2013

     

Fotoalbum Oosterschelde

Nederland: Sas van Goes

 

Duiken

In september wordt het al wat frisser in de Oosterschelde

In extremis beslissen we om toch nog te gaan duiken met de club. Roel en Ju konden niet mee, maar ik zag het volle bak zitten om nog eens in de Oosterschelde te hangen. We gaan vandaag naar Goes Sas. Het is al even geleden dat ik hier nog gedoken heb. Vorig jaar was de duikplaats dicht, dus werd het hoog tijd om hier nog eens een kijkje te gaan nemen. We komen er aan en de meesten zijn er al: die waren er al vroeg en goed op tijd. We hebben wel nog plaats bovenaan, dus we parkeren ons hier snel. Er is wel wat volk en ook wat leden van ScubaLibre die hier komen voor hun diepduik voor hun AOWD. Eigenlijk wel geestig dat ze dat nog steeds hier komen doen en dat ik nu zie dat anderen in dat stadium van hun opleiding zitten. Wij spreken ondertussen af wie met wie gaat duiken. Na een beetje over en weer gepraat, duiken Mark en ik samen. Geestig: dat is altijd heel erg rustig en op het gemak duiken met Mark, dus dat zie ik wel zitten. Ik hoop dat hij het ook ziet zitten. We maken ons klaar en zien al veel duikers te water gaan iets voor de kentering eigenlijk. Het kan hier nog een beetje trekken door de stroming, maar uiteindelijk kan je hier wel een tijdje duiken. Op een kwartier zijn we klaar, we vertrekken naar de kant, maken ons voor de laatste dingen op ons gemak klaar en kunnen dan verder het water in gaan. De wind staat wel wat fel, maar die komt uit de juiste richting, het water van de Oosterschelde ligt er rustig bij en dat hebben we wel graag.
Mark neemt de duikleiding en ik beperk me tot volgen. Ik weet wel wat de koersen zijn die we moeten volgen, dus ik kan wel terug naar de kant indien we elkaar kwijt spelen of zo. Maar daar gaan we niet van uit. Het zicht is niet schitterend, maar ook niet slecht en ik heb er het volste vertrouwen in dat het een leuke duik wordt. We zakken en kijken eerst even op de verschillende soorten wieren en planten of we in het ondiepe stuk iets zien. Hmm, buiten een paar krabben niet veel te zien vandaag. En dan beginnen we te zakken. Mark loodst ons direct naar de oude sepia stellingen die heel erg mooi begroeid zijn, maar ook hier niet veel te zien, buiten een botervis die ons even komt aanstaren. Dus we zetten onze weg verder. Al snel zien we een stuk of drie vier grote zeedonderpadden, echt wel erg mooie exemplaren. Daar houden we natuurlijk erg van. En dan krijg ik mijn eerste sepia te zien dit najaar. Echt wel zalig zo'n baby sepia van ongeveer vier centimeter. Hij (of zij) gaat ten aanval tegen ons, maar ziet dat het onbegonnen werk is en zoekt dan dekking tussen de oesters en stukken steen of hout hier op de bodem. Toch al één sepia gezien vandaag. We zetten rustig onze duik verder en het is echt zalig op deze manier in de Oosterschelde hangen met iemand die al zoveel ervaring heeft op deze plaats. Al merci he Mark. Een paar minuten later zien we een pitvis en dan nog een en dan nog eentje. Het zijn er in totaal een stuk of tien die we deze duik zien. We hebben er in het verleden nog niet zo veel gezien en ik zie er tijdens deze duik evenveel als tijdens al mijn duiken hier. Deze vis wordt 25 tot 30 cm lang en heeft een afgeplatte buik. De ogen bevinden zich boven op de kop. Bij mannetjes is de voorste rugvin sterk verlengd en heeft de tweede rugvin een karakteristiek patroon met blauwe lijnen en vlekken op een geelachtige ondergrond. Vrouwtjes en onvolwassen vissen hebben duidelijk drie donkerbruine banden over de flank en zes bruine vlekken. Op het kieuwdeksel zitten vier stekels. De eerste rugvin heeft 4 stekels, de tweede rugvin 8 - 10 vinstralen. de aarsvin heeft 9 vinstralen. Mannetjes zijn mooier van kleur dan de vrouwtjes en hebben langere vinnen. Tevens worden mannetjes iets langer. Elke keer weer zalig om die te zien hier.
We zien ook keiveel platvissen hier, grote en kleintjes en iets verderop wijst Mark een Milleniumslak aan. Ook nog niet heel vaak gezien, hoewel veel duikers zeggen dat het een plaag is. Maar ja, het hangt er altijd vanaf wat er te zien is en of je dan effectief ook ziet wat er zich hier bevindt. Een nogal saaie verschijning met overal bruin, maar een naaktslak is een naaktslak en daarvoor ben ik altijd in mijn nopjes. Een andere verschijning die je hier op Goes vaak ziet is de pauwkokerworm en ze zien er schitterend uit: die vormen een waaier die uit een koker komt en we zien er een tiental mooie en grote exemplaren hier. Hier en daar een grote zeenaald (twee zien we er vandaag) en dan nog een tweede kleine sepia. Deze is al even mooi als de andere en die beestjes zijn echt de clowns van de Oosterschelde: een zalig zicht. We zijn ondertussen al bijna een uur onderweg, ik heb net teken gedaan dat ik al op 100 bar zit en iets later op 50, dan duiken we al 72 minuten. Mark heeft eigenlijk nog niet veel zin om te vertrekken, dus geeft even zijn tweede octopus om daar wat lucht te nemen. Echt wel neig merci. Maar hij deed het ook uit eigenbelang, want dan kon hij blijven duiken. Zo duiken we nog een twintig minuten verder en zien nog een pitvis, een grote zeedonderpad en dan wijst Mark de eitjes aan van de bruine plooislak. Hij had alleen niet gezien dat vlak ervoor de slak zelf zat, dus dat wijs ik hem even snel. Die bruine slakken met een kroontje op hun rug zijn echt wel moeilijk te zien. Twee slakken op een duik: een goed gemiddelde. Tegen de 90 minuten begint het zelfs in droogpak wat fris te worden, dus we gaan stilaan onze safety stop doen.
Het blijft genieten zelfs de laatse minuten en na in totaal 94 minuten duiken, komen we uit het water. We waren er bij de eersten in en zijn er bij de laatsten uit. Omkleden en nog even genieten van de zon en het aperitief dat Jos heeft meegebracht. Het is vandaag zijn verjaardag en trakteert voor iedereen hier aanwezig. Wij gaan dan nog even naar Wemeldinge, waar we daarnet de fles kwamen vullen, reserveren voor het weekend van 11 oktober in Hotel Wemeldinge met ons drie en dan gaan we iets eten en drinken in de Smits. Daar komt iedereen nog samen, want er zijn er nog een paar die een tweede duik gaan doen, maar wij gaan naar huis en doen het de rest van de dag rustigaan. Merci buddy Mark voor deze zalige duik, zeker nog eens over doen.