2012

Fotoalbum Oosterschelde

Duiken

Duiken op de Tetjes: veel blauwtipjes

Het is zondagvoormiddag en ik rijd eerst naar Antwerpen om Eef op te pikken. Ze is goed op tijd en staat al op de hoek bij haar in de straat. Snel haar duikspullen in de auto en dan verder naar Wemeldinge. Na een tijdje niet meer met ons te duiken, gaat ze vandaag nog eens mee, leuk om nog eens samen te duiken. Van Antwerpen gaat de trip naar Wemeldinge, Roel en Ju rijden rechtstreeks naar daar en we zien elkaar aan de Tetjes. Leuk om weer daar te gaan duiken. Ze zijn er vroeg en houden plaats voor ons vlakbij de instaptrap en we kunnen dus op ons gemak ons klaarmaken voor een duikje. We moeten tegen 11:50 te water met laag water en we zijn al goed op tijd klaar. Het is een zalige zondag middag met een Oosterschelde die eruit ziet als een biljartlaken, het zonnetje dat schijnt en we maken tijd om een leuke duik te doen onder vrienden, echt zalig. We staan om iets over half klaar om te water te gaan en om kwart voor zijn we effectief al onderweg. Alles is dik OK, want we zijn bij de eersten die het water instappen. We zullen dus niet veel last hebben van stofmakende duikers.

We zien direct dat het niet de moeite is om met vier samen te blijven, dus dat doen we ook niet. Het is zelfs zo slecht zicht dat Eef en ik elkaar al kwijt zijn na een minuut, maar we spreken terug af aan de oppervlakte en doen dan een tweede poging. Dan lukt het wel goed, maar het zicht blijft beperkt tot een halve meter of zo. Niet echt goed, maar ja wat zou je ook willen na zo'n regenachtige week. We zakken direct tot tien meter en duiken dan tot een diepte van twintig meter en blijven wel een half uurtje hangen op deze diepte. We zien ondanks het slechte zicht toch wel wat: de Oosterschelde zit vol blauwtipjes, echt mooie naaktslakken. Iets later zie ik een echt grote boompjesslak, dus we vinden het best wel leuk. Je moet echt goed kijken om de boompjesslak te zien, want je zou die anders kunnen aanzien voor een stukje plant of deel van de begroeiing hier onder water. Tussen de grote oesters zitten er een paar kleine noordzeekrabben, altijd wel nice. Een paar zeedonderpadden hebben zich ook goed verscholen, maar we zien ze toch. Op een paar zeecypressen zie ik de eitjes van een bepaalde naaktslak, maar ik vind de slak zelf niet. Pech, maar ook niet erg, want ik heb mijn camera niet meegebracht, dus dan zou het toch spijtig zijn.

Op het half uur keren we om en gaan stilaan, heel erg langzaam minder diep duiken. We zaten een vijf minuten van onze deco af, dus geen probleem, maar nu moeten we stilaan toch iets hoger gaan duiken. We hangen nu al over het zand wanneer een paar zeenaaldjes onze richting uitzwemmen. Iets verder zien Eef en ik tegelijk een kleine sepia. Die heeft zich in een klein putje in het zand weggestoken, maar we kunnen toch even de tijd nemen om er van te genieten. Die kleine sepia's zijn echt schattig. Hoe minder diep we duiken, des te slechter wordt het zicht en de stroming komt hier weer van alle kanten. Op bepaalde momenten is het echt nodig tegen de stroming in te zwemmen en zien dat je niet meegesleurd wordt naar de diepte. Niet dat het een hevige stroming is, maar best toch oppassen. Een paar duikers versperren tijdens onze safety stop de weg naar boven, dus we duiken er even rond en weten nu ook ineens waarom het zicht hier ineens nihil is. Na de safety stop houden we het voor bekeken en we hebben toch weeral een uurtje gedoken. Het was een heel erg rustige duik en het is altijd zalig om met Eef een duikje te doen. We zijn allebei ZEN onder water en dat maakt het makkelijk. We vinden ook helemaal niet dat het lang is geleden dat we nog samen hebben gedoken, alles verloopt perfect.

Jurgen en Roel hebben een tien minuten voor ons hun duik al gestopt, ook met name door het slechte zicht. Ze hadden niet veel zin om een volledig uur in het stof te hangen, maar wij vonden het wel OK. Dan aftuigen, alles in orde brengen en dan is het Duvel-moment aangebroken. Naar de Smits, daar een terrasje doen en dan terug naar België. Ik zet Eef af bij haar thuis, help nog even alles binnenzetten en dan rijd ik terug helemaal naar Bornem. Nog een Duveltje bij mij op het terras en dan iets eten. Jurgen maakt pasta en we laten het ons smaken. Laat maken we het niet, hoewel het toch al een uur of tien is wanneer ik thuis ben. Alles spoelen, laten drogen en dan gaan slapen, want het is morgen weer de eerste werkdag van de week.

Merci buddies, voor weer een leuke dag en een rustig duikje.