2012

Fotoalbum Oosterschelde

Duiken

Sepia feest op Onze Heer Hemelvaart

Het is vandaag een nationale feestdag en we gaan van deze vrije dag genieten van een duikje in Tholen op Bergse Diepsluis. Hier hebben we reeds meerdere jaren schitterende duiken gemaakt wanneer de sepia's vanuit de Noordzee naar Zeeland, de Oosterschelde komen om te paren en hun eitjes af te zetten. We hebben de laatste week al twee keer een poging gedaan om sepia's te vinden, maar nog geen succes gehad. We staan vandaag extra vroeg op om een derde keer te proberen. Het zal eens moeten lukken en eigenlijk weet je aan de titel al dat het gelukt is. Very nice! Opstaan doen we om kwart voor zes, want we vertrekken om half zeven. Alle materiaal klaarmaken en zeker de onderwatercamera om een paar leuke shoits te maken vandaag. We wilden speciaal vroeg vertrekken, want Oesterdam is echt een heel erg populaire duikplaats tijdens de sepia-gekte. Om half zeven stipt staat Jurgen bij mij thuis en kunnen we het laatste inladen om naar Tholen te rijden. Ju had gisteren nog de flessen gevuld in Brussel, waarvoor dank, dus wij weg naar Zeeland. Er is weinig verkeer op de baan op deze feestdag en op iets minder dan een uur zijn we ter plaatse. Bij aankomst zien we dat het nog wel meevalt qua aantal auto's. We denken dat er iets van een twintig auto's staan, dus er zit wel wat volk onder water, maar het is nog niet té druk. Hopelijk is het zicht een beetje goed.

Jurgen en ik tuigen alles op, het zonnetje schijnt, dus we hebben het niet heel koud, hoewel vorige nacht nog wel wat nachtvorst kon geven, maar dat was net niet het geval. Op een kwartier zijn we klaar en kunnen we de dijk over, naar de trap als instapplaats en dan kan de duik starten. Om zeker te zijn dat we iets te zien krijgen, duiken we toch even naar het platform en maken daar de toer eens. Vlak aan de trap was het zicht niet zo goed: veel partikels in het water en honderden zeedruifjes drijven mee met de lichte deining. Niet veel wind vandaag, geen regen en af en toe het zonnetje. Het ziet er goed uit. Het water staat erg laag, dus we zijn direct aan de wand, zien direct dat we goed zitten om naar het platform te duiken en dat bereiken we al na een dikke minuut. We komen bij de linkerhoek van het platform en een kleine kreeft gaat in de aanval wanneer wij naderen. Niet echt een mega gevaarlijke attack, maar we laten het beestje gewoon doen en in de waan dat ze een gevaar kan zijn voor ons. We duiken even rond het platform en zoeken naar mooi leven. Het zicht hier is al stukken beter en we kunnen genieten van de mooie begroeiing van het ijzeren gevaarte. We blijven hier niet lang, maar stoppen toch even bij twee grote vlokkige naaktslakken. Die zijn niet echt wit, maar eerder wat bruin, dus goed gecamoufleerd, maar we vinden ze toch tussen de zakpijpen en de andere organismen op het platform.

We zoeken dan de kant op en blijven iets dieper dan Roel en ik zaterdag hebben gedaan, dus zo rond de negen meter blijven. Al direct na een paar meter zien we het eerste sepia-tentje en ja hoor met de sepia erbij. Yes, mission accomplished. We hadden tegen elkaar al gezegd dat we deze avond zouden terugkomen als we nu geen sepia's zagen, dus dat hoeft al niet meer. Leuk want anders toch veel kilometer afleggen vandaag. We liggen rustig tegen de rotsblokken hier, proberen niet te veel stof te maken en zien deeze kleine sepia achteruit zwemmen en dan toenadering zoeken tot de stokken om eitjes af te zetten. Het is er maar eentje zonder partner en is een beetje schuw. Ze blijft wel rond de stokken hangen, maar deinst toch regelmatig wat achteruit en iets te ver om goed te kunnen genieten van het zicht. We onthouden waar deze tentjes zich bevinden en duiken verder op dezelfde diepte. Een tien minuten later en een tien minuten verder ziet Ju een half metertje links en beneden ons wederom tentjes staan en we belissen om eens een kijkje te nemen. Yep, weer geluk, nu een stok of tien die hier staan en drie sepia's. Deze zijn volop bezig te paren en we zien ze wederom de zwarte eitjes afzetten. De eitjes vormen al een dik pak rond te stokken, dus het zal een goed broedseizoen worden voor onze geliefde sepia.

Hier is het zicht iets beter en kunnen we de acties van de drie sepia's goed bekijken. Deze zijn ook iets minder schuw en we kunnen die lekker dicht benaderen. We zien in detail een zwart eitje dat door de tentakels van de sepia rond de stok wordt gebonden, echt een prachtig zicht. Deze drie zijn ook groter dan de eerste die we zagen. We genieten van het zicht en de beestjes, maar hebben ook oog om geen stof op te doen dwarrelen. Buiten één moment lukt dat goed. Ik heb even last om me stil te houden, want we hangen met ons hoofd naar beneden naar de tentjes en de lucht schiet in de voeten van mijn droogpak. Niet echt aangenaam en ook niet makkelijk duiken. Even als een beginner duiken en langs de andere kant gaan hangen van de wilgentakken en dan gaat alles vlot. We blijven hier wel een kwartier hangen om heel goed te genieten van de sepia's en duiken dan nog even verder. We zijn al een dik half uur bezig en hebben al vier sepia's gezien. De volgende stop levert geens epia's op, maar wel een mooi zicht op oudere stokken die hier nog staan van vorig jaar en nog een paar meter verder komen we aan takken die vol hangen met eitjes. Het kan niet anders dan dat er hier ook sepia's zitten. En ja hoor, zelfs twee koppeltjes: één paar kleinere sepia's en een paar echt heel grote die vrolijk naast elkaar aan het paren zijn en dan eitjes afleggen. We zien er dus in totaal acht en genieten honderd percent van elke ontmoeting. Dit zijn zalige momenten en zalige duiken: heel rustig en relatief goed zicht vandaag.

Na veertig minuten keren we terug an blijven echt op steeds dezelfde diepte hangen. We komen de sepia tegen die we eerst ook zagen; die is nu iets minder schuw, maar toch nog niet helemaal op zijn gemak. Ik doe even mijn camera opzij en geniet gewoon van het zicht en de sepia. Als ik nu nog geen goede foto's heb, dan zal dit ook geen verschil meer maken. Gewoon even kijken en genieten van het prachtige spektakel. ZALIG! Voor duiken als deze doen we het uiteindelijk en elke keer wanneer we de sepia's zien, blijven we het verrassend vinden dat zo'n schitterende beesten hier in de Oosterschelde leven. We weten dat deze sepia relatief dicht tegen het platform zat, dus we duiken er nog even rond, maar er zijn ondertussen al meer duikers gepasseerd en het zicht is gedecimeerd ten opzichte van onze eerste passage hier. Dan maar terug naar de wand en onze safety stop doen. We hangen nog aan wat rotsblokken voor een drietal minuten en duiken dan naar de plaats waar we eerder te water zijn gegaan. We komen een meter van de kant uit en kunnen zo direct de trap terug op, naar de auto en even een mini-feestje op de parking en dan naar Bornem terug, waar we iets drinken op het terras van café het Luxhuis.

Even SMS'en naar Roel die er spijtig genoeg niet bij kon zijn.

Ju: Je hebt niks gemist, geen botten gezien vandaag. TJ.

Roel: Spijtig voor jullie. B.

Timo: Nu we de foto's bezien, toch een sepia of tien. Ale acht, maar dat rijmt niet. TJ.

Roel: Klootzakken :-). B.

 

Een klein beetje leedvermaak, maar we vinden het toch spijtig voor Roel dat hij er niet bij was, really honest!