2012

Fotoalbum Oosterschelde

Duiken

Erg vroege ochtend duik: naaktslakkenfeestje: Zilverblauwe knots-, harlekijn-, boompjesslak

Een plan dat we eigenlijk al jaren eens wilden aanvatten. Vorige week Experiment Kruiwagen op Halverwege, vandaag Experiment Vroege Ochtendduik op Zeelandbrug. We hebben plannen de laatste weken en vandaag is het nog één van de meest intense van de laatste weken. Het feit dat we al lang eens vroeg wilden duiken is de eerste reden dat we op staan om vier uur, jazeker: VIER (4) uur 's morgens. Roel moet terug zijn tegen half elf: dat is reden twee. De derde en vierde reden om vroeg op te staan is de sepiagekte en de kentering op Zeelandbrug. Het is de laatste weken erg druk aan de Oosterschelde en de kentering staat vandaag om zeven uur 's morgens. Als wij drie niet gepassioneerd zijn door duiken, dan weet ik het ook niet meer. Zo vroeg uit de veren voor een duik van een uur, anderhalf uur naar Zeelandbrug en anderhalf uur terug. We hopen maar dat dit allemaal de moeite is, want anders is dit ook de laatste keer dat we zo vroeg opstaan. Dit doch allemaal even snel terzijde. Roel en Jurgen rijden samen en ik vertrek apart rond kwart voor vijf naar Zierikzee, naar de Zeelandbrug. Zoals te verwachten is, is het verkeer richting Antwerpen en ervoorbij dik OK. Door het verlengde weekend hadden we wat drukte kunnen vrezen, maar als je zo vroeg op weg bent is het natuurlijk nog geen probleem.

Ik ben ter plaatse om zes uur, dan hebben we tijd genoeg om alles klaar te maken en een paar minuten later komen Ju en Roel er ook toe. De laatste tien kilometer hadden we tijdens de rit een zalig zicht. Net Goes voorbij komen we aan de Zeelandbrug en net de bocht ervoor wanneer je de brug ziet liggen en de windmolens ziet rondwieken, daar is het een prachtig uitzicht en zeker vandaag, want net aan de horizon komt de zon op. Net tussen de Zeelandbrug en de eerste windmolen en het geeft een prachtig schouwspel. Dit is in ieder geval al de moeite om zo vroeg op te staan. We maken ons snel klaar, want we willen op tijd het water in. Er staan hier op dit moment van de dag slechts zeven auto's, onze twee inbegrepen en het zijn allemaal Nederlandse nummerplaten. Da's niet zo onlogisch, want vanuit vanuit België is het ver om zo vroeg kentering te proberen halen. Het gaat vlotjes en we kunnen ongeveer op tijd in het water, een vijfendertig minuten voor de kentering van zeven uur zodat we toch voor de rest van de duikers te water kunnen gaan en hopelijk het beste zicht hebben van iedereen die hier is.

We starten de duik bij hoog water aan de oude instapplaats, dan zijn we dichter bij de sepiastellingen, want dat was ook een plan om vandaag te zien: sepia's. Met hoog water is het goed te doen om hier de duik te starten. We steken onze kop onder water en beginnen. Ju duikleiding, ik rechts van Ju en Roel links. De eerste paar meter is het zicht dik OK, we zien wel vier meter ver. En na minder dan een minuut heb ik al de eerste speciale soort gespot van de dag. Een naaktslak, ah ja hoe kan het ook anders en de eerste keer dat we die soort zien: een zilverblauwe knotsslak, oftwel de cuthona concinna. Ze bevindt zich tussen de zeesla en we genieten van het zicht van deze prachtige naaktslakkensoort: vier lange tentakels, langs onder en langs boven de kop: mooi lang vaalwit met het centrum lichtroze kop en lange papillen op de rug. Elk uitsteeksel heeft een roze centrale lijn en daarrond is het een beetje wit. Na vijf minuten duiken we verder en kan mijn duik al niet meer stuk. Dan begint echter een stukje vervelend duiken, want we moeten net als vorige week op Halverwege door lange wieren duiken. Even worden we zelfs gevangen gehouden door de lange slierten wier. Niet zo leuk, maar we geraken erdoor en zien dat het zicht voorbij deze wieren echt niet zo goed is. Het water hangt vol kleine partikels, blijkbaar toch bloei in de Oosterschelde en het stroomt nog erg. Wanneer het effectief nog stroomt valt het mee, maar iets later wanneer de kentering echt ingezet wordt, is het zicht beperkt tot minder dan een meter. Vandaag valt Roel zijn oog ook op kleine dingen, want hij spot twee kleine baby snotolfjes. Het zijn echt schitterende diertjes. We nemen geen foto's want ze zijn echt té klein.

Terwijl we deze kleine visjes bekijken zien we ineens ook een tweede soort naaktslak en we zijn nog maar tien minuten bezig. De harlekijnslakjes die we vorig jaar zo mooi vonden, zijn hier opnieuw of nog steeds, dat weten we niet. Het zijn die wit-gele, echt heel erg mooie exemplaren. Een kleine zeedonderpad ligt ook op de rotsen en dan bereiken we eerste pijler. Die bestaat uit drie stukken en we zien rechts van ons het middelste deel in de verte. Iets dieper en verder zien we de meest oostelijke en vandaar zoeken we diepte op tot een meter of tien. Buiten het normale onderwaterleven zoals heremietkreeftjes, botervisjes, zeesterren en dergelijke zien we twee erg mooie vlokkige naaktslakken - denken we toch - tijdens hun paren en drie of vier boompjesslakken. Ik ben in mijn nopjes met dit festival van naaktslakken. We proberen zo rond de tien à elf meter te hangen en duiken in oostelijke richting. Ju heeft het even moeilijk om zich te oriënteren, maar met de hulp van ondergetekende komen we toch aan bij het klei-bodem-gedeelte waar ook de sepiastellingen staan. Zullen we er zien? Who knows. We zetten de duik rustig verder en de kentering is al begonnen. Ineens valt de stroming volledig weg en zien we weinig voor ogen: veel, heel erg veel partikels in het water en dat is niet van andere duikers, dus echt wel bloei.

Zonder een stelling te zien of zonder een sepia te zien, keren we na een dik half uur terug naar westelijke richting. Even controleren dat we OK zijn en dan de zoektocht verderzetten naar de sepia's. Ineens duikt van onze linkerkant een koppeltje op uit het niets. Ze hangen gewoon voor onze neus zonder dat er stokken in de buurt zijn - of we zien ze niet. Na de duik zal Roel bevestigen dat er twee meter terug en twee meter dieper wel stokken stonden. We genieten even van het zicht van misschien wel onze laatste sepia's van het seizoen en duiken verder. We zien nog een paar harlekijnslakken, een paar boompjesslakken en meerdere grote heremietkreeften en een paar joekels van gewone kreeften. Hoewel je die elke duik ziet, blijft het wel dik OK. We zitten ondertussen al opnieuw over de blokken en zijn van het klei-gedeelte weg, maar zien niet veel speciaals meer. Vorig jaar zagen we hier veel galathea's, maar nu nog geen enkele. We naderen de zestig minuten en beginnen stilaan onze safety stop. Omdat Roel nog weg moest hadden we afgesproken dat we niet langer dan een uur zouden duiken. Na de safety stop komen we uit het water na een duiktijd van eenenzestig minuten, een leuk duikje, niet echt de moeite om zo vroeg op te staan, hoewel de ringsprietslak en de harlekijnslakken wel heel erg leuk waren om te zien.

Dan terug naar België, genieten van een drankje op het terras van Ju in de zon. Iets later naar huis, spullen spoelen en deze avond terug naar Ju voor een BBQ. Met dit weer, veel zon en erg warm, wat heeft een mens nog meer nodig.