ScubaTimo

Pagina over duiken en reizen in binnen- en buitenland

Website about scuba diving and traveling around the globe

Zaterdag 12 juni 2010: Nederland, Scharendijke: Het Kabbelaarsrif

Het is zaterdagochtend negen uur wanneer Timo naar Roel rijdt om daar te vertrekken naar Nederland, naar het Grevelingenmeer. We rijden met één auto, dat is makkelijker en Roel stelt voor dat hij rijdt. An en Aagje (metekindje) rijden ook mee: ze willen het allemaal nog eens bekijken hoe het met het duiken eraantoe gaat en willen van het goede weer wat genieten in het dorpje Scharendijke. We rijden er iets meer dan anderhalf uur op. De A12 richting Antwerpen is een heuse werkplaats en we hebben dus een beetje file. Daarnaast heeft Roel een probleempje met de auto, dus we moeten eens stoppen om het oliepeil en de waterkoeling eens na te kijken. Toch de auto eens naar de garage brengen volgende week. We komen aan in Scharendijke en er is wel een beetje volk, maar het is niet mega-druk. De parking staat maar halfvol, maar er lopen wel een hele hoop duikers rond. Eerst eens kijken of het water er staat en Aagje geniet van het gezelschap van Timo. Die zijn dikke vrienden aan het worden.

Roel en Timo maken zich in een toch snel tempo klaar en wandelen rechts langs de Kabbelaar en zo naar de dijk, om daar de dijk naar de duikplaats over te steken. Het meer ligt er stiletjes bij, er is bijna geen wind, tenminste dankzij de dijk, want die houdt veel van de wind tegen. Af en toe komt de zon er eventjes door en de temperatuur is echt aangenaam: ideaal dus voor een duikje. We maken ons klaar: buddy-check OK. Goed idee dat we die nog steeds doen, want Timo was vergeten zijn inflator aan te sluiten. Daar zorgt Roel snel eens voor en dan kunnen we in het water. Er komen net twee duikers uit het water dus we wachten even en doen dan onze vinnen aan, handschoenen en dan kunnen we vertrekken. In het begin even moeilijk, maar Timo en Roel zijn de rust zelve en kunnen dat allemaal wel aan. Ineens ziet Timo een groene wierslak en wil die al direct op de foto. Hij hangt op een diepte van 2 à 3 meter met het hoofd omlaag en de vinnen bijna aan de oppervlakte. Ineens maakt hij een volledige draai om de as en nog een kleine pirouette. Vroeger zou hij hierdoor toch lichtjes in paniek geslagen zijn, maar hij heeft nu al meer ervaring, dus er is geen probleem. Terug zakken en dan kunnen we weg. We duiken uit op het noorden tot een diepte van een 15 meter. Het zicht is hier niet echt heel erg goed, dus Timo draait naar links (westen dus) en zoekt het ideale traject om het beste zicht te vinden.

Roel en Timo duiken tussen 11 en 13 meter en genieten ten volle van alles wat het Grevelingenmeer te bieden heeft. En dat is zoals steeds wel wat. Heel erg veel kreeften, van kleintjes tot heel erg grote, enkele noordzeekrabben en heel erg veel botervisjes. Een enkele steenbolk zoekt zijn weg tussen de stenen en de oesters. Die zitten steeds met twee of vier bij elkaar, dus je zou durven denken dat het paartijd is. Het zijn echt heel erg grappige beestjes. Veel kleine anemoontjes, zeeanjelieren waaien mee als Roel en Timo er passeren. We proberen zo weinig mogelijk aan te raken en dat lukt wel. Ineens spot Timo een groene en een gewone zeedonderpad en iets verder zit een kabeljauw in een grote holte. Het is een joekel van een beest. De duik gaat traag en op het gemak, heel erg rustig verder en dan ineens doet Timo Roel stoppen, want een mega-grote schar ligt te rusten op de zanderige bodem. Zo'n grote hebben we nog nooit gezien. Hij lijkt wel een dikke veertig centimeter, maar onder water lijkt alles veel groter hé. Het zicht wordt rond de 13 meter iets minder goed, dus we duiken iets minder diep, ook omdat we ondertussen al een hele tijd onderweg (water) zijn en Roel net teken gedaan heeft dat hij op 100 bar zit. Het voordeel van die negen meter is dat net dat de diepte is van één van de platformen hier. Timo neemt de hele tijd de leiding en we bereiken perfect het platform. Vorige duik hier hadden Eef en Timo het ook gezien, maar Roel niet. Nu krijgt Timo toch een klein beetje last van krampen. Dankzij de rescue-cursus kan hij dat nu veel makkelijker verhelpen en we duiken terug naar de kant.

Het duurt nog een dikke tien minuten eer we de kant bereiken, maar komen eerst nog een hele hoop groene wierslakken tegen. Roel is kei-fier dat hij er eentje gespot heeft en merkt dan dat het hier 'vergeven' zit van de slakken. Ook de witte rondjes met eieren hangen hier op het wier. De wind is iets meer komen opsteken, dus we voelen de golven aan onze flessen trekken. We vinden perfect de trap waar we het water uit moeten en stappen dan terug naar de auto. Alles wordt in orde gebracht, in de auto gezet. We spoelen ons af en drinken nog iets bij de Kabbelaar. Dan is het al half drie in de namiddag en keren stilletjes terug naar huis. Timo neemt de fles van Roel nog mee om te vullen bij Bram, want morgen duiken we nog eens.

Zondag 30 augustus 2009: Scharendijke Kabbelaarsrif

Vandaag wilden we nog eens een duikje doen. Maurits en Betty wilden ook eens mee, want die hebben de laatste dagen en weken door een knie-operatie eigenlijk niet echt veel buiten kunnen gaan. Omdat er iets moet te zien zijn als die meegaan en iets te drinken moet zijn, gaan we niet naar Oesterdam of een andere lokatie aan de Oosterschelde, want daar is op weinige plaatsen een taverne om iets te eten en te drinken. We kiezen er dus voor om naar Scharendijke te rijden. We pikken Maurits en Betty op bij hen thuis en spreken af met Roel aan de carpoolparking in Breendonk. Jurgen gaat niet mee deze keer, dus Roel rijdt zelf. Maurits stapt in bij Roel en zo rijden we naar Nederland. Op een uurtje komen we aan en bekijken eens waar we te water zullen gaan. Bij de reefballs is het heel druk, dus we gaan te water aan het tweede piertje. Het lukt allemaal vlotjes, de laatste afspraken nog voor de duik en weg zijn we. We zoeken eerst wat diepte op en komen op 10 à 11 meter en kiezen dan 90° naar links en volgen het rif aan onze linkerkant. Eef duikt links, Timo in het midden neemt de leiding en Roel duikt rechts.

Er is af en toe schitterend zicht, want de zon komt er af en toe door. Op andere momenten is het of ze het licht volledig uitdoen, want er hingen donkere wolken boven De Grevelingen, wanneer we er toe kwamen. Het is eigenlijk al heel dikwijls geweest dat het weer hier gewoon belachelijk slecht is geweest, terwijl het in de rest van België en Nederland mooi en warm is. Nu ook weer; Maurits zegt dan dat het hier kan spoken. Hij weet dat nog van vroeger toen hij hier kwam vissen. We spotten een heleboel botervisjes, veel kreeften wederom en genieten ten volle van de duik. Het gaat heel traag, want de wind staat tegen onze richting in. Eef en Timo duiken zo traag dat Roel soms een rondje moet doen want hij is te veel voorsprong aan het nemen en begint dan even achter Timo. Het is tamelijk druk, want we komen nog 3 andere buddyteams tegen.

Zoals gezegd is het zicht soms heel goed en heel tof als de zon erdoor komt. Het is vooral Eef die de speciale dingen spot, enkele grote noordzeekrabben, veel botervisjes, een paling en we proberen op naaktslakjes te letten, maar hebben geen geluk. Na 54 minuten heeft Eef het echt te koud en Timo doet iedereen de safety stop maken en we gaan naar boven. Daar ziet Timo dat hij eigenlijk niet genoeg lucht meer heeft om het hele stuk nog te doen langs de wand en tot de reefballs; Roel vindt dat een beetje spijtig, maar we hebben toch bijna een uur gedoken, da's goed genoeg denken we dan maar. We zijn helemaal niet ver gedoken, want we hebben net de bocht gerond van de pier met het torentje en keren dus al snorkelend terug op onze stappen en gaan uit het water waar we erin gegaan zijn. Dat gaat heel snel want de wind blaast ons snel terug. We komen uit het water en het is heel donker geworden, het lijkt wel of er een storm komt opzetten.

We doen onze spullen uit, spoelen en drogen ons snel af en willen iets drinken bij De Kabbelaar. Alles zit vol, dus we kunnen er niet meer bij. Dan maar direct naar huis en bij De Waggel een pintje drinken. Onderweg wordt het weer terug beter en we kunnen op het terras van De Waggel een duveltje drinken en bij ons thuis nog een pintje. Dan gaan we iets eten bij Kaai24 en sluiten de dag af voor TV in onze zetel. Nog een heel leuk duikje gedaan.

Japans bessenwier, geweispons, oorkwal, slibanemoon, weduwroos, zeedruif, brokkelster, zeester, doorzichtige zakpijp, knotszakpijp, Europese kreeft, gewone zwemkrab, heremietkreeft, noordzeekrab, strandkrab, steurgarnaal, mossel, oester, botervis, schar, zwarte grondel, gewone zeedonderpad, paling.

Dinsdag 21 juli 2009: Scharendijke

We duiken nog eens mee met de club; da's nog niet veel gebeurd dit jaar, maar nu weer wel. Eef en Timo rijden zelf, Jurgen en Roel rijden ook. Afspraak op de parking 'T Scheld om 09:30 en vandaar verder naar Scharendijke. We komen Jurgen en Roel al tegen aan het rond punt op het einde van de N17, dus we moeten niet meer stoppen op de parking. Wanneer we de A58 oprijden richting Goes is er file, dus we rijden over de parking en gaan dan de autosnelweg terug op. Het is maar een kort oponthoud, dus echt niet erg. Op anderhalf uur zijn we op de dijk van Scharendijke, vlakbij het duikcentrum De Kabbelaar. We parkeren ons helemaal vooraan, dan moeten we niet zo ver wandelen straks. We vergeten bijna een parkeerticket te nemen, maar doen het toch maar, want ze komen hier regelmatig schrijven. Iedereen van de club is er ook net voor ons toegekomen, dus we volgen ze direct naar de briefing. Flor doet de briefing en wij beslissen met ons vieren te duiken. Timo moet de leiding nemen, vertrek aan de tweede pier, het 'rif' langs de linkerkant afzwemmen, dan als er nog lucht genoeg is nog naar de reefballs en zo terug binnenzwemmen. Deze keer heeft Timo zijn camera wel bij zich en ziet het helemaal zitten. De anderen ook, dus we gaan ons klaarmaken.

We zijn er al bedreven in om ons snel klaar te maken en willen eigenlijk dit specifiek doen om als één der eersten in het water te gaan, om het beste zicht te hebben. Het is hier serieus druk vandaag, ah ja, de 21ste juli, Nationale Feestdag van België. Op een klein kwartiertje is iedereen klaar, buddy-check, laten weten dat we te water gaan aan Nele en hop met de geit. Het is echt leuk dat ze hier nu houten paden hebben aangelegd, enkel tot aan de eerste pier weliswaar, dus het tweede stuk is zoals vanouds tussen het gras en op de schapendrollen naar beneden glijden. Hier maken we ons klaar om te starten, we zwemmen een beetje uit om al wat diepte te hebben, maar dieper dan 2,5 meter is het hier toch niet, dus we zakken gewoon. Timo leidt met Eef, dan volgen Jurgen en Roel. We zien direct veel zeesla, oesters ertussen groeien, krabben die zich te goed doen aan plantaardig en dierlijk voedsel en hier zien we nog goed de garnalen zwemmen. We zakken tot een meter of 8, 9, 10, 11 en blijven die diepte de hele tijd aanhouden. We proberen niet te veel te jojo'en en dat lukt wel goed. Hele grote kreeften zitten er hier in de verschillende gaten, de grootste is wel 40 centimeter, het is echt prachtig om die dieren hier te zien. Een paar grote noordzeekrabben kunnen het hier ook wel vinden. Ineens zien we iets slangachtig wegschieten tussen de rotsen, dat is een botervisje en Timo denkt dat hij het goed op foto heeft: we zien wel. Na een duiktijd van 25 minuten zijn we ineens Jurgen en Roel kwijt. De afspraak was dat indien we elkaar zouden kwijtspelen, we een minuut zouden zoeken en naar boven gaan. We zijn al lang genoeg aan het duiken dat we een safety stop doen en we zien inderdaad elkaar boven. Een minuut onoplettendheid en kwijt. We spreken nu af dat we buddy-paar bij elkaar blijven en niet meer naar boven komen, wanneer de beide buddyteams elkaar verliezen.

Iedereen OK? OK. We zakken en we zijn elkaar na 10 meter kwijt, geen probleem, dus gewoon blijven duiken. Op 13,5 meter hebben we nog steeds geen bodem bereikt, het lijkt wel of we een beetje van de kant afgedreven zijn. Timo navigeert even op kompas, want onder ons is de diepe zwarte donkerte, daar kunnen we niks gaan doen. We komen de wand tegen en volgen die opnieuw aan onze linkerkant tot aan de reefballs is de bedoeling. We zwemmen nu wat sneller over het zand, zien wat scholletjes en scharretejes en een paar heremietkreeftjes. Ineens is Timo Eef kwijt: hij keert zich om en ziet in de verte nog een zwak lichtschijnsel van haar lamp, hij dus ernaartoe. Ze ligt vlak tegen de bodem en in het zand voor haar neus ligt een klein schepseltje lichtjes ingegraven in het zand. Het is begot een sepiola. Dit is cool. We zijn er voorzichtig mee en porren een klein beetje en lichtjes in het zand. Dat zorgt ervooor dat die even uit het zand komt en door het water zweeft. Je ziet duidelijk dat het een dwerginktvis is, want achteraan heeft het vinnetjes, een grappig wezen. We spelen zo een 5 à 10 minuten met het beestje en gaan dan verder naar de reefballs. We komen ineens een platform tegen, dat volop begroeid is met zakpijpen, sponzen, oesters. Krabben en kreeften vinden hier ook beschutting van eventuele jagers en kunnen ook hun prooien hier goed vinden. Onder het platform schuilt een school steenbolkjes, da's ook de eerste keer dat we die hier zien.

We blijven een diepte tussen 8,5 en 9 aanhouden en komen zo aan bij de reefballs. Ondertussen is de lamp uitgevallen, op het sterkste houdt die het blijkbaar niet langer uit dan een uurtje en we duiken al 29 en de tweede keer al 32 minuten. Qua lucht zitten we nog goed, maar zonder lamp is het beste eraf op de reefballs. Je moet in de ballen zelf kunnen kijken en daar is het stikdonker, dus we zwemmen ze gewoon af en kijken naar wat erop en eronder groeit en leeft. We zien hier niks speciaals meer, enkel de garnalen zijn hier iets talrijker aanwezig. Er was ook een bende duikers voor ons geweest zagen we, want er hing serieus wat sediment boven de reefballs. Swat we duiken naar mindere diepte en navigeren naar de kant. We kijken de wieren en de zeesla nog af om eventueel een naaktslakje te vinden, maar dat is ons niet gegund vandaag. Tja we hebben dan ook de vele kreeften, de steenbolken en de sepiola gezien; het is goed geweest voor vandaag. We komen aan de trap uit en kunnen zo makkelijk uit het water, melden aan Nele dat we terug uit het water zijn en kunnen ons dan omkleden. We gaan geen tweede duik doen, want met het natte pak en zo is dat toch een miserie. We drinken en eten iets bij De Kabbelaar zelf. Geen goede reclame, want het duurt en het blijft maar duren. Wij wachten anderhalf uur op 3 hamburgers, 2 cheeseburgers en een pastaschotel: Ilse en Greet waren bij ons komen zitten. Flor en de mensen bij hem wachten wel 2 uur op hun eten. We nemen afscheid van iedereen en rijden terug naar huis. We drinken nog iets in Café De Waggel en gaan dan echt naar huis. De regen heeft alles al gespoeld ondertussen, want het is hard aan het onweren geslagen. We kunnen terugkijken op een geslaagde dag met een geslaagde duik en enkele sightings die echt de moeite waren. Op naar de volgende.

Wat zagen we deze duik: Japans bessenwier, geweispons, oorkwal, slibanemoon, weduwroos, zeedruif, brokkelster, zeester, doorzichtige zakpijp, knotszakpijp, Europese kreeft, gewone garnaal, gewone zwemkrab, heremietkreeft, noordzeekrab, strandkrab, steurgarnaal, dwerginktvis (sepiola), mossel, oester, botervis, schar, schol, steenbolk, zwarte grondel, gewone zeedonderpad. 

Zondag 24 augustus 2008: Scharendijke

We willen de eerste keer zonder de club eens gaan duiken in Scharendijke, Grevelingen. We zitten iets langer dan een uur in de auto naar daar en het weer is eigenlijk niet echt schitterend. Hoe dichter we komen echter, hoe beter het wordt. Tja en we zijn er nu toch en hebben een hoop kilometers afgelegd om hier te geraken, dus we duiken. Timo neemt zijn onderwatercamera niet mee, want er is beslist dat hij de duikleiding neemt. Dan moeten die andere twee zeker en vast luisteren naar wat hij te zeggen heeft onder water. Allé, te zeggen, je weet wat er bedoeld wordt. Dus we maken ons klaar zonder veel problemen. Iedereen heeft alles bij zich, lamp, VLSLO, buddy check bij iedereen en dan wandelen we naar de pier van het Grevelingen-meer. We gaan op ons gemak in het water en proberen te navigeren naar de reefballs onder water om langs één boei te starten. Dat lukt bijna, Timo navigeert ongeveer een 10 meter te veel naar rechts dus mist dan ook de rechtse boei. Naar boven en dan op ons gemak naar de boei en langs daar langs de ketting naar beneden. Alles OK. Op de reefballs zien we de kreeften en de lamp van Timo is echt heel goed, een klein minpunt is dat die niet echt heel lang brandt. We zien grote kreeften, garnalen, zwarte grondel, grote krabben, zeesterren.

We doen het hele traject van de reefballs tot de hele andere kant, aan de tweede boei. Onder water worden we geconfronteerd met twee problemen: ten eerste Eef en Roel luisteren niet altijd en het wordt moeilijk om zo de duikleiding te nemen. Op een bepaald moment waren die zelfs uiteen aan het zwemmen. Maar ze kwamen dan toch snel terug, probleem opgelost en volgende keer beter bij elkaar blijven. Als tweede probleem was Timo ineens zijn masker kwijt en moest dat snel terugzoeken, terug opzetten en het water eruit doen. Alles goed gelukt, dus dat geeft weer meer vertrouwen en is echt heel goed. Dan hebben we het gezien op de reefballs en keren we terug naar de steiger. Timo gidst op kompas de andere twee perfect naar de kant. Enkele meters voor we er zijn blijft Roel boven en duiken Eef en Timo verder, nu navigeert Eef, maar echt veel andere dingen hebben we niet meer gezien. Net als we uit het water willen komen, zijn ook Betty en Maurits er. We drinken nog iets in De Kabbelaer en dan rijden we terug naar huis. Een speciale ervaring en wel goed gelukt. Als we dit nog eens overdoen zal het nog beter gaan en zo elke keer meer ervaring opdoen en betere duikers worden. That's the spirit.

Maandag 21 juli 2008: Scharendijke

Het is maandag 21 juli, de Belgische nationale feestdag. Om zijn naam eer aan te doen is het meestal heel erg slecht weer op die dag: typische Belgisch met donkere wolken en regenachtig. Vandaag is het niet anders. Er staat een strakke wind en het is vandaag een uitstap naar het Grevelingenmeer: Scharendijke. Het lijkt ons heel leuk om nog eens daarnaartoe te gaan na onze twee mindere ervaringen daar. En misschien houdt het Nederlandse grondgebied het Belgisch-Nationale-Feestdag-weer tegen. Niets is echter minder waar. We komen in colonne aan in Scharendijke en we zijn met een groep van ongeveer 60 personen. Het regent, het is eigenlijk wel koud en het waait erg. Wanneer we even over de dijk een kijkje nemen moeten we ons echt aan de leuningen vasthouden om recht te blijven. Sinds ons laatste bezoek hier in Scharendijke is alles hier echt heel erg veranderd: Er is een houten trap over de stenen trap gebouwd, dat is iets veiliger en verder is een hele lange pier over de stenen pier gebouwd. Dat is allemaal in banquirai en het ziet er een stuk makkelijker uit.

We zien dat het weer eigenlijk heel slecht is: de golven spatten wel een hele meter op, er staat een hele strakke wind, maar we gaan het er toch op wagen. Timo en Eef worden ongedeeld bij kleine Flor en die wordt ook nog vergezeld door Yves, Nele en Diederik. We hebben dankzij de club een plaatsje kunnen krijgen in de kleedkamers van De Kabbelaar en dat is echt wel een schitterend idee. Door de wind en de regen voelt het erg koud aan en het is heel leuk dat we nu droog kunnen omkleden. We wandelen met heel onze groep (er zijn er ongeveer zo'n 10 in totaal) en gaan halverwege de houten pier het water in. We zwemmen naar de boei waar de reefballs zijn bevestigd en daar gaan we onder. Eens je een meter of twee onder de oppervlakte bent, heb je niet zo veel last meer van de hoge golven, het zwemmen ernaartoe was al vermoeiend genoeg. Onder water is het zicht af en toe wel OK, we zien de typische dingen die we anders in de Grevelingen te zien krijgen. Nu echter zien we heel veel zeedruifjes. We hadden al eens één keer zo een gezien, maar nu zijn het er wel tientallen. Als je er met je duiklamp op schijnt is het echt wel prachtig, een klein ufo'tje. We zien ook nog enkele mega-grote krabben, een heleboel kreeften, garnalen, een botervisje, een zwarte grondel, verschillende soorten sponzen. Ondanks het slechte weer was het zicht tamelijk goed en we zijn weer heel tevreden dat we deze duik gemaakt hebben. Na de duik kunnen we ons douchen en eten we iets in De Kabbelaer. Een goede afsluiter van een donkere dag. Nu is het nog anderhalf uur terug naar huis, alles nog afspoelen en dan nog wat uitrusten met een natje in de Kinderboerderij in Sint-Amands. Dan blijkt dat de duik van de anderen eigenlijk niet mega-goed is gelukt. Ze hadden wat last met de hoge golven en met de buoyancy, maar ze hebben tenminste al wat gezien nu. Ze zijn er allemaal van overtuigd dat het alleen nog maar toffer kan worden wanneer ze andere horizonten kunnen 'verduiken'.

Zaterdag 04 augustus 2007: Kabbelaarsrif in Scharendijke

We vertrekken met de wagen naar De Grevelingen met de club. Dit is de eerste keer dat ScubaLibre naar Scharendijke gaat en dat is leuk, want we kunnen niet mee naar de Oosterschelde omdat we nog OWD zijn en dan is het niet te doen. We vinden het tof dat we deze keer wel meekunnen. We vertrekken zoals gewoonlijk aan het piertje met het torentje erop en duiken met Danny, Andy's dochter en Eef en Timo. We duiken de kant helemaal af en komen dan op het zanderige stuk. Danny zei bij de briefing dat we hier heel goed moesten volgen, want dat hij hier wat gas wou bijgeven om met genoeg lucht tot aan de reefballs te geraken. Dat lukt niet want we zijn ineens Danny kwijt en moeten even zoeken en naar boven gaan. Geen probleem met de safety stop, want we waren de hele tijd al op 5 meter aan het duiken. We breken dus de duiik af na 52 minuten zonder de reefballs te zien.

We vullen onze flessen bij de Kabbelaar en verplaatsen ons dan naar de volgende duikplaats, het torentje. Het is echt veel moeite om terug in een nat natpak te kruipen en dan moeten we helemaal de trap op en af om het strandje te bereiken. Hier gaan we met dezelfde buddy-teams te water, maar Eef en Timo breken al snel de duik af, want we zijn maar 5 meter ver en we zijn Danny al twee keer uit het zicht verloren, niet te doen. Op deze manier is het niet leuk, dus duiken we geen tweede keer vandaag. We maken er eigenlijk geen probleem van, we doen onze spullen uit, wachten op Mike, Claire en Claire's zus en rijden dan terug naar huis. De eerste duik was OK, alleen de tweede lijkt niet te willen lukken hier in De Grevelingen.

Zaterdag 01 juli 2006: Scharendijke

We vertrekken 's morgens vroeg uit Sint-Amands: Mike, Eef en Timo. We rijden naar Walem om daar ons duikmateriaal op te pikken. Alles stond klaar in de camionette. Rudy moest alles eruit nemen en wij laden alles in in de auto van Mike. Hij rijdt. De afspraak is bij de carpoolparking van Kontich aan de E19 naar Antwerpen, dus het is in de richting. Danny De Mars is er ook al en we zijn uiteindelijk slechts met ons gevieren. Wijle weg naar Scharendijke. Het duurt een uurtje eer we er zijn, komen via Zierikzee en Goes in het kleine dorpje Scharendijke aan het zogenoemde 'Kabbelaarsrif', zo genoemd omdat er een duikwinkel, centrum is dat "De Kabbelaar" heet. Wij gaan eerst eens kijken en Danny vertelt ons wat we allemaal gaan doen en waar we gaan duiken en wat we gaan zien. "Misschien zien we wel kreeften", zegt hij.

We maken alles klaar om te gaan duiken, optuigen, buddycheck en kunnen even het bergje over en gaan te water. Niet de gemakkelijkste manier, maar het lukt wel goed. We zien inderdaad kreeften, kleine tot middelgrote, maar niet die echt hele grote en oude waar Danny over sprak. Daarnaast veel, ongelooflijk veel oesters, niet te doen. Oorkwallen, noordzeekrabben, heremietkreeftjes, zakpijpen, zeesterren. We zijn echt verwonderd dat er hier zoveel dieren te vinden zijn, zo veel verscheidenheid zou men hier niet verwachten. Jonge kabeljauw zwom er ook rond, garnalen. We gaan na ongeveer 40 minuten uit het water, want onze lucht is op. We zijn het nog niet gewend om zo lang onder water te blijven, ons luchtverbruik is nog heel hoog. Dat zal met de ervaring wel veranderen zeggen ze ons. Voor nu dus, gedaan te meer omdat Mike al een 15 minuten mee aan het ademen was van Danny. Ze hadden ons een slechte automaat meegegeven. Les voor volgende keer, ofwel een reserve meevragen, anders eerst testen. Eef gaat nog even naar de Reefballs en blijft nog een kwartiertje langer dan wij. Daar is het ook knap, maar Mike en ik houden het voor de volgende keer, want die gaat er zeker komen. We vullen onze logboeken in op het terras van "De Kabbelaar", drinken iets, praten na welke dieren we gezien hebben en kunnen tegen 14:30 terugrijden naar België. Een goede terugreis en we gaan even langs Walem terug om alles af te geven. De eerste duik na het behalen van een brevet, mag je de uitrusting gratis huren. Meevaller. Tot de volgende keer, Grevelingen!