwartiertje, maar vinden de kleine Snotties niet, pech. Dan maar terug naar de wand en ook daar kunnen we verder zoeken naar verschillende diertjes.

Timo wijst eerst een krab aan die een botervisje aan het degusteren is: hmmmmm, lekker zo verse sushi. Je ziet dat de krab er wel zin in heeft en Timo probeert het deftig op foto te krijgen. Dan verder de wand af en we zien nu duidelijk dat er veel kwallen aan het komen zijn. Die zijn ook wel leuk om bezig te zien. Tja zelfs na zoveel duiken al in de Oosterschelde blijven we die dingen best bijzonder vinden. Naast de kwallen zien we ook een paar zeedruifjes. Het lijken wel kleine UFO'tjes zoals die met hun gekleurde lijnen als aliens door het water glijden. Langs de wand zitten zoals gewoonlijk kleine en grote kreeften. Wederom zien we een paar kleine zeenaaldjes en twee iets grotere zeedonderpadden. Van deze is er eentje bij met een mooie kleurenpracht: een groot palet van kleuren van bruin en rose tot groen, echt een schitterend beestje. We zitten nu stilaan tegen het half uur duiktijd, dus tijd om te keren.

We hebben nog steeds geen geluk met de baby-snotolfjes, maar dat is dan misschien voor een volgende keer. We hebben het volwassen dier eindelijk live gezien, dus ons duikseizoen kan al niet meer stuk - en we zijn nog maar een maand bezig. We genieten van de rust onder water en het zweefgevoel en ook van de dieren die ons omringen. Alles is echt schitterend van de kleine zeepokjes die constant met hun armpjes water aan het filteren zijn tot de grote kreeften die zich in de holen tussen de rotsen verscholen houden. Alles is de moeite om eens te bekijken, soms kort, dan weer iets langer. Dan is het stilaan tijd om terug de keren, want we hebben al meer dan vijftig minuten gedoken. Jurgen was maar met honderdvijftig bar vertrokken, dus die zal dan nu stilaan tegen de vijftig hangen en dan moeten we eruit. Tegen de verbruiksnelheid hier op Oesterdam misschien nog wat langer, maar toch liever geenr isico's nemen. Op één minuut na halen we het uur en de hele tijd speuren we de bodem af naar leven en op het einde is een gewone garnaal zelfs de moeite om even te stoppen. We keren terug naar de auto en maken ons klaar om nog een Duveltje te gaan drinken in de Vadde in Bornem. Roel was eigenlijk al een beetje ongerust omdat hij nog niks van ons gehoord had, maar hij had weinig rekening gehouden met de lange files. Al bij al is hij blij dat we iets laten horen en kunnen we op ons gemak een pintje gaan drinken.

Schol! Als je niet drinkt blijft het glas vol!

 

Quote van de dag: Verlaat de snotolf het platform, wordt de sepia de norm (J. Minnebo)