2012

     

Fotoalbum Oosterschelde

Nederland: Oosterschelde Krabbenkreek: Sint Annaland

 

Duiken

Sint-Annaland: een hele rustige duikplaats zeker vandaag

We duiken maar met z'n tweeën vandaag, enkel Roel en ikzelf rijden naar Sint-Annaland. Daar is het heel rustig. We hadden verwacht dat het een overrompeling zou zijn omdat het grote vakantie is, maar blijkbaar valt het nog mee. De parking staat wel goed vol, maar niet met duikers, enkel nog twee andere auto's zijn hier met hun duikmateriaal. We moeten rond elf uur te water, dus we hebben nog een klein half uurtje om ons klaar te maken. Na een weekje duiken in Egypte gaat het klaarmaken heel snel, alleen terug droogpak en zeven millimeter duurt iets langer. Daar hadden we in Hurghada niet echt last van. Alles klaar, dan kunnen we over de dijk naar het strand wandelen en daar links van het strand te water gaan voor een ondiepe, maar normaal heel rustige duik. We nemen nog voor de zekerheid even de koersen en prenten die in ons geheugen en kunnen dan beginnen. We duiken helemaal noord tot we de rand van de oesters en het zand tegenkomen en die volgen we de hele tijd naar links. We maken kleine zigzag bewegingen om niet alleen het zand te zien, maar ook het leven boven en tussen de oesters. We zien hooiwagenkrabben eetbare delen zeven uit het water en er zijn er een paar die stukken spons op hun lijf hebben gezet. Dat is echt wel een leuk zicht, want dan 'blenden' ze volledig in de omgeving in. Zalig zicht. Vorige keer hadden we zelfs eente gezien met tubularia op het lijf, maar dit was ook wel een prachtig zicht.

Buiten deze hooiwagenkrabben zien we nog het normale leven van de Oosterschelde: kreeften, krabben, een eenzame zeenaald, maar er is precies niet zo veel leven vandaag; het zicht valt nog wel mee. We denken dat we toch een meter of vier zien, dus alles dik OK. Soms komt de zon er ook door, dus dat betekent dan dat het nog extra mooi is. Op deze ondiepe duikplaats kan het licht nog tot op de bodem komen, dus maakt het alleen nog aangenamer. We zien weinig of eigenlijk geen naaktslakken, maar dat hoeft ook niet elke keer zo te zijn. Geen sepia's vandaag, maar wel een paar joekels van kreeften. We komen dan iets verder langs de dijk en daar bereiken we toch een dikke negen meter diepte, maar vinden buiten een enkele zeedonderpad niks nieuws. We merken wel dat we weinig lucht gebruiken en ook dat we ongelooflijk kalm zijn onder water, echt een zalig schitterend gevoel. Op drieënveertig minuten beslissen we om terug te keren richting strand en blijven even nog langs de wand om zo steeds ondieper te komen. Een safety stop hebben we niet nodig hier, want we zijn maar negen meter geweest en dan zelfs nog niet lang.

We duiken nog een klein half uurtje tot we echt nog maar tegen de meter diepte hangen en dan gaan we het water uit: duiktijd iets over het uur en we kunnen weer terugkijken op een schitterende duik, zoals gezegd heel erg rustig en we hebben aan niks moeten denken, behalve duiken, echt een zalig gevoel. We kleden ons om en vertrekken naar huis. We krijgen de uitnodiging om bij Ju even iets te komen drinken, dus dat doen we natuurlijk en dan gaan ozne wegen uit elkaar. Ik maak er nog een zalig rustig hemels weekend van en geniet met volle teugen van het ondertussen toch wel mooie zomerweer.