Zondag 25 december 2011: Kerstduik Nemo 33
Kerstdag 2011. Wie gaat er dan duiken? Niemand? Toch wel. We zijn met vier die een plonsje willen doen in het nat van Nemo 33 in Ukkel. Terwijl het buiten lekker fris is en heel erg regenachtig, kunnen we binnen genieten van tropische warmte. Het water is rond de dertig graden en dat stemt ons steeds gelukkig. Afspraak bij Jurgen thuis om kwart voor drie in de namiddag. Roel komt naar hier en samen met Veerle rijdt Timo naar Ju thuis. Om iets voor drie kunnen we vertrekken naar Ukkel en dankzij het weinige verkeer zijn we daar ter plaatse op ongeveer een half uurtje. Zo gaat het goed, beter dan in de file staan door stakingspiketten zoals eerder deze week. De vakbonden vonden het nodig te staken terwijl we al in een economische probleemsituatie zitten met België en Europa. Wij gaan ons daar niks van aantrekken en willen gewoon nog even genieten van de gewichtloosheid en een duikje doen. We schrijven ons in en betalen tweeëntwintig Euro per persoon. We zijn nog een kwartiertje te vroeg en er zijn slechts twee andere duikers voor de sessie van vier uur. Dat zal kalm worden.
Wij dus om kwart voor vier de kleedkamers in: vier mannen en twee vrouwen, dat is het qua duikers vandaag. We hadden beneden in het restaurant al gezien dat ze iets nieuws in het zwembad hadden gelegd: een Smart. Daar moeten we straks een een kijkje gaan nemen. We krijgen een korte briefing en we moeten deze keer niet snorkelen. We kunnen gewoon starten met optuigen en duiken direct het water in. Ju en Roel zijn een buddy-team en Veerle en Timo ook. Dan kunnen die twee eens naar de bodem van de put en daarna kan Timo eventueel met één van hen nog eens mee zodat er ook iemand bij Veerle kan blijven. Goed geregeld en al snel klaar om te beginnen. Kalmpjesaan zakken tot een meter of vijf waar ook die Smart staat, even een kijkje nemen erin, maar alles is eruit gehaald en er is geen botten aan te zien. Het is wel leuk dat er nog iets anders te zien is hier onder water, anders was er echt niks te doen de hele tijd. Ju en Roel gaan naar de diepte, Veerle en Timo gaan even mee tot ongeveer twintig meter, juist een kleine twee meter dieper dan wat Veerle eigenlijk mag met haar OWD. Ze heeft in Mexico ook al beneden de twintig geweest, dus dat mag nu ook geen probleem zijn. Vanuit de hoogte zien we Ju en Roel helemaal diep in de koker gaan en wij kijken even toe, duiken wat rond en gaan dan even een praatje doen in één van de luchtbellen. We komen er na een paar hete minuten (de lucht is hier echt heet en vochtig) uit en tegen dat moment komen die andere twee al terug uit de put.
Afspraak in dezelfde grot, een afspraak dat Ju en Timo nog even naar beneden gaan en Roel blijft bij Veerle. We zakken tamelijk snel naar de diepte, zeker de laatste tien meter gaat echt snel. We moesten ook niet talmen, want Ju zou snel de decotijd benaderen omdat het zijn tweede duik in het diepe is. Al bij al valt het nog mee, want hij heeft nog drie minuten voor zijn deco, als Timo er nog zes heeft. We zoeken even het diepste punt van vierendertig meter komma zeven, dan doet Timo kopstand om eens iets anders te doen. Voor de zekerheid vraagt Ju of alles OK is en dat is het ook, gewoon een beetje onnozel doen. Tja wat doet een mens anders op een put met tegels op dertig meter. Na een paar minuten in de diepte gaan we rustig terug naar boven en al snel is de tijd tot deco meer dan een kwartier. Dat gaat snel. We zien Roel en Veerle boven aan de rand en we wisselen terug van buddy. En dan doen we nog wat oefeningen om onze buoyancy in orde te krijgen, kalm als Joda in het water hangen of gewoon op de rug op een zelfde diepte blijven. We amuseren ons.
We willen zeker de Smart nog eens gaan bekijken en zowel erdoor duiken van links naar rechts als van voor naar achter. Door de voorruit is het niet zo makkelijk, maar ja moeilijk gaat ook. Iedereen moet ook eens achter het stuur zitten. Sommigen zetten de arico aan, anderen vinden het fris genoeg en zetten die terug af. Alsof die nog gaat werken onder water. Jurgen zit iets onder de vijftig bar, want hij is wel twee keer naar dertig meter gegaan en Roel komt zich aansluiten bij Timo en Veerle. Dat duurt nog maar een halve minuut, want ze geven het signaal al om eruit te komen. Dat is snel vooruit gegaan. Flessen aftuigen, vinnen terugzetten, alles terug op zijn plaats, dan een douche en vooral iets drinken, want je krijgt er best dorst van. Na een uurtje duiken nog snel de logboeken invullen en dan terug naar Bornem. Nog snel iets drinken en eten bij Ju thuis en dan gaan we allemaal naar huis, want er moet nog gewerkt worden morgen. Alleen Veerle en Timo, maar ja iemand moet het doen hé.
Dit is zeker de laatste duik van het jaar. Prettige eindejaarsfeesten en een voorspoedig 2012!