ScubaTimo
Pagina over duiken en reizen in binnen- en buitenland
Website about scuba diving and traveling around the globe
Griekenland Rhodos - Rhodos stad in Blue Sky City Beach Hotel en duiken met Waterhoppers
Van zondag 15 april tot en met zondag 22 april 2007
Waterhoppers - Scuba Diving on Rhodes, Greece
Griekenland, Rhodos
Rodos (Nieuw-Grieks: Ródos; Oud-Grieks: Rhodos; Latijn: Rhodus) is een Grieks eiland in de Egeïsche Zee. Het maakt deel uit van de Dodekanesos, en is een van de meest oostelijke eilanden die tot Griekenland behoren. Het ligt slechts een paar kilometer zuidelijk van het Turkse vasteland. Het eiland beslaat 1398 km² en in het jaar 2000 had het 120.000 inwoners. De gelijknamige hoofdstad Rodos-stad ligt in het uiterste noorden van het eiland. Rodos heeft veel zonuren per jaar en kent veel toerisme. Het staat vooral bekend als vakantie-eiland, maar ook voor conferenties die bijvoorbeeld over de Middellandse Zee gaan heeft het goede faciliteiten en een gunstige ligging. Er zijn vaste veerverbindingen tussen Rodos en het Griekse vasteland. Ook zijn er geregelde verbindingen met het Turkse vasteland (Marmaris). Veel cruises varen ook via Rodos.
Geschiedenis
Rodos komt al voor in de Griekse mythologie. Volgens een van de mythen, verdeelde de god Zeus de wereld onder de goden, maar vergat hierbij een deel aan de zonnegod Helios te geven. Hierop rees het eiland Rodos op uit de zee, wat vervolgens aan Helios toekwam. In de Griekse tijd bloeide de stad op als centrum voor de Helleense cultuur. Als deel van het Romeinse Rijk, vanaf het jaar 70, werd de rol van het eiland minder groot. Door de eeuwen heen werd het eiland overvallen door Gothen, Perzen, Arabieren, Kruisvaarders, en uiteindelijk na belegeringen over een tijdspanne van meer dan 70 jaren in 1522 door Turken is veroverd, waarna het eeuwenlang deel uitmaakte van het Ottomaanse Rijk. Verder is het, voordat het bij Griekenland ging horen, ook enige tijd Italiaans geweest. Gebouwen op het eiland in Italiaanse stijl herinneren nog aan deze tijd.
Geografie
Rodos is 79,7 km lang en 38 km breed en heeft een totale oppervlakte van 1.398 km². De kustlijn bedraagt ongeveer 220 km. Rodos stad bevindt zich in het uiterste noorden van het eiland. Hier bevindt zich zowel de oude historische als de moderne commerciële haven. De luchthaven van odos (Diagoras International Airport) ligt ongeveer 14 km ten zuidwesten van Rodos-stad. De fauna en flora op Rodos leunen dichter aan bij die van Turkijke als bij die van de andere Griekse eilanden. Het binnenland is bergachtig, dunbevolkt en begroeid met talrijke bossen. Enkele populaire bezienswaardigheden voor toeristen zijn de Vlindervallei, waar je in de zomer duizenden vlinders (eigenlijk zijn het motten) kan bezichtigen, alsook de zeven bronnen en de Petaloudes vallei. Rodos heeft zowel kei- als zandstranden. Keistranden vind je voornamelijk in het westen van het eiland terug, zandstranden in het oosten. In de zomermaanden is de westkant gekend voor zijn verfrissende zeebries, aan de oostkant van het eiland daarentegen is het warmer door het ontbreken van de zeebries. Het hoogste punt van het eiland is de berg Attavyos en deze is 1215 meter hoog.
Bezienswaardigheden
Het is zeer eenvoudig om per boot naar naburige eilanden te gaan, en daar te overnachten of dezelfde dag weer terug te reizen naar Rodos. Men vaart als men naar bijvoorbeeld Kos of Samos reist, vlak langs de kust van Turkije. Rodos-stad is zelf zeer bezienswaardig, met een mooie haven, oude kasteelmuren, enzovoorts. De stad Lindos is vanaf Rodos stad per bus of boot te bereiken. Het heeft indrukwekkende stadsmuren en een prachtige akropolis. In het westen van het eiland, bij de plaats Monolithos, staat een kruisvaarderskasteel. Rhodos, het grootste eiland van de Dodekanesos, heeft een oppervlakte van +/- 1400km² en is na Kastelorizo, het verst gelegen eiland op het Europese continent. Het is ook een zeer druk bezocht eiland, vooral omdat de geschiedenis er veel sporen heeft achtergelaten. Niet enkel van de oude Grieken zijn er overblijfselen te vinden, ook uit de tijd van de Middeleeuwen, onder andere Rhodos stad is prachtig.
Naast veel cultuur zijn er natuurlijk veel stranden, waar men kan genieten van zon, zee en zand.
Zondag 15 april 2007: Vertrek
We hebben nog een hele dag hier in België. Het is schitterend weer (27°), zouden we wel vertrekken? Ja natuurlijk! We pakken alles in, kuisen het huis en tegen 17:15 komt Maurits ons ophalen. Van Sint-Amands vertrekken we naar Bornem om Patrik en Linda op te pikken. Zij bezorgden ons de reis, wij zorgen voor de lift/taxi naar en van Zaventem. Tegen 18:00 zijn we er, we checken in (lange rij wachtenden), dan gaan we stillekes naar de gate 62. Dat is vlak bij een bar, dus eerst nog even een drankje: 1 geuze, 2 blonde Leffe. Alles is besteld en ze beginnen al te boarden. Geen stress, rustig drinken en dan direct het vliegtuig op voor een 3 uur en 15 minuten.
Het vliegtuig vertrekt om 20:15, dus bijna perfect op tijd (15 minuten later). Het is een goede vlucht, Eef kan liggen en we hebben alle vier exit seats. Om 00:30 lokale tijd landen we op Rhodos. Het is er 16 graden en alles is OK. Dan de Neckermann bus op, natuurlijk zijn ze er 2 kwijt en moeten we even wachten. Vervolgens vertrekken we tegen 01:10 en veertig minuten later zijn we in het hotel. Coole mastodont van een hotel. Inchecken, alles op de kamer zetten en direct op zoek naar eten. We vinden in het kleine steegje een Grill-House ‘Mr Grill’. We drinken ouzo, retsina en eten elk een pitttatje; amaai dat smaakt. We babbelen en drinken nog wat en tegen half vier gaan we slapen. Snel alles op zijn plaats leggen en pitten. Het is al laat en iedereen is moe, dus lekker slapen.
Maandag 16 april 2007: Rhodos stad
We slapen uit, missen het ontbijt en we worden pas wakker tegen 11 uur. Omdat we geen ontbijt hebben gehad, moeten we naar het centrum om eerst een frappetje te drinken en dan iets te eten. We volgen even de kust te voet en steken dan rechtdoor naar de nieuwe stad en de nieuwe markt langs de haven: tof pleintje met leuke terrasjes en hier drinken we onze eerste frappé. We zitten hier goed! De zon schijnt en we genieten van de rust. Dan gidst Timo de andere drie naar het oude gedeelte van de stad. We gaan de oude stad binnen via de Vrijheidspoort, lopen wat rond door de steegjes – dit doet denken aan de Plaka in Athene. Omhoog via Odos Sokrates naar de Soliman moskee en via de Ridderstraat terug naar de nieuwe stad.
In de ridderstraat zijn de oude consulaten van Frankrijk, Italië en andere. Omdat we geen ontbijt hebben gehad, krijgen we al een beetje honger en we gaan terug naar de nieuwe markt, waar we deze morgen al zaten. We drinken ouzo (Patrik, Linda en Timo) en Eef drinkt een Mythos. Daarbij eten we varken- en lamsvlees. De ober brengt 1 schaal met rijst, lam, varken en patates tiganites, maar dan nog een tweede met rijst, lam, varken en patates sto fourno. Echt allemaal bangelijk lekker, maar veel te veel, want er is nog een choriatiki bij ook. We moeten wel wat laten staan, want het was te veel, maar echt ongelooflijk lekker. Na het eten krijgen we een klopke, dus te voet terug naar het hotel en tammen. Linda gaat wat slapen op de kamer, Eef, Timo en Patrik aan het zwembad. Eef en Timo nemen een duik en zijn direct wakker, want het water is ijskoud.
Een uurtje bakken in de zon en dan nog een wandeling doen. Patrik en Linda drinken een koffie en Eef en Timo stappen naar de stad langs de kust. We passeren aan het aquarium en zitten neer aan de Mandraki. We genieten van de rust en de avondzon, bangelijk. We bellen even met André van de Waterhoppers om de duik te regelen voor woensdag. Hij zal ons oppikken aan het hotel tegen 10:00 en dan kunnen we weg. Terug in het hotel nog wat rusten en we komen Patrik en Linda tegen om nog snel iets kleins te eten. We wandelen terug naar ‘Mr Grill’, elk 1 pitta is nu genoeg en we drinken hopen retsina: 4 keer een halve liter en 1 keer een liter uit bric verpakking. Tegen 23:00 krijgen we terug een klopke en we gaan slapen. Morgen gaan we proberen het ontbijt te halen, dus zien dat we ten laatste tegen 09:00 opstaan.
Dinsdag 17 april 2007: Dagje rustig aan
Opstaan lukt niet zo goed: gisteren wat veel ouzo en retsina gedronken. Soit, we zijn hier al onze derde dag en we moeten toch eens een ontbijtje nemen, hé. Dus snel om 09:10 uit onze nest en roefel direct naar het ontbijt. Griekse hoteltraditie: brood met kaas, yoghurt, ontbijtgranen (maar geen melk), verdunde sapjes, koffie, wat fruit, honing en voor de Britten (er zijn er wel nog niet veel) eitjes, bonen in tomatensaus, spek, worstjes, champignons enz. Timo eet goed, Eef iets minder wegens maagske nog niet helemaal in orde. Op de valreep (09:25) komen Patrik en Linda ook nog eten. We’ve made it. Goed. Het weer zit niet er niet zo goed uit: bewolkt en frisjes, we denken een graad of 18. Timo en Eef hopen de weergoden te kunnen overhalen voor wat meer zon te laten schijnen. Eef is verbrand van gisteren, dus zo erg is dat niet. Morgen moeten we duiken, dus Timo wil per sé de onderwatercamera proberen. MET DIT WEER? We halen dus ons snorkelgerief: bril, snorkel, vinnen, shorty (zeker nodig), handdoeken, onderwatercamera en wijle weg. Iets verderop het strand (trouwens strand vlak voor het hotel, enkel de straat oversteken) vinden we het ideale snorkelplaatsje: strand met keitjes, je kan er goed in en ervoor liggen wat rotsen. Hier moet zeker iets te zien zijn. Enkel de kou schrikt ons een beetje af.
Timo gaat als eerste: brrr. Eef volgt: Brrrrr! Toch even doorzetten, we hebben trouwens fans, dus die kunnen we niet teleurstellen. Stilaan gaan we verder het water in en eigenlijk valt het nog wel mee. Tja, als je water verwacht van 10 graden en het is er dan 11, dan valt dat mee, hé. We snorkelen wat rond de rotsen, maar er is geen botten te zien. Alleen blauw, je ziet amper de bodem. Het water is niet vuil of zo, of troebel, gewoon blauw turkoois. Je ziet echt geen twee meter ver. Timo slaagt erin een paar visjes te zien, Eef zelfs niet. Stom, valt erg tegen. We denken dat het misschien komt omdat de zon niet schijnt en er dus geen of weinig lichtinval in het water is. Timo kan wel de onderwatercamera testen en dat is bij deze gebeurd. Alles OK, dus morgen nemen we hem zeker mee. Na 15 minuten (max!) komen we uit het water en wandelen terug naar het Blue Sky Hotel. Ze zijn net de kamer aan het kuisen, dus we wachten even op de gang. Nadien spoelen we al onze spullen af en douchen ons. Het is ondertussen 11:15. Timo stelt voor om de bus naar Archangellos te nemen.
Goed idee. We steken het stad door en gaan zien wanneer we een bus hebben: om 13 uur. Dus nog 45 minuten wachten. We doen dan maar een wandeling langs de haven tot we ‘Hela’ horen. Ons Lindake zit hier op een bankske. We zetten ons er efkens bij en Patrik komt er ook aan. Linda en Patrik gaan een terrasje doen en wij gaan de bus nemen. Stipt om 13:00 vertrekt ze: het is de bus naar Lardos. Onderweg moet ze ergens 10 minuten wachten op aansluiting met een andere. Ambians, dwz de chauffeur is kwaad. Rond 13:45 komen we aan in Archangellos. Back in time. We zoeken direct de Savas op en vinden die ook. Het is neig veranderd (dicht gemaakt) en bovendien niet open. Dat valt dus tegen. Enfin, niet getreurd, we lopen door Archangellos, Eef koopt een schriftje in dezelfde winkel als 7 jaar geleden en gaan ergens een frappé drinken. Mmmm.
We schrijven het dagboek. Rond 15:15 vertrekken we terug, kopen een zakje chips, want we hebben honger, lopen nog wat rond en nemen de bus terug naar Rhodos om 15:50. Daar komen we aan om iets voor vijf en tegen vijf uur zijn we in het hotel. Patrik ligt te maffen aan het zwembad en Timo gaat zich erbij leggen. Eef kruipt in bed. Tegen 18:10 komt Timo Eef wekken; toch efkens geslapen. Allemaal samen gaan we eerst nog naar de zonsondergang kijken, maar er zijn te veel wolken, dus gaan we richting stadje om te eten. We zijn er rond 20:00 en eten choriatiki, tiri saganaki, kolokitokeftedes, gigandes, tzatziki met ice tea (Eef), Mythos (Timo) en nero en retsina (Patrik en Linda). Lekker en niet duur. Achteraf kaarten we nog wat maar het wordt wat fris door de wind en gaan tegen 22:30 naar de Blue Sky. Oogjes toe en slapen. Zzzzz.
Woensdag 18 april 2007: Duiken
Vandaag zijn we op tijd wakker. We staan op om 08:00 en gaan direct ontbijten: same as yesterday. We wachten even op Linda en Patrik en dan tegen 10:15 komt André ons halen. Hij is onze contactpersoon van de Waterhoppers. We rijden een paar kilometers verder de kustlijn af en daar hebben ze een bureautje. Er zijn twee Polen, 1 Amerikaan uit Las Vegas en twee Nederlanders: André en Tsjeert. Alle bureaucratie wordt geregeld en dan zijn we weg naar Kallitheia. De thermen zijn net zoals we ze ons herinneren. Alleen was er toen een hek dat ons de doorgang verhinderde naar de baai. Nu brengen we alle spullen naar beneden, tuigen alles op en weg zijn we. Één van de Polen en de Amerikaan doen een Discover Scuba Diving en de andere Pool en wij twee gaan voor de duik in de baai. Leuk.
Timo heeft voor het eerst de camera van Jannick mee om wat te oefenen. Dik OK. Timo is relaxed en Eef ook, dus zakken en alles in orde. We doen de eerste keer de overkant van de baai en alles is heel mooi, een leuke onderwaterwereld. We palmen over zand, grasvlakte en we komen aan de overkant grotten tegen. Daar komen we even aan de oppervlakte en wordt alles nog eens gecheckt. We zijn allebei op ons gemak en doen het allemaal ‘siga siga’. Veel kleine visjes, toffe rotsen en alles dik in orde. Net voor het opstijgen ziet Timo een sepia en wijst die aan Eef. TOP! Dus dan uit het water, droge kledij aan en iets drinken en een sandwich cheese & ham eten. En dan is het tijd voor de tweede duik.
We gaan met dezelfde 4 personen onder water: André, Eef, Timo en die Pool. Nu gaan we iets dieper (17,4 ten opzichte van 12), wat eigenlijk niet mag, maar ja. We zien dezelfde visjes als tevoeren, ook 1 mooie grot en komen na veertig minuten terug boven. Eef ziet nog een murene zonder dat de rest het gezien heeft. Timo moet zeker de volgende keer niet zoveel eten tussen de twee duiken. Daarna rijden we terug naar het hotel en kunnen we terugkijken op twee toffe duiken. We spoelen alles af en douchen ons.
We stappen naar de oude stad en bekijken wat oude gebouwen. We stoppen even op een terrasje naast het pleintje van de zeepaardjes. En genieten van een Mythos. Eef stapt dan snel naar het hotel voor wat warmere klederen voor Eef en Timo en we gaan dan iets eten bij Everest Grill, dezelfde als voorheen. Nu kokkino krasi, dolmakdakia, calamari, kip, tiri en gemista, lekker. We zitten hier een tijdje, krijgen nog een tsipouro en ouzo van het huis en gaan tegen 22:45 naar het hotel. We genieten nog wat van retsina, kijken TV en gaan pitten.
Donderdag 19 april 2007: Autotocht naar het zuiden
Vandaag gaan we na het ontbijt een auto huren. Er is een rent-a-car vlakbij het hotel: Delfi is de naam. Er is er vandaag en morgen een Fiat Punto vrij, een lichtblauwe. Het kost ons 30 Euro per dag en 60 voor twee; hij doet er dus niks af. We kunnen direct vertrekken, Timo rijdt en Patrik wijst de weg. We rijden vandaag naar Lachania, waar Dino en Willy (kennissen uit België) enkele appartementen hebben gebouwd en nu verhuren. Timo loodst de Fiat feilloos door de stad en Linda vraagt een eerste stop voor een frappé. We herinneren ons op de berg van Tsambika een mooi restaurant en daar zullen we rond 11:30 onze eerste stop houden. De auto heeft wel wat last om erop te rijden; we moeten op twee stukken in eerste naar boven en dan te denken dat we hier zeven jaar geleden te voet opgegaan zijn in augustus, op de middag en na een wandeling van ongeveer twee uur. We genieten van het schitterende zicht op de kust en het binnenland en van de frappé.
Dan zijn we weg naar het zuiden. We doen een kleine visite aan Varelis het hotel van in 2000 en dan rijden we in één ruk door langs de kust naar Lachania. Het is een prachtige baan met schitterende zichten op kleine en grotere baaien. We vinden het centrum van Lachania perfect: 1 kerk, Taverna Platanos, twee platanen en vier bronnetjes: klein, heel gezellig en echt Grieks. Hier drinken we iets (retsina en water). Timo is BOB. We eten ook nog wat, want het is ondertussen 13:30. We vragen wat er is en bestellen 1 kotelet van de grill, patates, moussaka en choriatiki met nog wat retsina (Patrik en Eef) en nero (Timo en Linda). Rond 14:30 gaan we hier door naar de Four Elements. We rijden eromheen en zien een man in de tuin. Hij is met de hogedruk het zwembad aan het schoonmaken, dus hij hoort ons niet direct. Na een paar pogingen (op de auto gaan staan en over de muur zwaaien) ziet Willy ons dan toch.
We worden binnengelaten en hartelijk ontvangen. Dino haalt ouzo, pago, elies boven en we zitten hier gezellig te kletsen. Wel veel wind. Dino en Willy laten ons de kamers zien: prachtig! Elk volgen zijn eigen thema: de vier elementen. Dan is het tijd om te wandelen met de honden. Ze hebben er vier; allemaal verwaarloosede beestjes die een thuis nodig hebben. Ze heten chicken (zwarte), Clever, Carlos, Rambos. We stappen door de vallei en uitgedroogde beddingen van de rivier, ongeveer een uurtje, tof! Als we terug zijn, biedt Dino nog een drankje aan, maar het is al 19:00 en we moeten nog 80 kilometer rijden, dus we gaan door. We nemen afscheid, bedanken ze hartelijk en Timo rijdt ons terug richting Rhodos stad. Daar zijn we rond 20:15. We frissen ons efkens op en gaan een pittake eten.
We zijn moe en zien het niet zitten om nog in de stad te gaan eten. Pittaken, frietjes, retsina en Mythos: het smaakt weer. We babbelen nog wat op het terras en gaan tegen 23:30 terug naar de Blue Sky. Toffe dag gehad! Timo prutst nog wat stekels uit de hand van Eef (auw) en dan gaan we slapen.
Vrijdag 20 april 2007: De tweede dag met de auto
Voor het vertrek is het steeds hetzelfde. Het duurt lang eer we echt wakker zijn, dan ontbijten, opfrissen, tandjes poetsen en dan weg. Timo rijdt opnieuw vandaag en het gaat richting “Epta Piges”. Een oase van rust waar op zeven verschillende plaatsen water uit de grond komt. Eef en Timo lopen nog eens naar de andere kant van de tunnel die het water door de berg leidt. Hier waren we 7 jaar geleden ook. Tof. Er is een meertje met azuurblauw water en een waterval en dat allemaal in een schitterende bos met zingende vogels.
Dan vertrekken we terug met de auto en steken we de bergen over naar de andere kant van het eiland. We genieten van de rust, stoppen even om te zien of de mimosa in bloei staat. Inderdaad. Dan komen we aan de westkust waar steeds veel wind staat. Tot twee maal toe stoppen we, maar de tavernatjes in het dorp of langs de kust lijken nergens op. In een haventje is er ook te veel wind, dus we rijden naar Afandou en vinden daar – met wel wat moeilijkheden – Psirotaverna ‘Avantis’. De Grieken zijn er niet mega vriendelijk, maar ze zetten toch lekker eten op tafel: choriatiki, patates tiganites, kalamari, kleine barbouni; lekker! We drinken er een Mythos bij en water. Dan rijden we enkele kilometers terug naar Ladiko en Anthony Quinn Bay. Daar gaan Eef en Timo snorkelen.
Het is er bangelijk, vele kleine rotsjes, zelfs hier een kleine murene gezien, echt top. De eerste baai is Ladiko waar wij snorkelen en de volgende is Anthony Quinn Bay. Hier moeten we zeker morgen terugkomen, misschien zelfs met de onderwatercamera. Veel kleine, grote en kleurrijke vissen. Één fireworm, 1 zwarte worm, mooie begroeiing op de rotsblokken, echt een toffe snorkelplek. In de tweede baai is een café open en daar zitten Linda en Patrik. Na het snorkelen, wanneer Eef en Timo klaar zijn, pikt Patrik ze op en ze drinken nog drie Mythos. Het is een prachtig zicht, heel veel rust met fluitende vogels en een schitterend kalme baai. De rotsen liggen in het zonlicht en de geiten klimmen rustig op en neer. Rond 18:00 rijdt Timo terug naar Rhodos, het is hier warm en de wind is gaan liggen. Nu het nog zo goed weer is, maken we ons snel klaar en gaan nog naar de stad. Kallitheia is er niet meer van gekomen: we waren de afslag voorbij, maar Linda en Patrik vonden het niet erg.
Dus tegen 19:00 wij op weg naar het avondeten. We zijn tevreden van Grill ‘Everest’ op de nieuwe markt dus we gaan er terug naartoe. We nemen één liter kokkino krasi en voor het eten een allegaartje van tiri saganaki, ksifias, souvlaki, gigandes en gavro (kleine Griekse visjes). Het smaakt natuurlijk weer en het is bangelijk hier te zitten. Het wordt laat op de avond wel wat frisjes: het waait een beetje, overdag is het in de 20, maar ’s avonds koelt het erg af. Tegen 22:30 stappen we terug naar het hotel, kopen nog twee nagerechtjes en gaan naar de 306, kamer van Eef en Timo. Daar drinken we nog wat ouzo en spelen wat wies met de kaarten van Linda. Tegen middernacht gaan we slapen.
Zaterdag 21 april 2007: Snorkelen
Om 09:00 opstaan en naar het ontbijt: ei, boke kaas, bonen, spek, yoghurt en wat fruit. We gaan onze eigen weg vandaag. We maken de rugzak klaar en nemen de bus in het centrum naar Ladiko. Daar waren we gisteren ook. We stappen de grote weg af en het duurt ongeveer 20 minuten naar de tweede baai en zetten ons op het terras en drinken een frappé. De zon komt en gaat, er is wel wat wind en echt warm is het niet. Dan komen er wat grotere gaten in de wolken en kunnen we gaan snorkelen. Het water is niet zo kalm als gisteren, maar het is goed te doen. Eerst snorkelt Timo even alleen en neemt wat foto’s. Hij doorkruist de halve baai en moet wel wat voorzichtig zijn en oppassen bij de rotsen, want daar kan je ertegen kletsen door de sterke golfslag. Er is wel wat vis te zien, maar niks speciaals en het zicht is slechter dan gisteren en dat komt door de golven. En door de zon die verdwijnt. Timo gaat na 20 minuutjes wat opwarmen in de zon, want die is er nu even. Daarna gaat Eef nog even mee in het water. We blijven langs de rechterkant van de baai en snorkelen tot de steigers, zo’n 40 meter.
Onder de betonnen steiger is veel beweging en is het wel tof. Nu blijven we 15 minuten en zien een grote vis van zo’n 25 centimeter, we weten niet welke. We drogen ons af en kleden ons om, dan is het wat warmer. Nu is de zon echt nergens meer te zien en we zetten ons om iets te drinken en te eten: 2 Mythos en 1 choriatiki. Ze hebben nog niks anders, want het is eigenlijk nog winter voor de Grieken. Zo rond 15:30 gaan we terug naar de grote weg om de bus te nemen naar Rhodos. We krijgen een lift van de Griek die het café uitbaat. De bus van 16:10 komt toe om 16:30 en we hebben het fris: veel wind, zon weg achter de wolken.
We zijn in het hotel iets na vijven en spoelen al onze spullen af en douchen ons. We rusten nog wat op bed en kunnen al terugkijken op een toffe vakantie – veel te kort natuurlijk. We willen vandaag en morgen niet te veel wandelen om te gaan eten. Het wordt Chicken-Mike. We nemen moussaka, een halve kip, tonosalata, keftedes, 1 liter rode wijn en tzatziki. We blijven niet laat zitten, kaarten wat, maar om 22:00 zijn we toch als laatste weg. Het is een beetje raar hier: het is in het weekend kalmer dan in de week. We zouden vrijdag- en zaterdagavond een overrompeling verwachten, maar dat wordt het niet. We kaarten op de 306 nog wat verder met wat retsina en water tot bijna 00:00. Dan onze laatste nacht pitten.
Zondag 22 april 2007: Laatste dag fikansie
Zoals dagelijkse gewoonte opstaan rond 09:00 en gaan ontbijten, hetzelfde als altijd: Timo eet een eitje, Eef fruit en bonen. Rond 10:00 vertrekken we op zoek naar een supermarkt voor de thuisblijvers – kadotjes. We vinden er niet echt één, maar kopen bij Tsambiko (bij het pleintje van de Everest) toch rode wijn voor Maurits, ouzo en Metaxa voor onszelf, sigaretten voor Roel en nog iets speciaals: ouzo met koffie. Het is verpakt in een plastic fles en zou typisch zijn voor Rhodos. We kennen het niet en de man stelt voor om eens te proeven. Het is lekker dus we kopen een fles. Verderop vinden we een winkeltje waar we een flesje olie voor Betty kopen. De rode pepers voor Roel kunnen we niet vinden. Eef heeft een goed idee: ze gaat het gewoon vragen bij de vrienden van Everest.
We gaan het pleintje op en Eef zegt: “I need your help”. We leggen uit wat we moeten hebben en direct worden we geholpen, de pepers blijken een specifieke naam te hebben: piperies floritis. Weten we ook weeral. Ze tonen ons twee plaatsjes waar we ze kunnen vinden en inderdaad: in het eerste direct prijs. De madame prijst haar waar goed aan, want we kopen nog twee zakjes olijven ook. Dik OK. Het is ondertussen 11:15, dus we gaan terug naar de Blue Sky, waar we ten laatste om 12:00 moeten uitchecken. We pakken in en tegen 11:50 geven we onze kaartjes (ipv sleutels) af. De bagage zetten we bij Patrik en Linda op de kamer, die één extra dag betalen (45 Euro). We gaan een frappé drinken bij de Everest – want we hadden daarnet beloofd later terug te komen – en Patrik en Linda komen er ook aan. Na de frappé schakelen we over op een aperitief: retsina. Eef krijgt het een beetje fris, de zon verdwijnt en er vallen zelfs enige druppels regen, dus besluit ze efkens terug te lopen naar het hotel om een vestje te halen. Ze is er in minder dan 10 minuten, maar het fucking kaartje marcheert niet!
Bah.
Probeer wel een kwartier lang, maar niks hé. Uit pure frustratie beneden in de lobby (in het toilet wel te verstaan) dan maar een kakske gaan doen. Nogmaals naar het derde verdiep, nog 100 keer geprobeerd, maar niks! Dan maar weer naar beneden, waar ze het probleem uitlegt. Ze snappen er niks van, want we hadden toch al uitgecheckt? Probeert ze dan uit te leggen dat het niet onze kamer is, maar die van onze ‘friends’. Dan vroegen ze waar die dan wel waren. Eef bijna op ontploffen. Uiteindelijk doen ze iets met het kaartje en geraakt Eef eindelijk binnen. Amai, moeilijke bevalling! Onderweg naar de Everest komt Timo, die ongerust werd, Eef al tegemoet. Efkes frustratie kwijt. Stom. Enfin, we bestellen 3 pittakes en 1 spaghetti bolognese (Timo) en eten smakelijk. Natuurlijk krijgen we met de afrekening weer 3 ouzo’s en 1 tsipouro (Patrik), da’s al een traditie. Patrik en Linda gaan nog een wandelingske doen en Timo en Eef gaan nog efkes de oude stad in. Eef eet een cremeke (softice, goe veel salmonella) en we lopen langs het water, de kustlijn terug. Onderweg kopen we nog nero en Mythos en kijken we nog wat visjes. Rust.
Terug in de Blue Sky leggen we ons bij Patrik en Linda aan het zwembad. We beslissen om nog een duikske in het zwembad te doen. Kwestie van terug wat opgefrist te zijn. De zon verdwijnt weer als we uit het water komen, dus we geraken niet echt weer droog. Tegen 19:00 kleden we ons om op de 307 en gaan daarna naar de Chicken-Mike. Tegen 19:50 zijn Patrik en Linda er ook. We bestellen kokkino krasi en doen het op het gemakske. We moeten iets bestellen om te eten en nu wordt het 1 pizza, 1 choriatiki en 1 kotelet. Alles wordt tesamen (ola masi) op tafel gezet en het smaakt heel goed. We dirnken nog wat rode wijn, krijgen een karafje gratis van de baas en genieten nog van elk moment. Tegen 22:00 zijn we in het hotel terug, gaan de bagage halen en wiezen nog wat tot ze ons om 22:30 komen oppikken: 10 minuten te vroeg.
We doen de traditionele toer van de hotels en zijn goed op tijd in de luchthaven Diagoras. Het normale gezever van de touroperator: je wordt precies behandeld als een debieltje en dan de commentaren van de mensen zelf. Toch een raar volkje die Romeinen. We drinken iets in de bar, kaarten nog wat verder en het vliegtuig kan een half uur vroeger vertrekken. Na een dikke vier uur komen we aan in Zaventem om 03:23. Eigenlijk is het degoutant dat Neckermann en Thomas Cook dat zo regelen. Voor een verpaatsing van 3-4 uur ben je een hele nachtrust kwijt. Als je nu naar Costa Rica of zo zou zijn OK, maar dit. Swat. We wachten ongeveer 20 minuten op de bagage. Maurits belt, komt ons halen, hij moet niet parkeren en dat is maar al te goed. Patrik en Linda worden afgezet thuis en wij ook. Tegen 05:00 zijn we thuis en kruipen we nog even terug in bed. We worden wakker rond 11:00 en het is weeral gedaan. Kort maar goed en erg relaxend. Top! Merci Patrik en Linda.