ScubaTimo

Pagina over duiken en reizen in binnen- en buitenland

Website about scuba diving and traveling around the globe

Steengroevenweekend in Durbuy van 16 tot en met 18 september 2016

We hebben al een tijdje uitgekeken naar nog eens een weekendje weg en dat is vandaag vrijdag 16 september het geval. We gaan met de Passioned Divers naar Durbuy en doen daar twee duiken en aan wandeling en maken er een toffe boel van. Wij kunnen direct na schooltijd van Arne vertrekken, we zijn tegen vier uur weg, alles steekt al klaar in de auto en we gaan Arne halen en kunnen dan vertrekken naar Durbuy met eerst een stop in Tienen. Daar pikken we Zoë op om zo verder te rijden naar Wallonië. Het verkeer voorspelt al niet veel goeds, want we kunnen moeilijk de ring op door een file. We kennen de kleine baantjes natuurlijk, want we doen dit elke dag en kunnen via Koningslo binnendoor tot aan de brug van Vilvoorde en zo verder op de E40 en zo naar Tienen. Op een uur en een kwartier zijn we er. Op zich niet slecht, maar het kan steeds beter. Daar nemen we de kleinere wegen richting Durbuy: we volgen gewoon de GPS en het zijn bijna altijd N-wegen om naar daar te rijden. We passeren zelfs even de kerncentrales van Tihange die de laatste tijd mega vaak in het nieuws zijn gekomen.

We moeten niet lang zoeken om Le Cottage te vinden in Septon, Rue de Longs Bâtis. Deze keer heeft de organisator Kristof ervoor gekozen om een volledig huis af te huren zodat iedereen samen kan eten en iedereen toch nog zijn eigen slaapkamer heeft. Dit om de groepsgeest een beetje te bevorderen. Goed gezien Mr Messelis. We zijn niet de eersten hier, want een aantal mensen zijn eerder al toegekomen: Kristof, Mark, Roby, Vera, Nadia en Pascal. De anderen komen een beetje later toe: David en Cindy en later ook Ronny met de kids. We zijn met best een grote bende, maar je kan maar denken: hoe meer zielen hoe meer vreugde. Wanneer iedereen aanwezig is (Greet en An komen morgen pas), laten Vera en Roby ons allemaal genieten van hun kookkunsten. Een geluk dat ze hier al waren om vijf uur deze ochtend, anders was het nooit gelukt 😊.

Super lekkere spaghetti met nog veel lekkerderdere saus. Iedereen is blij met het eten en het drinken, want het is voor de meesten een vermoeiende dag geweest. Ook voor de honden is het een leuke afwisseling en straf zenne, Kyra en Cartouche kunnen het verrassend goed met elkaar vinden – voorlopig nog.

Ik had een beetje schrik met Cartouche, want die is niet zo honden-sociaal, maar het valt wel mee. Evy en ik leggen een uurtje na het eten en na het voetballen op het grasveld voor het huis, Arne in zijn bedje boven en de lichtjes gaan direct uit. Wij blijven nog een beetje kletsen en iets drinken bij het avondlicht van de maan en tegen ongeveer een uur of elf gaan wij ook slapen. Morgen vroeg dag.

En inderdaad. Ronny wakker, iedereen wakker. Een geluk dat wij er niet veel last van hebben en dat hij zicht braaf bezig heeft gehouden met het zetten van de tafel en het halen van brood. Met oprechte dank aan Ronny en zij die geholpen hebben. De planning is om eerst te ontbijten, hetgeen vlotjes gaat en wij ook zonder veel problemen doen en dan even een wandeling gaan maken in Durbuy city. We nemen een paar auto’s en rijden naar het centrum om daar parking te zoeken op het centrale plein en dan even het stadje te bezoeken. We vergeten geen parkeermeter en vertrekken het stadje in. We moeten even stoppen bij een super beenhouwer met duizend en een verschillende soorten worst en ham en dergelijke. Alleen Kristof koopt hier iets, maar we komen waarschijnlijk nog eens terug en kunnen dan nog steeds stoppen.

We slenteren gewoon even door de straten, komen uit op een grote vijver met koi-karpers, hebben we toch al vis gezien dit weekend en zo verder naar een paar fonteinen, langs de rivier de Ourthe en zo terug naar het kasteel en naar het centrum. We kunnen het niet laten om al iets te drinken en na een paar uurtjes keren we terug naar ons huis. Daar kunnen we volgens ieders wens iets eten, veel of weinig, iedereen kiest wat hij doet. Na het middageten nog even wat zeveren en onnozel doen en dan kunnen we naar de steengroeve van Sprimont. De carriere de Lillé ligt in de Rue de Presseux 10, Sprimont. GPS instellen en dan een half uur drie kwartier rijden tot aan de steengroeve. Niet echt ver, maar toch al lang genoeg in de auto. De parking staat goed vol, maar er zijn al veel duikers die uit het water aan het komen zijn, dus het valt hopelijk nog wel mee. We gaan ons inschrijven en betalen drie Euro voor een duik, ongeveer evenveel als straks voor het vullen van de fles. Mark duikt met Ronny, David met Nadia en ik duik met Pascal. Een paar zullen de lift nemen om het duikmateriaal naar beneden te laten, en de anderen gaan gewoon te voet. Naar beneden moet het nog OK zijn. Ik zeg nog even dag tegen mijn liefje en zoon en dan kunnen we gepakt en gezakt naar beneden.

Daar toegekomen even doorspreken met Pascal hoe we duiken, maar hij heeft hier al gedoken en neemt de volledige leiding op zich: lekker makkelijk. Klaar om te water te gaan: damn ik ben mijn computer vergeten aan de auto, dan maar zonder duiken. Tip: geen aanrader als je een computer gewoon bent. We zakken stilletjes en de karpers komen ons al direct goeiedag zeggen en de kleine baarsjes ook. Leuk. Ze hebben hier zoals steeds wel het een en ander onder water gelaten, want er moet nog iets te zien zijn he. Een beeld van een dolfijn, een deltavlieger en nog andere dingen. Op een paar meter diepte doen ze het licht uit en wij volgen een kabel tot het diepste stuk van de steengroeve. Niet veel meer te zien hier, maar dan zie ik een mega grote schaduw langs mij passeren en ik zie de eerste keer een steur. Yes, fototoestel in aanslag, maar hij is te snel weg en keert niet direct terug. We hebben dus het diepste punt bereikt en keren nu stilaan terug naar de instapplaats, voor ons straks uitstapplaats.

Terugkeerkoers: ik heb geen idee, dus ik volg Pascal. Even navigeren, even check of alles OK is, nog eens navigeren en ineens hangen we in den bleu en dat vind ik nooit leuk. We gaan een beetje naar links, passen de koers aan naar rechts en dan doet Pascal teken om naar boven te gaan. OK. Daar even checken welke de correcte koers is en dan zo verder naar de andere kant. Wanneer ik mijn hoofd boven water steek zijn we niet eens ver van de kant en hebben een beetje rondgedobberd in den bleu in de steengroeve. Goede oefening, maar niet echt voor mij, want ik voel me niet zo super erbij. Net voor we naar boven gaan, toch even last met rustig te ademen, dus denk aan de tip van daarnet: computer niet vergeten! Mede daardoor zal ik niet echt op mijn gemak geweest zijn.

We zoeken hier dan de kant op en duiken uit tussen de tien en vijf meter langs de kant. Nog even een boom ontwijken en een Mariabeeld bekijken. We doen het rustig aan en niet te diep meer, bekijken de baarzen en iets later keren ook de karpers terug. Ik ben al terug rustig en kan er nu toch wel van genieten. Super om die reuzen van karpers hier te zien. Na een uurtje duiken, niet echt ZEN door de tien minuten bleu-ervaring, komen we aan bij de uitstapplaats. Greet en An zijn al naar beneden gekomen met Arne, maar een zoen krijg ik niet onder het motto: papa, jij bent helemaal nat. Tja, straks dan maar he. We leggen ons materiaal in de lift, doen alles naar boven en kunnen dan direct onze flessen vullen voor de duik morgen. Boven alles er dus uit, fles laten vollopen voor drie Euro, de rest van het materiaal uit en iets eten en drinken. Dorst dat je daar van krijgt, man, niet te schatten.

We zijn er samen met Ronny en Mark uitgekomen en net voor ons waren David en Nadia er al. Nog even napraten en genieten van de zon en dan keren we terug naar Durbuy. Kristof en Mark vertrekken als laatsten, wat dus ook betekent dat we nog even moeten wachten tot die er toekomen, want Kristof had de sleutel. Mark was in laatste instantie nog gaan vullen, dus iedereen wacht nog even aan ons huis tot die er zijn. En dan is het al direct tijd om alles in orde te brengen voor de BBQ. De bakkers van dienst zijn Kristof en Mark, maar ze krijgen hulp en gezelschap van iedereen. We installeren en tentzeil om te voorkomen dat de bakkers eventueel nat regenen, want deze avond zou het wel een drupje kunnen doen. Iedereen kiest al een stukje vlees en die worden eerst gebakken zodat iedereen kan beginnen eten. Alles is weer super geregeld en gelukkiglijk krijgen we geen storm of donderslag op ons dak.

We genieten van het eten en drinken er een glas wijn bij of een pintje of een Duvel of een Tripel Hop. Je kan natuurlijk het woord of vervangen door en in de vorige zin he 😊. Ondertussen is de BBQ in volle gang en doen de bakkers hun ding en kunnen we al een tweede en derde stuk vlees halen. Nog genieten van het super eten en dan steken wij Arne in zijn bed. Wederom direct bedje in en oogjes dicht. We blijven allemaal nog even zitten na het opruimen van de tafels en de keuken vlakbij het vuur dat nu aangestoken is. Een grote stronk gaat er mee op en die zal morgen nog smeulen, maar wel volledig opgebrand zijn. Het wordt hoe later hoe frisser en tegen iets voor middernacht zeggen wij iedereen slaapwel en gaan wij ook ons bed in na leuke verhalen en toffe babbels aan het kampvuur. Morgen nog een laatste dag genieten en dan is het terug naar huis.

En wederom is het zo he: Ronny wakker, iedereen wakker. Bij ons duurt het een beetje langer om beneden te geraken omdat Arne eerst moet gewassen, gestreken en aangekleed moet worden. Het ontbijt is weer super geregeld en iedereen steekt een handje toe om alles een beetje proper achter te laten. Alles terug in de auto’s en dan even overleggen wat de plannen nog zijn. Nu blijkt dat de geplande duikplaats nog een uur en twintig, volgens sommigen dertig minuten rijden is en niet richting Brussel, dus eigenlijk uit de richting. Weinigen hebben daar nog zin in. Eerst meer dan een uur uit de richting en dan bijna drie uur terug naar huis. We beslissen dan om toch maar naar Durbuy te rijden en daar nog een wandeling te doen. We parkeren de auto’s op de betaalparing net voorbij het centrale plein en gaan dan even over de zondags-rommel-markt, even kijken wat er te zien is.

Een paar willen iets drinken, een paar willen een korte wandeling doen en anderen een iets langere. Wij zoeken de weg naar het uitzicht boven, blauwe rechthoek en zetten er de pas in. Evy, Zoë en Elena stappen met Arne en mij mee over de trappen naar boven. Leuke wandeling, maar echt wel steil en veel trappen. Eens boven genieten we van het uitzicht over de stad. Een klein probleem: de toren is enkel toegankelijk met het toeristentreintje, dus we moeten tussen de bomen kijken en foto’s nemen. Op een dik half uur zijn we boven, kijken even rond en gaan dan via een andere, even steile weg terug naar het centrum. Hier lopen we tussen de bomen en af en toe zien we een glimp van de torens van het kasteel. Dat is echt wel mooi en leuk. Een uurtje hebben we beweging gehad en dan zetten we ons even op een terrasje om nog iets te drinken voor we terug naar huis vertrekken.

Na dit natje terug naar de parking en daar eten we nog iets en drinken iets. We verdelen een groot stuk van wat er over is van het weekend en dan nemen we van iedereen afscheid. Nog een rit van een anderhalf uur naar Tienen om Zoë af te zetten en dan nog een uurtje terug. Iedereen is moe en al snel is het ogen toe in de auto. We blijven een uurtje bij Zoë thuis zodat we elkaar nog eens gezien hebben en een babbel hebben kunnen doen en dan is het het laatste uurtje naar huis. Het was weer een super leuk weekend met een super leuke bende. Merci allemaal voor de aanwezigheid en bedankt aan de organisatoren en de koks voor hun inzet.