Samos 2003 | scubatimo.be

Griekenland - Samos in Hotel Paradise

Van dinsdag 13 mei tot en met dinsdag 20 mei 2003

Klik hier voor de foto's van deze vakantie

Griekenland, Samos

Samos (Turks: Sisam) is een Grieks eiland in het oosten van de Egeïsche Zee, vlak voor de kust van Klein-Azië. Vathy (of Samos stad) is de hoofdatad van het eiland. Het is een havenstad in het noordoosten van het eiland. Samos heeft hoge bergen, zoals de Kerketefs berg in het westen, die met 1.437 meter één van de hoogste bergen van de Egeïsche Zee is en de Ampelos berg in het midden van het eiland die 1.150 meter hoog is.

Er zijn regelmatige busdiensten tussen de steden Pythagorio en heraion, oude historische plaatsen die staan op de Werelderfgoedlijst van Unesco en de plaats die nu Tigani heet en ligt aan de zuid-oost kust. Vathy en Karlovassi in het noorden. het dischtsbijzijnde vliegveld is Samos Airport. Samos kan eenvoudig vanaf andere Griekse eilanden per boot bezocht worden, zoals vanuit Rhodos en Kos. Enkele goederen die op het eiland geproduceerd worden zijn: tabak, wijn, olijolie en citrusvruchten. vooral de zoete witte Samos wijn, gemaakt van muskaatdruiven, is wereldberoemd.

Dinsdag 13 mei 2003: Vertrek en verkenning van Samos

Om 03:30 staan we op: vroeg, vroeg, vroeg. het doet pijn, maar het is voor een goed doel. We maken de handbagage en tegen 04:15 komt Patrick ons halen om ons naar Zaventem te voeren. Daar komen we aan om 04:45 en checken meteen in. Er is geen lange wachtrij, wat wel leuk is. We lopen nog effe rond en tegen 06:00 stijgen we op. Er is echt veel plaats op de vlieger, want het is pas het begin van het seizoen. Na een normale vlucht van 3.5 uur komen we aan op Samos. De piloot moet zo hard remmen (door de korte landingsbaan) dat één van onze infoboekjes wegvliegt en we het niet meer terugvinden. De stewardess verontschuldigde zich nog, maar het was onze eigen fout, dus shit happens. We hebben geluk met de bagage en de transferbus. We worden deze keer als eerste afgezet in hotel Paradise. Leuk hotelleke met tuin en zwembad, toffe kamer met ietwat klein balkon. We pakken alles uit en geven alles een plaatsje en gaan meteen op verkenning. We boeken bij de eerste de beste een bootreis heen en terug voor Patmos (voor maandag). We zoeken nog verder naar een boot voor Ikaria. Dan blijkt dat we de dag van Patmos beter naar Ikaria waren gegaan en op zaterdag naar Patmos, maar ja alles is nu betaald en we willen gaan eten.

Onderweg vragen we nog vlug wat een auto kost voor 2 dagen. Een Micra kost 70 Euro met een beperking van 200 kilometer. We vinden dat te veel dus gaan verder en eten bij O Alekos: een greek salad, tzatziki en retsina. Dan nog effe wandelen, maar we gaan eerst effe tammen aan het zwembad vooraleer de zoektocht naar een auto begint. We genieten van het zonnetje (het is 28°) en van het perfecte water. Na een uurtje hebben we natuurlijk al genoeg gelegen en gaan we wandelen naar de andere kant van de baai. Op een uurtje zijn we terug. Het is ondertussen al 19:00 en we moeten nog een auto hebben voor donderdag en vrijdag. Dat lukt tot onze grote verbazing vrij goed. Het eerste kantoortje waar we binnen stappen reserveren we direct een klein Seat Marbella voor 20 Euro per dag. Daarna eten we in hetzelfde restaurantje van deze middag: een fles water, fles retsina, greek salad, stifado, moussaka. Dan gaan we terug naar het hotel wegenstoch een beetje frisjes. Timo gaat nog naar een supermarkt voor water, ouzo en retsina. Dan plannen we nog een uurtje voor morgen en de 2 dagen met de auto. Alles komt dik in orde. Nog even bij retsina naar de Champions League kijken en tegen 22:30 gaan we slapen.

Woensdag 14 mei 2003: Vathi en Karlovassi

We staan niet te vroeg op, want het was gisteren een serieus vermoeiende dag. Vandaag op het plan: Vathi bezoeken en dan met de bus naar Karlovassi om daar een wandeling te maken. We ontbijten op een zonnig terras met cornflakes, muesli, bokes met kaas, ham, confituurkes en een eitje. met een sapje en koffie erbij, dat smaakt natuurlijk. We hadden onze rugzak al klaargemaakt, dus we kunnen direct vertrekken. We smeren ons eerst goed in, want de zon brandt al fel. Heb ik het al vermeld: het is nu 29°. Bergop naar Vathi, het dorpje dat iets hoger op de berg ligt. Daar is het nog authentiek en echt Grieks. Geen lawaaierige toeristen en - bussen, gewoon Grieken. We kuieren wat door de steegjes en hebben een prachtig zicht op de baai van Samos. We bezichtigen enkele kerkjes en keren langs een alternatieve route terug naar de bushalte, op 20 meter van ons hotel, bangelijk.

We kijken nog effe rond in een boekenwinkeltje aan de bushalte en kopen ons een gidsje met wandel- en autotochten en nog wat algemene info. We waren ons aander gidsje gisteren op het vliegtuig kwijtgespeeld. Dan zijn we klaar voor de bustocht van 1 uur naar Karlovassi. Belangrijk als we toekomen, eten kopen voor deze middag: brood, bananen, nectarines en appels. Dan kunnen we aan onze wandeling beginnen. De wandeling start aan het stadion, maar daar moeten we eerst geraken natuurlijk. Via een omweg van zo'n 30 minuten komen we aan de brug vlakbij het stadion. Dan begint alles serieus. We hebben al door dat ze in het gidsje alles perfect proberen te beschrijven, maar dat het hen niet echt goed lukt. Dus Timo leest op de kaart en na veel gezoek komen we toch in het centrum van Paleo-Karlovassi. Eens uit het centrum is het wel OK, rustige wegjes, niet geasfalteerd, maar steil en smal en het is het heetst van de dag. We zijn rond 12:30 vertrokken en het is nu al 13:30, zweten. Dan stijgen we en komen na een twintigtal minuten op het hoogste punt van de wandeling. Op deze berg staan heel veel orchideeën. We zien al zeker 2 verschillende soorten, echt wel mooi.

Boven staat een heiligdommetje met vlak ernaast een klein wegje naar de Grot van Sint-Antonius, niet veel soeps, maar het is er echt koel, effe genieten. Dan vatten we de afdaling aan. Nu wordt het steiler en smaller; er is bijna geen wandelpad meer, het lijkt meer op een bergbeklimming, alé, afdaling. We vragen ons constant af of we wel juist zijn omdat de weg soms weg is en dan zijn er weer 2 of 3. We ontdekken dat er blauwe bollen staan op stenen en bomen en proberen dan die maar te volgen onder het motto: "Dan komen we tenminste ergens uit". En dat blijkt te kloppen. Bij het 1 uur punt van de wandeling zijn wij al bijna twee uur onderweg. Daar is een taverna, een Byzantijnse Kerk, kasteel en watervallen. Bij het kerkje genieten we van een welverdiend middagmaal: bokes met bananen en nectarinnekes. Echt een cool en tof plekje om te picknicken. Dan gaan we verder naar de waterval en de kloof: gezellig genieten van de mooie natuur. We gaan nog wel wat verder dan de gewone toeristen, maar komen bedrogen uit. Na een hele steile klim en meteen weer afdaling komen we gewoon aan de andere kant van de rots uit. We moeten dus dezelfde steile weg terug.

Ondertussen hebben we al beslist de rest van de wandeling niet meer volgens het boekje te doen. Vanaf dit punt volgen we de gewone weg naar Karlovassi om daar terug de bus naar Samos-stad te nemen. We hebben nog 1.5 uur voor 6 kilometer, dus dat moete lukken. We zetten er ondanks de vermoeidheid een stevige pas in en komen langs een heel saaie boulevard terug in het centrum van Karlovassi. Daar zijn we nog 20 minuten te vroeg, dus goed gestapt, zenne! Bus op, rusten en terug naar het hotel. We relaxen een half uurtje aan het zwembad en douchen ons. Het is nog steeds zalig aan het zwembad, zelfs om 19:00. We maken ons klaar om te gaan eten. Timo wil nu iets gaan eten langs de kade van Samos-stad. We zetten ons neer bij iets typisch Grieks en eten er een schotel gemengd geroosterd vlees. Dit houdt in: kippebil, steak, saté, souvlaki en lamskoteletje, echt lekker. We drinken er een flesje retsina bij. Morgen gaan we iets zoeken met vis. We genieten nog even van de ondergaande zon en doen nog wat inkopen bij de supermarkt. We gaan direct slapen, het was weer een toffe, maar zeer vermoeiende dag vandaag. Timo probeert nog naar de Champions League te kijken, maar dat lukt nietzzzzzzzzz.

Donderdag 15 mei 2003: Autotocht Noord-Samos

We staan tamelijk vroeg op (07:45), maken de rugzak klaar en ontbijten weer op het terras in het zonnetje, zààààlig. We halen de mega-Marbella op en zijn direct weg. De Marbella is echt geweldig: piepen en kraken, but nor prob voor den T. De eerste halte is Mytilini, een klein dorpje en dito museumpje met paleontologische info; mineralen, schelpen en vogeltjes, ah ja. Tof en rustig, zo is het trouwens de hele week al. Van daar rijden we verder naar Chora en Mavratzei. We stoppen aan het klooster "Timiou Stavrou", Eef moet daar een doek rond haar benen draaien wegens 'not properly dressed' en ze had nog zo haar best gedaan om een sjaaltje rond haar schouders te doen. Soit. Het is daar mooi binnen, maar er mogen natuurlijk geen foto's genomen worden. Het volgende stuk, helemaal tot in Ireon, nemen we alleen voor de mooie zichten en de prachtige landschappen. We passeren mini-dorpjes, zoals Kourdarmerei, Pyrgos (met veel restanten van bosbranden in de buurt), Spatharei, Pagondas en Mili en komen zonder het te beseffen vanzelf uit in Ireon. Het is er tof, rustig en gezellig gelgen aan de zee. We zetten ons langs de kade en zien dat er een oude Griek inktvissen en pijlinktvissen begint te kuisen. Tof zicht, nu weten we ook hoe het moet. We drinken een colaatje op het terrasje ernaast. Ireon is graaf, maar wel duur. We vertrekken iets later richting Tempel van hera, het is hier echt wel pokke-heet. natuurlijk is hier weer het één en ander te zien, maar nu ook worden we geconfronteerd met het spijtige verlies van ons gidsje op de vlieger. Groots, imposant, maar vroeger in het echt waarschijnlijk veel beter.

We rijden door naar Pythagorion over een brede weg, even stoppen aan een brugje, want er waadt een zilverreiger door het riviertje. Aan de rand van het stadje Pythagorion stoppen we even en parkeren we de mega-Marbella, want we zien pijlen naar de Tunnel van Euphalinus. We komen echter terug, want de weg stopt. We volgen dan maar de pijl 'Early castle and Christian Basilica". Daar is een mooi kerkje met een bloemenrijk kerkhof. Naast het kerkhof is een burcht, tenminste de restanten ervan. Daar eten we appels met brood en nectarinnes. We zijn genoeg uitgerust en gaan op weg naar het volgende. We nemen de weg terug naar Samos en slaan af aan de tunnel van Euphalinus, het Theater en het klooster. Er staan ineens wel 7 pijlen tegelijk. We gaan eerst naar de tunnel, maar we kunnen niet meer binnen, we zijn net 5 minuten te laat. Voor de rest is er niks in de buurt behalve hele mooie zwarte bloemen, zomaar in het wild. We zullen dus morgen nog eens terug moeten komen naar de tunnel.

We zetten onze weg verder naar het theater, maar Eef zegt: In die van ons hunne hof, liggen evenveel stenen." Verder naar boven dus naar de Moni Spilianis, een mooi klooster met een geweldig zicht. We moeten nu richting Paleokastro om naar Agios Zoni en Zoödochos Pigi te kunnen gaan. We rijden de hele tijd juist, maar op een bepaald moment weten we totaal niet welke richting te nemen. Dan maar gewoon gewoon doorrijden. We komen uiteindelijk in het reservaat Psili Amos: kieviten, bergeenden en flamingo's met hopen. Kei-cool voor Timo. We gaan verder naar Agios Zoni maar vinden dit niet, dan maar naar Zoödochos Piig, wat we wel vinden. Het is een mooi klooster met mooie uitzichten op de weg ernaartoe, wel erg tseil. De mega-Marbelle kan het bijna niet aan, maar het lukt toch net. Daarna rijden we in één ruk naar Samos stad naar het hotelleke. Daar aangekomen tammen we nog een uurtje aan het zwembad, kopen kaartjes en gaan eten bij de Zen. We vragen shrimps speciality, Zen salad en grilled octopus. Alles bangelijk lekker met een lekker flesje retsina erbij, voor nog geen 25 Euro. We gaan goed volgegeten terug naar het hotel met een bosje jasmijn in de hand. We genieten van het goede weer en de lekkere retsina op ons terras en tegen een uur of 22:00 gaan we maffen.

Vrijdag 16 mei 2005: Autotocht Zuid-Samos

We staan op rond 07:45, zowat ons gewone uur, niet te vroeg en niet te laat zodat we nog veel kunnen doen. We ontbijten weer buiten, maar deze keer niet in de blakke zon, want dat is wel een beetje te warm, zelfs zo vroeg al. De rugzak is klaar, dus we vertrekken direct met de Marbella. Deze keer gaat Eef achter het stuur om nu hare andere arm te laten bruinen en dat komt Timo goed uit, want hij had geen zin om te rijden. We rijden eerst naar de Tunnel van Euphalinus, want die was gisteren al gesloten, Eef racet er op een kwartiertje naartoe. Het is de moeite, vooral als je weet dat de tunnel al voor Christus gegraven is. Het is er lekker fris en hier en daar beginnen zich stalagmieten en -tieten te vormen. We mogen maar 150 meter de tunnel ingaan, zoals brave toeristje doen we dat ook en keren terug naar boven. Eef heeft al totaal geen goesting meer om te rijden, dus Timo neemt het stuur terug over. We rijden terug langs Samos om daar de weg naar Karlovassi te nemen. Onderweg naar Kokkari moeten we 2 kerkjes tegenkomen, maar helaas... Net voorbij Avlakia nemen we even de weg omhoog naar Vourliotes en Moni Vronda. We beslissen om niet verder te gaan naar Vourliotes. Typisch hier zijn de wijngaarden. Verder heeft het dorpje een heel mooi en gezellig dorpspleintje. De bergen komen ondertussen al grondig ons strot uit (vooral de haarspeldbochten dan), dus we klimmen niet verder naar de moni.

We dalen terug af naar de kustweg en nemen daar richting Manolates. Hier is de "Vallei der Nachtegalen"; een oase van rust met een stromend beekje, bos en zingende vogeltjes. We beslissen om hier zaterdag of zondag terug te keren om een wandeling te maken. We rijden terug richting Karlovassi en stoppen even bij het kerkje Agios Dimitrios. In Karlovassi moeten we even zoeken maar vinden dan toch de weg naar Leka. Een weg met veel stijgen, dalen en haarspeldbochten, maar we hebben tijd dus doen het op ons gemakske. We hebben prachtige zichten op de kust, de stad en de zee. Via Leka komen we in Kastania, die weg loopt echter dood en we moeten een smal, klein baantje in om naar Marathokampos te rijden. De weg wordt snel breder. Plots stopt Timo want hij heeft een dode slang gezien. We stappen uit en blijven even rondlopen in de hoop een levende slang tegen te komen, maar zoveel geluk hebben we nu niet. Een beetje verder zien we terug een platgereden slang, maar deze keer stoppen we niet. In Marathokampos zien we een pijl naar de "Cave of Pythagors". We volgen de pijl maar weeral een heel erg steile helling. Eerst niet echt een probleem, maar dan stopt de weg (het wordt voorspelbaar) en hebben we alleen nog maar keien. Niet tof dus. Eef stapt uit, ze ziet het niet meer zitten. Timo rijdt nog een stukje verder, maar komt na een tijdje ook terug want het is echt niet te doen. Geen grot vandaag.

We keren onze kar en komen een Griek tegen, die al 100 lijkt te zijn. Hij doet ons stoppen en wil meerijden naar Marathokampos. We steken hem in de Marbella en droppen hem op het dorpsplein van marathokampos. Hij wil echter niet uit de auto, het is tegen zijn zin dat hij moet uitstappen. Hij wijst naar boven, maar wij moeten de weg naar beneden hebben. We zijn geen taxi en tegen zijn goesting stapt hij uit. Hij heeft 3 kilometer kunnen meerijden, dus hij kan content zijn. We rijden dus naar beneden, naar Ormos Marathokampos en komen tussen de huizen door terecht in een erg mooi en rustiek vissersdorpje met een haventje natuurlijk. We hebben honger, zijn de bergen en de bochten even beu en pladijzen ons neer op een erg authentiek terrasje. Er hangen veel vogelkooitjes met putters erin. De 2 serveuzes zijn ook bangelijk: 2 zussen van een jaar of 60 met snor en al. We eten een greek salad, tzatziki, brood en drinken een colaatje. We babbelen even met 2 Brusselaars over Griekse eilanden en Samos in het specifiek. Na het eten rijden we terug richting hotel. We rijden via Pyrgos en de weg die we gisteren ook deden. De rit duurt nog een uurtje. We bekomen even aan het zwembad, nemen een frisse duik, genieten van de zon en zetten nog een stapje in de wereld. We gaan vrij snel eten (swordfish en souvlaki) bij de Zen en genieten in het haventje van een prachtige zonsondergang (om 20:50 al!). We kopen ons een sigaartje, op verlof mag dat wel. We genieten echt van de rust en de kalmte van het klostende water. We drinken op ons terras nog serieus wat retsina en vallen als een blok in slaap.

Zaterdag 17 mei 2003: Stappen en daarna tammen

We staan terug rond hetzelfde uur op en doen het traditioneel ritueel van elke ochtend: wassen, rugzak maken, tanden poetsen, eten en vertrekken. We nemen de bus richting Karlovassi en stappen af in Platanakia. Daar zijn veel wandelingen en we zijn van plan om er eentje te doen en dan de bus terug te nemen; ofwel de bus van 12:50, anders die van 15:20. In Plantanakia stappen veel wandelaars af. We vertrekken als laatste een de bushalte maar we zetten er als 2 zotten zo een vaart in dat we snel iedereen achter ons laten. Het is tamelijk goed te doen zolang we in de bossen stappen, maar eens we een beetje hoger zijn, zijn er geen bomen meer en is het snikheet. Het gaat 4 kilometer steil omhoog, de eerste 2 is het wel OK in de schaduw, maar die laatste zien we af. Al bij al zijn we toch op een uur tijd op 4 kilometer 400 meter gestegen. Boven is eigenlijk geen botten te zien, dus we nemen een alternatieve route terug naar beneden.

We proberen het boekje te volgen, maar wederom komen we bedrogen uit. Een stuk van 5 minuten duurt bij ons meer dan 10 minuten en een stukje van 3 minuten gaan wij maar één minuutje...Probeer dat maar te snappen.We steken het boekje dus weg en volgen gewoon de rode, groene en blauwe bollen op de stenen. We gaan ervanuit dat we dan wel érgens zullen uitkomen. We lopen langs een smal paadje naar beneden tussen bomen en wijngaarden, gezellig en niet te warm. Na Drie kwartier komen we terug op de hoofdweg. We lassen enkele stops in, want Timo wil een slang zien, maar dat lukt niet. We lummelen nog wat rond en keren terug naar de hoofdweg waar we ook de bus moeten nemen.

We zien een straatje dat leidt naar zee en gaan er effe naartoe om te zwemmen. Timo zwemt, Eef rust wat uit. Dan is het tijd om de bus te nemen. Toegekomen in Samos eten we een spinach pie en een klein pittake. We kunnen er terug tegen en beslissen om nog eens naar de 'Port of Commerce' te wandelen. Het is er erg rustig en we genieten van het ruisen van de zee. Tot rust gekomen, gaan we na 2 uur terug naar het hotel en doen daar nog een plonsje. We zijn allebei verband, dus effe uit de zon blijven, is aangeraden. Na het avondritueel (douchen, tammen en aankleden), gaan we terug eten bij de Zen. Zoals steeds kwaliteit voor geen geld. Lamb cutlets en sword fish, greek salad en retsina. Daarna terug naar het hotel, nog een klein flesje retsina en maffen, we zijn allebei steendood.

Zondag 18 mei 2003: Archeologisch Museum en Samos-stad

Vandaag is het een tamdag, dus we slapen al zker uit voordat we gaan ontbijten. We zorgen ervoor dat we wakker zijn tegen een uur of 9, zodat we toch niet te veel van onze dag missen. Eerste taak van de dag is wassen, ontbijten en hetgeen we elke dag doen, namelijk genieten van elke seconde, minuut, uur, tot en met. We kuieren, bijna slenteren door de steegjes van Samos en doen het Archeologisch Museum aan. Dit is wel bangelijk. Het is zondag, dus het is gratis en we lopen in de verschillende gebouwen veel bangelijke dingen tegen het lijf. Het meest imposante is een Kouros beeld, bijna 5 meter hoog, een marmeren beeld van een jonge man, echt knap gedaan. In de andere zalen zijn er beelden van Geneleos en andere. We zien ook prachtige potten en sieraden. De rondgang in het museum duur niet zo lang, maar het is echt wel de stop waard. Dan zetten we ons in het stadparkje en rusten wat uit. Het is ondertussen tegen half elf en we beslissn om de straatjes nog wat verder te verkennen. Eef blijft uit de zon, want ze is gisteren een beetje verbrand.

We kopen een kookboek met Griekse specialiteiten en zetten ons effe op een bankje in de schaduw aan de rand van de stad met zicht op zee. We gaan naar O Alekos en eten er een spaghetti en greek salad met een fles water erbij. We hadden tijdens het kuieren al een karaf retsina gedronken op een terrasje - echt genieten - dus we zijn een beetje tipsie. Het eten doet ons goed. We wandelen nog wat verder en tegen een uur of 14:30 gaan we terug naar het hotel om daar nog wat te zwemmen en te genieten van het goede weer, want binnen de 2 dagen zitten we al terug in het koude België. We rusten uit, slapen wat en rond 17:00 zetten we opnieuw een stapje in de wereld.

We gaan nog eens naar boven, Ano Vathi. Het is er nog warmer dan beneden aan de kust, logisch ook. Het is er wel 31°, we plakken bijna vast aan het asfalt.. We passeren langs de garage van de Fiat, die we vanuit het hotel boven op de berg zagen. We gaan na een korte wandeling van een uurtje terug naar het hotel en maken ons klaar om te gaan eten. We gaan voor de verandering naar de Zen en laten het ons smaken. retsina, water, zwaardvis en lamskoteletjes, echt heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel lekker. We zijn moe van een ganse dag te slenteren en gaan tamelijk vroeg naar bed, want morgen is het ook vroeg opstaan. We gaan naar Patmos, eindelijk komt het ervan en we gaan ervan genieten.

Maandag 19 mei 2003: Patmos

Vroeg opstaan, om 06:30, want om 07:00 is de bus aan het politiestation en we mogen ze absoluut niet missen. Dus geen ontbijt vandaag. Om06:50 staan we gelaarsd en gespoord klaar, de bus is te vroeg, dus we kunnen direct vertrekken. We rijden een twintigtal minuten tot in Pythagorion om daar de boot te nemen die nog een 2.5 uur zal varen tot in Patmos. We komen ongeschonden aan in Pythagorion en stappen op de "Samos Sky", een heel mooie boot en gelukkig voor Eef gaan catamaran. We vertrekken tamelijk stipt, om 08:00 naar Ormos waar we nog een aantal mensen moeten oppikken. Daar varen we een uur op en vandaar is het nog een 2.5 uur, dus in totaal 3.5, wat iets langer is dan we dachten en toch tamelijk lang. Ormos is het dorp waar we gegeten hebben de tweede dag dat we de auto hadden, leuk om het eens vanop het water te zien. Tegen half 12 en na een toffe boottrip komen we aan op Patmos. We zijn de enigen zonder gids, maar trekken onze plan wel. Samen met een Duitser nemen we de gewone lijnbus naar boven naar het klooster. In het klooster bezoeken we eerst de 'treasury', prachtige juwelen, oude boeken en oude priesterkledij, echt schitterend om te zien.

We wandelen verder door de gangen van het klooster en worden aangesproken door een 'papas'. We bevinden ons blijkbaar in de privégangen van de bewoners. Er stond ergens een hekje open en we zijn daar per ongeluk terecht gekomen. 100 x sorry. We gaan de kapel binnen, met een doek over de knieën en aanschouwen de prachtige mozaïeken, een rijkdom zoals nooit gezien. Na het bezoek gaan we te voet naar beneden, zodat we nog tijd hebben om de 'cave' te bezoeken. We volgen de oude Romeinse weg van Chora naar Skala en zien pijlen naar de 'Apocalypse Cave'. Alles loopt vlot, maar we missen de grot. We hadden waarschijnlijk ergens de gewone weg op gemoeten, maar zijn gewoon de Romeinse weg blijven volgen. Enfin, geen grot gevonden, jammer. Het is etenstijd, hebben nog niks gegeten, dus we zoeken een gezellig restautantje met zicht op zee. We vinden er een tof en eten er greek salad, stuffed tomatoes en fried octopus met het alombekende flesje retsina. dan rusten we uit van de reis op het schelpenstrand en zwemmen om aan de hitte te ontkomen.

We genieten en liggen een uur of 2 op het strand. Dan is het pijtig genoeg al tijd om Patmos te verlaten, dus zetten we ons recht om de boot te zoeken. We zetten ons vooraan op de boot, maar na een half uur vliegen we naar vanachter, want ze verwachten hoge golven en een ruwe zee. Na een tijdje klotst het water zelfs over het achterdek en we moeten binnen gaan zitten, want het wordt nat en koud. We komen in volle zee in een serieuze storm terecht, mensen worden zeeziek en zelfs de kapitein loopt nerveus rond. We hebben kauwgum tegen reisziekte, maar als Timo een aantal mensen ziet overgeven, besluit hij mee te doen. Het is echt wel neig, afwisselend water en lucht. Eef houdt het goed vol, terwijl ze ook wel groen uitslaat. Soit, na een half uur is het ergste voorbij en wordt de zee terug iets kalmer. Timo had het net voor de eindmeet opgegeven, lang volgehouden, maar de duimen moeten leggen. We stoppen terug eerst in Ormos en eigenlijk willen we ook van de boot, alles stinkt er. Maar we moeten nog een uurtje verder.

Tegen half acht zijn we in Pythagorion. Daar hebben we een privé-airco-bus om ons naar Samos te brengen; echt helemaal alleen met de chauffeur, terwijl de anderen allemaal op een andere bus moeten. Reden: wij hadden niet met de gids van Thomson geboekt. We voelden ons net VIP's, Eef zei dit ook tegen de chauffeur en die vond het een goei. Terug in het hotel legegn we al wat klaar om in te pakken, douchen ons en gaan eten. We nemen terug Zen's Speciality Grill Mix: lamskoteletjes, kotelet, kipfilet, souvlaki en gyros. We drinken een liter retsina en water. We betalen slechts 23.50 Euro, zo goed als niks dus. We krijgen er zelfs nog een halve liter retsina en appelen en peren met kaneel bij. Op het hotel maken we de valies klaar en gaan we slapen. Het laatste kaarsje brandt..........

Dinsdag 20 mei 2003: Vertrek naar huis

07:20 Opstaan, valies en handbagage maken. Ontbijt en genieten van de laatste Griekse zonnestralen.

08:25 Vertrek richting luchthaven

09:15 Aankomst in een overvolle en slecht georganiseerde luchthaven

11:10 Opstijgen

14:25 Landing in Brussel, 20 minuten te vroeg. Het was 13:25 Belgische tijd. Maurits komt ons halen en zet ons thuis af.

Samos is een zeer mooi, groen eiland met een nog echte Griekse sfeer. Het was dan ook een heel geslaagde reis en natuurlijk ook weer veel te kort!

ScubaTimo

Pagina over duiken en reizen in binnen- en buitenland

Website about scuba diving and traveling around the globe