2013

Fotoalbum Oosterschelde

Duiken

Sint-Annaland: Een heel mooie duikplaats, eerste keer helemaal achteraan pier gestart

Het is een donkere zaterdagmiddag begin oktober. De druppels mist hangen de hele voormiddag op de planten. De spinnenwebben van de kruisspin hebben een prachtig uitzicht tussen de struiken en de bomen. Vandaag beslis ik net voor de middag om toch nog een duikje te gaan doen met Passioned Divers. Mark had een late nieuwsbrief uitgestuurd en ik had vorige week niet zo'n leuke Goes Sas ervaring: veel wind, hoge golven, elkaar na 2 seconden al kwijt, dus ben dan gestopt. Eens onder water was er voor die andere twee minder een probleem, maar met drie zag ik het niet zitten. Nu dus herkansing zodat ik toch een aangename duik heb, want je weet nooit of dit eventueel de laatste van het seizoen kan zijn. Ik vertrek rond twee uur en rijd op een uurtje en twintig minuten naar de Havenweg in Sint-Annaland. Hier vooraan aan de haven hebben ze een grote nieuwe parking aangelegd, maar de plaats waar wij parkeren is nog steeds een modderpoeltje. Mark ligt wat te slapen in de auto en Vera, Ilse en Greet zijn al volle bak bezig om zich klaar te maken voor deze duik. Voor de rest is er weinig volk, want het water wordt al wat frisser. Wanneer iedereen terug op zijn positieven is, kunnen we beginnen met klaarmaken. Mark en ik duiken samen en de drie dames ook. Op een kwartier zijn we klaar en we kunnen de wandeling aanvatten naar het einde van de pier. Al best een vermoeiende bedoening of moet ik een beetje aan mijn fysiek werken? Allebei een beetje zeker.
Daar ter plaatse zoeken we een stuk waar we makkelijk te water gaan. Ik doe de laatste dingen en hoor ineens een plons. Mark ligt al in het water en neemt mijn camera aan. Ik doe lucht in mijn jacket en plons iets later ook het water in. Vinnen aan, even wachten op de dames of die makkelijk te water geraken. Iedereen is OK en wij kunnen vertrekken. Mark neemt de leiding en we merken dat de stroming hier echt raar staat. Normaal moesten we stroming mee hebben, maar hier op de punt van de oever kan het af en toe eens raar doen, nu dus ook, want we duiken nog even tegen de relatief harde stroming in. We zien al snel dat het leven hier nog steeds dik OK is, veel wieren, veel sponsen: de grondels zoeken hun weg hier tussen de oesters en de wieren. Echt een zalig zicht van een meter of zes zeven. We zien dat het goed is. Een grote kreeft zoekt beschutting tussen de oesters en Mark toont al snel de eerste naaktslak: een millennium naaktslak. We zullen er wel een stuk of tien zien deze duik. Echt wel geestig hoe vaak we die dit seizoen al gezien hebben. Een mooi exemplaar ligt op een oester en je ziet duidelijk de oortjes (rinoforen) van de slak. Super allemaal. Het wemelt hier van de hooiwagenkrabben en tussen de wieren hebben een paar grote zeenaalden zich verstopt. Ook hiervan zien we meerdere exemplaren. Sint-Annaland is echt wel een super leuke duikplaats. Goed zicht, veel leven en een heel rustige duikplaats.
Na een half uurtje begint de stroming te minderen, we zitten even aan een onderwatertafeltje, maar de ober komt niets brengen, dus we duiken verder. We spotten een paar bruine wierslakken, maar ze zijn echt mega-klein, dus we blijven er niet lang hangen. Ook eitjes van de bruine plooislak liggen hier op het rif. Echt wel een mooi bouwwerkje hier. We bereiken dan een kleine bocht in de wall en zien blonde grondels zwemmen, maar ook een paar zeesterren die zich te goed doen aan mosselen of kleine oesters. De krabben ruimen de restjes op en zo zien we dat alles hier onder water wordt opgeruimd. Alles netjes. We hopen een sepia te zien, maar dat geluk hebben we vandaag niet. De duik gaat echt vlotjes en is nu heel erg rustig. We kunnen zelfs een meter of drie vier uit elkaar duiken zonder elkaar uit het oog te verliezen: echt wel zalig. Tegen de zeventig minuten begint mijn lucht stilaan te minderen, maar ook door de 14° watertemperatuur wordt het stilaan minder aangenaam, zelfs in een droogpak. Ik heb ook nog mijn dunne handschoenen aan, omdat dat makkelijker is om foto's te nemen, dus dat wordt wel wat frisser. Mijn gezicht valt nogal mee en mijn lichaam heeft het helemaal niet koud. Super duikje. We gaan ook een beetje minder diep duiken nu en doen onze safety stop al, zodat we op elk moment OK zijn om te stoppen. Ik zit ondertussen op 50 bar en doe teken aan Mark dat ik wil stoppen, maar dat hij gewoon verder mag doen. Zo gezegd, zo gedaan. Ik stop mijn duik na 88 minuten en Mark doet er nog een tiental minuten bij. Hij komt wel even mee boven om te kijken of alles OK is. Ja hoor, dus ik vat de wandeling naar de parking terug aan.
De ladies zijn er al en hebben zich al omgekleed. Greet heeft 66 minuten gedoken in een natpak in deze omstandigheden, echt wel maf, maar ja, dat wisten we al. We lachen nog een beetje, want ik wacht nog even op Mark. Ik had mijn sleutel bij hem in de auto gelegd, dus moest nog even wachten tot hij terug was. Maar de zon is er doorgekomen en in een droogpak heb ik het niet echt koud. Dan komt Mark eraan, heeft niet veel speciaals meer gezien, alleen nog gespeeld met de garnalen, maar die had ik ook nog gezien. Een zalig rustig duikje en toch weer bijna negentig minuten onder water gehangen. Zalig. Heel erg merci voor de super duik. Op naar de volgende, of misschien is dit wel de laatste van het seizoen 2013.