Zondag 8 mei 2011: Galathea kreeftje en baby snotolfje
Zaterdag was het nog gelukt de fles te vullen, het was wel een drukke dag geweest, maar uiteindelijk door het goede weer en het goede gezelschap
van Veerle toch een hele leuke dag. 's Avonds nog een BBQ en morgen geldt dat weer, want dan is het Moederdag en komt mama Linda en Patrik nog eens BBQ'en. Het is zondagochtend en we moeten er niet te vroeg uit, want het is pas kentering laag water om kwart over één in de namiddag, we moeten te water rond half één, kunnen een uurtje duiken en we moeten tegen ongeveer een uur of elf vertrekken. Timo is een beetje vroeger bij Roel, dan zijn we iets meer op ons gemak en kan het allemaal iets relaxter. Veerle en Cartouche gaan ook mee. Om ongeveer tien voor elf is Timo in Kalfort, maar Roel is nergens te bespeuren. Dan maar effe bellen. Hij zit bij zijn ouders en zegt dat hij dan direct zal langskomen. Er was blijkbaar een misverstand gerezen, want hij dacht dat we maar om twaalf moesten vertrekken, maar niet dus. We maken er geen punt van, want om iets over elf kunnen we toch vertrekken naar Wemeldinge. We duiken vandaag nog eens op Nieuwe Sluis (Tetjes), want we hebben vorige duik daar eigenlijk niet veel kunnen genieten door de bloei. Hopelijk is het nu al wat beter.
Roel had gisteren met Ann en Aagje naar Paradisio geweest, dus hij had zijn fles niet meer kunnen laten vullen. Een geluk dat er in Wemeldinge een vulstation is dat ook op zondag open is: Duikshop Oktopussy. We moeten er toch voorbij en die vullen daar echt heel erg snel en ve
rliezen niet te veel tijd daar. Dan gaat het direct naar de Steldijk waar alle duikplaatsen op een lange rij naast elkaar liggen. Wij kiezen vandaag voor de Tetjes. Dat wordt eigenlijk pas in Wemeldinge zelf beslist, maar het tij maakt echt niet veel uit, want zoals gezegd liggen ze toch allemaal in het verlengde van elkaar. We parkeren de auto langs de kant van de weg en maken ons stilaan klaar om te gaan duiken. Veerle zal met Cartouche een wandeling maken en ook een paar oesters meepakken voor straks bij de aperitief. Hmmm, dat zal smaken. Roel en Timo zijn als eersten weg en het ziet er al stukken beter uit dan vorige keer eind april. We zullen moeten afwachten wat het op diepte zegt, maar swat.
Wij weg: Timo rechts om met zijn rechterhand foto's te nemen en Roel links. Timo neemt de duikleiding hier, hoewel het eigenlijk helemaal niet echt moeilijk is. We wandelen door het water, maken ons helemaal klaar en we zien dat het zicht hier ook nog goed is. Iets verder begint de wand al, want wanneer we de duik starten en onderduiken zien we onmiddellijk dat het hier al naar beneden gaat. Top, en wijle weg. Het zicht is al stukken beter en er staat helemaal niet veel stroming. We duiken langzaam naar beneden en stoppen op ongeveer vijftien à zestien meter diepte. Het zicht is hier nog goed en het is niet te diep. Uiteindelijk gaat het ons vooral om dingen te zien en te spotten eerder dan specifiek dieptes halen. We zien de normale zaken van de Oosterschelde: veel zeesterren, veel grote heremietkreeften. Van die zeesterren is er eentje die over het zand aan het wandelen is: je ziet duidelijk de pootjes onderaan de armen bewegen en uitgestrekt worden, echt knap om zien. Gewone kreeften zijn er ook volop aanwezig en Roel ziet als eerste een grote mooie zeedonderpad en een vlokkige naaktslak. Timo gaat uit de bol met zoveel mogelijke foto-objecten.
We zien nog een tweede en derde en vierde zeedonderpad, maar dan stoppen we met tellen, want er zijn er echt heel erg veel vandaag. De broodpsonzen en de geweisponzen zijn ook volop aan het groeien en we zien ook heel erg mooie tubularia. Dat zijn hydropoliepen en we zien er groeien op veel verschillende plaatsen. Ze groeien in kolonies en het zijn precies lange buisjes met een bloempje bovenop. Het is echt wel mooi om zien. Dan duiken we verder tot we bijna veerti
g minuten gedoken hebben en we merken dat er nu wat stroming komt te staan tegen de richting dat we induiken. We beslissen dan om verder naar boven te gaan tot op ongeveer een meter of zes en dan stilaan terug te keren. Timo doet Roel stoppen voor iets, maar het beestje is al weg wanneer Roel er naast hangt. Maar dan ziet Timo toch een tweede en het is een galathea-kreeftje, de galathea squamifera, of in het gewoon Nederlands een oprolkreeftje. Je ziet duidelijk de kop en de scharen, die rood zijn met blauwige puntjes. Het beestje heeft een speciale vorm met scharen die langer zijn dan het lichaam, maar best wel een leuke verschijning hier in de Oosterschelde. En echt wel straf dat we er twee zien tijdens één en dezelfde duik. Dit is echt al een beestig grave duik tot nu toe.
Dan blijven we constant op dezelfde diepte van vijf meter en zien nog een vlokkige naaktslak en een groene wierslak. We kijken onze ogen uit want hier komt het licht al door het water. Ondertussen is de stroming ook wel op komen zetten en is het af en toe een beetje moeilijker om samen te blijven, maar geen probleem voor ons. Het gaat rustig verder en dan keert ineens de stroming terug: heel erg raar, want we duiken volgens het kompas nog steeds in de correcte richting, maar nu komt de stroming tegen ons in in plaats van met ons mee. Tja, we wisten dat het hier af en toe eens raar kan doen met die sluis hier, daarom doen we rustig en op ons gemak verder. En dan doet Timo zijn naam van spotter van kleine dingen eer aan. Hij ziet een klein snotolfje op een immens groot wakame-blad: echt schitterend. Het was geleden van vorige week, maar toen zonder foto's en dit is toch steeds een speciale ontmoeting. Deze beestjes zijn misschien één centimeter groot en kunnen uitgroeien tot een beest van meer dan een halve meter. De lijntjes langs de opvallende oranje ogen en de fris-groene kleur zijn echt wel prachtig. Er hangt nog serieus wat sediment in het water, maar we blijven er toch wat van genieten terwijl Timo de camera niet laat rusten.
Dan naderen we het uur en we zijn volgens Timo zijn gevoel veel sneller teruggekeerd dan we gekomen zijn, hij beslist dan maar om stilaan terug te keren naar de kant. We zien niks speciaals meer deze laatste meters, maar voelen wel dat de stroming begint te trekken. Het is wel straf dat dit nu gebeurt, want we zijn er echt als eersten ingegaan. Die andere duikers hier zullen ofwel minder lang duiken of anders wat meer stroming moeten kunnen verdragen. Tja, not our problem. We keren terug naar de auto en kunnen wederom terugkijken op een leuke duik. We kleden ons om, gaan naar het centrum nog een Duvel drinken in hotel eetcafé Smits en keren dan naar huis. Timo zet Roel af thuis en gaat dan zelf naar huis om het materiaal snel af te spoelen. Dat is allemaal tegen ongeveer vier uur gedaan en we douchen ons snel om klaar te zijn voor de BBQ met mama. Het was weer een schitterende zondag. Yes, thx Roel, Veerle voor de leuke namiddag.
