Zaterdag 12 november 2011: Het zicht en het koude water worden er niet beter op
Dit wordt nu echt de laatste keer dat we ons nog in het koude water gaan begeven dit jaar: het koude water van de Oosterschelde tenminste. We vertrekken in Bornem met twee auto's: Ju en Roel rijden samen en Veerle, Cartouche en Timo rijden samen. We komen aan bij Wemeldinge De Hoek en Timo ziet dat
er serieus wat stroming staat, dus wanneer Ju en Roel er ook toekomen stelt hij voor om door te rijden naar de volgende plaats, maar daar is er veel modder langs de kant, dus we rijden verder naar Parking. We hebben daar enkele weken geleden ook nog gedoken en toen was het al frisjes, nu zal het nog iets frisserderrrr worden, maar we zijn hard en gaan als echte die-hard natpakkers hier nog een laatste duikje doen van het seizoen. Er staat maar één auto duikers en er staan verschillende auto's om oesters te komen plukken. Blijkbaar komen de mensen naar hier zelfs vanuit Binche, tussen Bergen en Charleroi. Ze komen een paar keer per jaar met verschillende auto's 'en masse' oesters plukken. Wij hebben ook een emmer bij om enkele oestertjes mee naar huis te nemen. Terwijl wij duiken zal Veerle die plukken met Cartouche. Ik weet niet of ze zoveel hulp zal hebben van de hond, maar soit, dat is niet zo erg. Wij maken ons rustig klaar, want we hebben nog even tijd om te water te gaan en de duik te starten. Het is kentering om tien uur, dus tegen half tien moeten we in het water gaan ongeveer.
We bereiden ons zo goed mogelijk voor, het zicht is niet al te slecht lijkt het ons, maar wanneer we aan de waterkant komen zien we toch dat er veel stof in het water hangt. Timo heeft zijn camera nog mee en heeft ondertussen wel al dikkere handschoenen aangedaan. Dat zal het fotograferen hinderen, maar hij geeft toch de voorkeur aan warme handen en minder goede foto's, dan verkleumde vingers. Wij dus te water: Timo in het midden, Ju links en Roel rechts. We zakken goed en zien elkaar constant, maar er staat nog wel wat stroming en Ju wordt o
ver iedereen over getrokken en hangt ineens in het midden. Dat was niet de bedoeling, even snel aanpassen. Roel en Timo blijven hangen en wanneer we terug in formatie zijn, kunnen we de duik starten. De zon schijnt heftig en we zien de stralen tot een meter of zeven diepte, maar dan wordt het donker en er begint veel stof in het water te hangen. We zijn dit gewend en duiken tot iets van een twintig meter en dan kiezen we om de wand te volgen aan onze linkerkant. Geen probleem tot nu toe. We zien in het begin van de duik niet veel speciaals. Kreeftjes en krabben zoeken hun weg in de doolhof van het 'rif' en wij proberen het één en ander te spotten. Blauwtipjes zijn er nog voldoende, want we zien er een stuk of tien deze duik. Een enkele vlokkige naaktslak ook, maar verder niet veel speciaals.
Hier en daar een botervisje, zeker wanneer we nog over de oesters duiken en enkele wulken op het zand en tussen de schelpen. We genieten van de kleine dingen zoals een grondel, een zeester die over de bodem kruipt, maar tot halverwege de duik niks speciaals. Maar dan zien we toch een heel erg grote schol. Hij lijkt wel een veertig centimeter en is zeker voor dertig Euro vis. Hmmmm. Op een dikke twintig minuten keren we om want we denken dat we het toch geen vijftig minuten meer gaan uithouden vandaag. We keren dus terug, hangen tussen de oesters en de schelpen en gaan heel erg snel. In het begin kwam de stroming van boven naar beneden en nu omgekeerd. We moeten dus opletten dat we niet te snel naar boven gaan en opnieuw net als vorige keer letten we op dat we onze safety stop nog kunnen maken. Geen probleem, maar op het minder diepe stuk is het zicht slecht. We kunnen nog wat langer duiken, maar doen niet echt de moeite meer. We hebben dit seizoen een heel erg leuk seizoen gehad en we moeten deze duik niet perse nog verder trekken. Zeker omdat we het fris krijgen en het zicht op geen botten lijkt. Op veertig minuten stoppen we er dan ook mee en kunnen terug kijken op een leuk duikseizoen dat vroeg begon en laat in het najaar pas eindigde.
We zagen dit jaar snotolfen, zowel de volwassen als de mini-versie, blauwtipjes, veel bruine plooislakken, harlekijnslakken en hebben een paar leuke vondsten gedaan. We waren blij met de vorskwabben en de sepiola's tijdens ons duikweekend. Maar ook de sepia's waren dit jaar wel OK en we zijn altijd blij dat we die kunnen zien. We hebben ook een aantal keer wat galathea's gezien en vooral hebben we dit jaar een aantal nieuwe duikplaatsen ontdekt. We zijn naar de mythische Zeelandbrug gegaan, de al even mythische Plompe Toren en zeker Camping Linda niet te vergeten. Het jaar 2011 was echt dik OK om in de Oosterschelde te hangen en we gaan dit zeker volgend jaar opnieuw doen. We hopen op even goede of betere omstandigheden dan dit jaar en kunnen terugkijken op een schitterend duik-jaar.
Merci buddies voor dit leuke duikseizoen!
