Maandag 15 augustus 2011: Camping Linda: eerste keer goed meegevallen
Jurgen komt Timo thuis oppikken rond kwart voor acht 's morgens. Dit zal de eerste duik zijn na het duikweekend en omdat we maar met twee zij
n proberen we eens een nieuwe duikplaats. Het is altijd beter om dit met twee uit te proberen dan met drie of met vier proberen samen te blijven. Op bekende duikplaatsen is dit al moeilijk genoeg. Ju heeft nog net gaan tanken, we laden snel de auto in en kunnen dan richting Nederland, Zeeland vertrekken. Eerst in het centrum van Wemeldinge nog eens stoppen, want Ju zijn fles moest nog gevuld worden. Dat doet hij in Duikshop Oktopussy en het is daar een drukte van jewelste. Eigenlijk is dat logisch ook: vijftien augustus is in België een feestdag en er is bijna niks geopend in heel het land daardoor. Hier komen we stilaan tegen de kentering aan, dus iedereen moet nog snel een flesje vullen. Het weer hier is goed, niet veel wind, wel wat wolken, regelmatig de zon en het doet ons goed te zien dat het weer goed is. De maand juli en dit eerste deel van augustus is niet zo schitterend geweest in tegenstelling tot het voorjaar. We rijden even de weg terug om niet helemaal door het dorp Wemeldinge te moeten rijden, rijden voorbij de haven en keren dan links richting Camping Linda en rijden door tot het einde van de dijk.
De camping heeft de naam gegeven aan de duikplaats en heeft voor ons toch wel een speciale betekenis om hier eens te duiken. Andere duikers van de club ScubaLibre hadden ons gezegd dat dit niet de makkelijkste duikplaats was van de Oosterschelde en boeken en info op het internet wijzen uit dat dit ook wel kan kloppen. Een duikplaats die enkel door ervaren duikers kan bedoken worden. De vraag is: zijn we al ervaren genoeg of moeten we nog even wachten. We wagen het erop en plannen een duik van ongev
eer veertig minuten. We gaan iets later te water dan we normaal zouden doen zodat we zeker zijn dat we niet te veel stroming hebben en volop op de kentering kunnen duiken. We gaan eerst eens kijken naar de plaats boven water. Rechts op de punt van de dijk zien we het water heel snel over een strekdammetje stromen, maar het bovenste van de dam steekt niet boven water. We duiken hier vandaag met laag water en dat hebben ze ons overal aangeraden. Raad kan je maar beter opvolgen. Het is even wandelen van de plaats in de Koudepolderweg waar je kan parkeren tot de duikplaats en daar houden we dan ook rekening mee om onze tijd te bekijken tot het te water gaan. Timo neemt een paar foto's boven water en dan gaan we alles in orde brengen om te kunnen starten.
Het duurt slechts een kwartiertje om klaar te zijn en wachten zelfs nog even om te vertrekken over de dijk naar de punt van de dam. Eens het twintig voor elf is zijn we weg als laatste van de duikers die hier klaar stonden. Wij volgen de anderen tot het einde van de pier en daar langs een touw dat hier aan ijzeren palen is vastgemaakt kunnen we te water gaan. Het is tamelijk makkelijk te doen, want het water staat precies heel erg laag. We zien al duidelijk dat het zicht de eerste meters totaal om zeep is, want er zwemt een bruine brij in het water, not funny. We snorkelen even verder van de kant weg en kunnen dan makkelijk de duik starten zonder elkaar uit het oog te verliezen. We starten richting de onderwaterstrekdam en vinden de wand al tamelijk snel. Die wand volgen we naar links en komen na een paar minuten over zand te hebben gedoken aan bij de eerste grote oesters. Vandaar blijven we de wand volgen aan onze linkerschouder en we zijn blij dat het hier niet te veel stroomt en dat het zicht nog goed meevalt: ongevee
r een twee meter op zijn best. Zoals een trouwe lezer het al weet, ziet Timo al snel de eerste naaktslakken: een boompjesslak en enkele kleine bruine plooislakjes. De zeeanjelieren zijn hier ook erg mooi en we spotten al vlug enkele zeedonderpadden. Het zijn echt heel erg mooie vissen en we zien er een paar grote en ook enkele kleinere, maar allemaal even mooi. Zeker als je de ogen van dichtbij kan bekijken, is het heel erg mooi: groen, bruin, echt prachtig. We blijven de wand van de dam volgen en maken al snel een hoek van bijna negentig graden naar rechts en weten dan ook nu dat we echt de strekdam onder water aan het volgen zijn.
Ju doet zijn best om ook regelmatig iets te spotten en hij ziet het eerste galathea-kreeftje van de dag. Er staat hier serieus wat stof, dus het is moeilijk om hier bij te blijven hangen en nog iets deftig te zien. Dan maar verder want we krijgen nog veel kansen om een galathea'tje te zien. In totaal zien we er deze duik wel zes en dat is een record - niet dat we duiken om records te breken, maar we zien er echt veel deze keer. Hier groeien ook veel sponzen en dat is samen met het zeegras hier ideaal om nog andere soorten te spotten. Tussen de rotsblokken en de oesters gaan erg veel kreeften schuil en hier en daar een zeldzame noordzeekrab. Ook botervisjes vinden hier hun weg goed tussen de oesters, de wieren en de sponzen. Het is een heel erg leuke duikplaats en in omstandigheden zoals vandaag dik OK: weinig stroming en relatief goed zicht. We hadden verwacht dat het moeilijker zou zijn, maar het valt beter mee dan verwacht.
Na ongeveer vijfentwintig minuten keren we terug en we volgen gewoon de dam terug in de andere richting. Zo zullen we makkelijk onze weg terugvinden: wanneer we de scherpe hoek tegenkomen, weten we dat we nog een paar meter verder moeten duiken en daar onze safety stop doen en dan terug naar de kant. Als dat maar goed komt. We zien nog een paar zeedonderpadden op onze terugweg, een paar galathea'tjes, enkele bruine plooislakken en ook een nieuwe soort naaktslak. Timo is nog even aan het bekijken welke soort dit zou kunnen zijn. Vinden doet hij het wel. Het is een koppel bij elkaar, niet echt groot, slechts een centimeter met mooi roze tentakeltjes, het is een mooi exemplaar. Voorlopig houdt Timo het op de gorgelpijp knotsslak. Indien hij aanwijzingen vindt dat dit niet correct zou zijn, wordt dit wel aangepast. Eens kijken op een of ander forum wat de experten daarvan vinden. Voorlopig wordt dit bevestigd.
We genieten nog even van de duik en gaan dan het water uit. We zijn blij met het avontuur hier op duikplaats Camping Linda en keren na een Duveltje bij Smits terug naar België. Nog iets drinken in de Vadde en dan spullen spoelen, iets eten en wat rustigaan doen de rest van de dag. Een echte aanrader die duikplaats en we zijn heel blij dat we die nu kunnen doen hebben.
