2011

Fotoalbum Oosterschelde

Duiken

Donderdag 5 mei 2011: Avondduik op Bergsediepsluis Oesterdam

We duiken de laatste paar weken echt veel, bijna elke week twee keer, dus ook deze week gaan we dat proberen te doen. Roel en Timo starten in elk geval al lekker op schema, de andere twee laten het afweten door drukte op het werk. Rond half zes 's avonds pikt Timo Roel op bij hem thuis en rijden we even snel naar Bergse Diepsluis om daar een duikje te doen. Het is echt een lekker weertje en we genieten ervan al de rit ernaartoe. We komen bijna een uur vroeger toe dan vorige week omdat er veel en veel minder file stond. Om iets na zes zijn we er al en dat is echt wel goed gewoon tijdens de week. We maken ons klaar nadat we even gaan kijken zijn naar het water: dat ligt er nog, dus dat is leuk en het is ook net het hoogste waterniveau, want het is kentering hoog water en springtij. We waren wel te laat om voor de kentering te duiken, vandaar Oesterdam. Bron: Wikipedia: Springtij of springvloed, is een vloed die het gevolg is van getijdenwerking, die veroorzaakt wordt door de zwaartekracht van de zon en de maan die elkaar versterken. De maximale hoogte van het water is hierdoor hoger dan bij een normale vloed, die vrijwel alleen door de maan wordt veroorzaakt. Springtij treedt op bij nieuwe maan en bij volle maan, wanneer de zon, de aarde en de maan min of meer op één lijn staan. Dan is de totale kracht op de watermassa het grootst. Hierdoor is de waterstand tijdens hoogtij hoger en tijdens laagtij lager. Tussen volle en nieuwe maan in, bij halve maan, werken de zwaartekracht van de zon en de maan elkaar tegen. De getijdenverschillen zijn dan minder groot. Dit noemt men doodtij. Spring- en doodtij komen dus tweemaal per synodische maand voor.

Het water staat echt hoog vandaag. We plannen om het ponton te gaan bekijken en dan naar de kleine snotties te gaan zoeken tussen de stenen en de wieren. Roel neemt de duikleiding en zal richting platform gaan en Timo zal wel het ritme regelen door de camera. We zien wel hoe het eindigt, allemaal goed zoals steeds. We zijn op minder dan een half uur klaar en kunnen te water gaan aan de trap. Vinnen aan, masker op, alle drill zoals steeds en dan kunnen we weg. We merken dat hier ondiep het water nog relatief OK is, niet te veel stofdeeltjes of bloei, dus we duiken verder naar waar we moeten zijn. Roel navigeert goed, want we komen goed aan aan de merkpaal waar we steeds dieper gaan. Er zit hier aan een stuk steen een klein grappig kreeftje. Die heeft iets in zijn/haar scharen, maar we kunnen niet echt identificeren wat het precies is, is een krabje denken we. We duiken dan maar verder, Timo wijkt een beetje af van de route en heeft totaal geen idee meer waar we zitten ten opzichte van het ponton. Roel dacht dat Timo wel wist wat hij aan het doen was, maar blijkbaar niet echt. We duiken een beetje heen en weer wat minder diep en wat naar links en rechts. Geen platform. We beslissen dan maar dat we de wand zullen volgen en zo verder duiken. Na 2 minuten komen we die paal terug tegen, dat betekent wel dat we serieus uit de richting hebben gedoken.

Nu gewoon diertjes spotten. Joepie. Enkele botervisjes, een paar zeenaalden, een zeedonderpad. Voor de verandering heeft niet Timo die gespot, maar Roel. Dat is ook eens leuk voor Roel, want normaal ziet Timo die allemaal. We duiken een tijdje langs de wand, komen voor de rest eigenlijk niet echt veel anders tegen, maar een duikje op donderdag is altijd wel eens leuk. Je komt er zo tot rust na een stressy week en dat is wel aangenaam. We doen het erg rustig, maar we blijven wel opletten. Timo is gestart met een niet volle fles. Twee weken geleden was hij nog zo bezig dat hij dat niet deed en dat het zelfs voor Oesterdam niet veilig was en blablabla. Nu zit hij het zelf te doen, maar hij behoudt dit zeker voor een one-off. Hij startte met 140 bar en hij houdt de meter regelmatig in het oog, want het is een tijd geleden dat hij zijn fles zo leeg getrokken heeft. Roel als duikleider vraagt het Timo ook wel twee keer tijdens de duik, which is nice. En dan ineens is Roel met zijn lamp aan het zwaaien. Hij heeft net een sepia gezien. Timo erachter met de camera en we zijn echt wel blij dat de sepia's terug in het land zijn, wel Nederland, maar dat telt ook vinden we. Timo ziet nog een tweede maar kan geen teken doen naar Roel want de sepia is al weg. Dan keert die terug en zien we ze allebei echt wel goed. Ze zijn nog niet heel makkelijk te benaderen, maar we proberen ze wel te volgen. De twee sepia's zwemmen naar een paar stokken waar al inktvis-eieren op hangen en we denken misschien dat ze hier al hun eieren gaan achterlaten. Niet dus en daar spelen we de sepia's ook kwijt. Damn. Maar het is wel leuke te weten dat de beestjes er al zijn.

Dan keren we ondiep terug richting trap. We willen proberen baby snotolfjes te spotten tussen de wieren, we zoeken en we zoeken, zeker nog een half uur, maar we hebben geen geluk vandaag. Geen baby-snotties, maar wel twee uit de kluiten gewassen sepia's. Yes, de sepiagekte in de Oosterschelde kan weer beginnen: hopelijk duurt het een tijdje zodat we ze nog vaker kunnen zien en fotograferen. We zijn al bij al wel blij met de duik en kunnen tevreden uit het water gaan. We hebben er 68 minuten ingehangen en Timo zit nog maar net boven de veertig bar, toch best wat voorzichtiger zijn dan dat het te laat is. We keren dan maar terug naar de trap en we komen er vlakbij ook uit, nog net geen vinnen in ons gezicht van een paar andere duikers, maar alles OK. We maken ons klaar en keren terug naar huis, het is te zeggen naar de Vadde om daar een Duveltje te drinken. Schol!