ScubaTimo

Pagina over duiken en reizen in binnen- en buitenland

Website about scuba diving and traveling around the globe

Zondag 27 juni 2010: Eerste duik op Stavenisse Quaak - zeker om te onthouden

Om twintig over acht wordt er vertrokken uit Bornem richting Antwerpen, dan de A58 op richting Bergen-Op-Zoom. Dit stuk autostrade staat niet op de GPS van Timo, maar volgens routenet moesten we om de kortste weg te kiezen toch die richting uit. Volgens de GPS even off-road en dan komen we aan in de Steenbergseweg waar de autostrade stopt. De GPS heeft nog niet direct de juiste richting gevonden dus op goed geluk rijden we naar rechts richting Scherpenisse. Dat blijkt niet echt de gede richting te zijn, maar we doen even wat sightseeing door het vlakke platteland hier in Zeeland. Wat zou eens mens nu doen zonder GPS, niet te schatten. We rijden op de kleine wegjes nog voor een 20 minuten. Het is schitterend weer, dus we genieten van de rit. Goed op tijd komen we aan en gaan al direct over de dijk eens kijken. Het is laag water en we moeten duiken om 10:20, want de kentering is om 10:50. Dan plannen we een duikje van ongeveer een uur. We weten echter niet goed waar de exacte duikplaats is, maar volgens de info die Timo van het internet heeft gehaald is het even de dijk langs, dan over een dammetje, dan 355° vertrekken, naar links de wand af, dan terug wat hoger en terugkeren.

Jurgen komt ook toe, Roel was vandaag niet mee: hij had andere verplichtingen als vader. Hier staat geen enkele auto en dat is wel schitterend. Wanneer Eef en Timo toekwamen, vertrokken net nog twee auto's, maar nu staan hier enkel de bezoekers van de dijk en de auto's van de camping, geen duiker. We beslissen om het plaatsje eerst even van wat dichter te gaan bekijken en doen dan hier maar het duikje zoals gepland. Het zal niet makkelijk zijn te water te gaan, want we moeten eerst over een glad stuk van de dijk, dan over een stenen dammetje, verder over een reeks dode oesters en daar de duik starten. We keren terug naar de auto en dan komen er nog twee duikers aan. Die weten dat het klopt waar we dachten te water te moeten gaan, dus doen zeggen we. Alles wordt uitgeladen en het volledige materiaal wordt in elkaar gezet. Het is echt heel erg warm met een temperatuur van wel 28 graden. Je kan je eigenlijk moeilijk inbeelden, dat we vorige week in slecht herfstweer doken en dat het nu volop zomert. Je hoort me wel helemaal niet klagen.

We zijn net iets te laat om perfect op de kentering te duiken, maar dat is volgens internetinfo niet echt een probleem. We doen de wandeling van een 300 meter naar de plaats, stappen de dijk af en het water in. Het is best heet met zo veel neopreen en het koude water zorgt voor een weldoende verfrissing. Jurgen leidt de duik, Timo links van hem en Eef rechts. Even op snorkel uitzwemmen, want het zicht hier trekt op niks en dan kunnen we weg. Direct naar een 3,7 meter diepte, de rand van de wand opzoeken door 355° uit te zwemmen en na al drie minuten vinden we de wand. We duiken de diepte in tot een 17 meter, komen een fuik tegen. Het is een splinternieuwe en er zitten wat kreeften en noordzeekrabben in. Er steken veel grote oesters uit het zand en die zijn goed begroeid met baksteenanemoontjes. Het is bijna niet aan het stromen en veel duikers zullen ons het zicht niet gaan belemmeren. De enige twee andere waren een minuutje na ons ook weg. We bereiken ons diepste punt op een 20 meter, daar ligt een betonnen paal met een aantal zeesterren op en dan duiken we verder naar links. We zien niet echt heel erg veel speciaals, de normale kreeften, maar ook oude die vol zeepokken zitten en enkele die in hun hol zitten met de verrote kop van een andere kreeft ervoor.

Steenbolkjes zwemmen vrij rond, de traditionele grondels zitten hier ook veel en er zijn veel minder zeeanjelieren dan op andere plaatsen in de Oosterschelde. Op een half uur beslist Jurgen dat we stilaan wat hoger gaan duiken en stilaan terugkeren. Op diepte hebben we wel wat last van onderstroom. Timo duikt heel goed tegen de wand. Hij hout zich even vast aan een steen en ziet dan Jurgen en Eef van zich vandaan getrokken worden. Houd hier rekening mee als je hier duikt. Het stukje terug naar boven is echt prachtig: tegen de steile wand staan de oesters met op de achtergrond het groene water dat de zonnestralen doorlaat. Dat merken we nog beter wanneer we op de ondiepte van 5 meter komen. Timo spot nog twee vlokkige naaktslakken en veel van de strings van hun eieren. Dit is de eerste vlokkige voor Eef. Het is echt een toffe plaats, heel erg mooi en vooral niet druk. Het is eigenlijk straf dat we die twee andere duikers hier ook tegenkomen tijdens de duik. Zo'n grote duikstek en dan zie je die twee nog. Na 56 mminuten is ons duikje over en wandelen we terug naar de auto's. Jurgen krijgt zijn waterdichte koker voor zijn sleutel niet open. Hij beslist het even in de zon te laten opwarmen en dan lukt het wel. We doen het allemaal erg op ons gemak en genieten van het zonnetje. Dan drinken we nog iets in Stavenisse zelf: elk 2 Duvels en rijden dan naar huis. Timo steekt daar de BBQ aan, want er is nog over van gisteren. Een heel erg mooie zomerdag na vorige week een slechte herfstdag. Een top duikje op een toffe plaats en dan nog een plezante namiddag met Jurgen, Roel, An, Eef en klein Aagje.