Zaterdag 11 juni 2011: Zeelandbrug: Eerste keer een blauwtipje
Dit verslagje zal eerder kort zijn. Het wordt pas anderhalve week na de duik zelf gemaakt vandaar. Het is geen slecht weer, maar ook niet schitte
rend. We vertrekken met drie buddies rond een uur of drie naar Zierikzee om nog een duikje te doen op de Zeelandbrug. De vorige keer is het een goede duik geweest, hopelijk wordt het dat vandaag ook. Er is niet zo veel volk aan de Zeelandbrug. Voor de middag was het slecht weer en pas later in de namiddag begon het op te klaren en kwam de zon erdoor. Het zal mede daardoor zijn dat er niet veel duikers aanwezig zijn op het Galgenlaantje. We maken ons klaar om te duiken op laag water net als de vorige keer en we duiken naar links vanaf de kant te bekijken. We zullen even tegen de stroming ingaan en dan met de stroming terug meedrijven tot aan de duiktrap. Hopelijk lukt het allemaal goed.
We zijn snel klaar en gaan te water. Wanneer wij erin gaan, komen er al een paar duikers uit het water en die zullen dan ook een echte stromingsduik gedaan hebben. Lijkt me in de toekomst ook eens leuk om te doen. Wij starten, Timo neemt de duikleiding, Roel duikt rechts en Jurgen links. We komen bij enkele grote steenblokken en daar zitten al een paar kleine zeedonderpadjes vrolijk naar ons te kijken. We voelen duidelijk dat de stroming tegen ons ingaat, maar dat is niet erg. Dan ga je trager en dan werk je tegelijkertijd ook aan je fysiek een beetje. Dubbele winst dus eigenlijk. Een paar hooiwagenkrabben bekijken ons raar wanneer we erover duiken en enkele slakken zien we hier ook. Voor Timo is dit echt een zalig
e duikplaats: hij ziet op één duik verschillende soorten naaktslakken: boompjesslak, vlokkige naaktslak, groene wierslak. Foto's nemen is iets moeilijker vandaag, want het zicht is niet bijster goed.
Veel speciaals hebben we halverwege de duik nog niet gezien. Tja als je elke week in de Oosterschelde hangt is dat ook niet verwonderlijk. Je kan niet elke keer nieuwe dingen ontdekken. Timo ziet wel nog een andere soort naaktslak, slechts een drie millimeter groot en een hele smalle, maar kan er geen goede foto van maken, hij kan dus ook niet duidelijk zeggen welke soort het geweest is. Maar daarna is het wél duidelijk dat hij een nieuwe soort ziet. Roel, noch Jurgen, noch Timo hebben die al in de Oosterschelde gezien: ons eerste blauwtipje en dat niet eens zo diep op een meter of tien. We zien dit op het moment dat we beslissen om terug te keren richting de start van onze duik. Timo begint als zot met zijn lamp te zwaaien en raar te doen en die andere twee denken: wat bezielt die nu weer, wat heeft hij nu weer gezien? Maar dan zijn ze heel blij met zijn ontdekking. Het is een echt prachtige slak, zelfs relatief groot en met mooie kleuren. Wij alledrie blij.
We waren al op de terugweg naar het vertrekpunt en na vijf minuten bij het blauwtipje zijn we terug op weg. Dan zien we niks speciaals meer, maar kunnen deze keer wel iets langer blijven hangen aan de pijler van de Zeelandbrug zelf. We hebben geen sepia's meer gezien, Timo ziet wel nog één harder voorbijglijden, maar voor de rest is het normale leven van een duik in de Oosterschelde. Helemaal op het einde van de duik zien we nog een grote groep tubularia. Ze staan heel erg dicht opeen gepakt. Die andere die iets minder dicht op elkaar staan is wel iits mooier, maar de duik kan toch niet meer stuk door het zien van het schitterende blauwtipje.
We gaan uit het water na een uur duiktijd en kleden ons om. We rijden terug naar België en gaan iets drinken in Kalfort om daarna frieten te halen van de frituur en die bij Timo thuis op te eten. Morgen vertrekt hij naar Cyprus met Veerle, dus we hebben nog net een duik kunnen doen in Zeeland. De volgende duik zal in iets warmer en helderder water zijn, hopelijk zijn de duiken OK daar. We drinken nog een paar pintjes bij Timo thuis en dan is het nog wat voor TV hangen en gaan slapen wanneer Veerle iets na middernacht thuiskomt van haar late shift bij De Lijn.
