ScubaTimo

Pagina over duiken en reizen in binnen- en buitenland

Website about scuba diving and traveling around the globe

Zondag 13 juni 2010: Dreischor: Het Gemaal

We staan redelijk vroeg op vandaag, want we moeten vandaag gaan kiezen voor de kamer en de senaat. Eerst alles klaarzetten in de auto, dan gaan stemmen in Mariekerke en dan afspraak met Roel en Jurgen op de carpoolparking. Vandaar rijden we opnieuw naar Grevelingen. We konden niet in de Oosterschelde duiken vandaag, want we wilden niet het risico lopen de kentering te missen op Goes Sas of zo. Onze burgerplicht vervuld gaat de weg naar Bergen op Zoom en zo richting Goes, de Zeelandbrug over, naar Zierikzee en aan het rond punt kiezen we nu niet naar Scharendijke, maar naar Dreischor. Via kleine wegjes tussen de velden in de polders komen we aan bij duikplaats 1 op Dreischor: De reefballs. De parking daar staat goed vol, dus we rijden verder naar Het Gemaal. Hier staan ook heel wat auto's, maar er zijn blijkbaar veel niet-duikers bij ook. We vinden snel twee plaatsjes voor de auto en gaan al eens kijken. Timo geeft de briefing: op 30° uitduiken over het plateau van 2-3 meter, dan iets dieper. Je kan hier tot 20 meter, maar daar is niet echt veel te zien naar het schijnt. Wat wel echt de moeite is, is het gemaal zelf. Je ziet duidelijk het bovenste deel van het gemaal liggen. Onder water is dat heel mooi begroeid en het diepste deel ligt op 4.7 meter. Timo dacht zich van vorig jaar de herinneren dat het tussen 5 en 10 lag, maar het is niet zo diep dus. Diepste punt: 4.7.

De twee buddy-teams: Eef en Timo, Roel en Jurgen maken zich klaar. Er is geen haast bij, want we hebben de hele dag tijd en er is hier geen kentering. Na een half uurtje kunnen we de dijk oversteken en dan het water is. Dat is echt heel erg makkelijk, je moet gewoon de dijk op en af en dan te water. Dat is iets moeilijker, want de stenen kunnen erg glibberig zijn. Opgepast dus! Timo laat eerst enkele duikers die uit het water komen voor, dan gaat hij als eerste in het ondiepe stuk staan en helpt Eef, Jurgen en als laatste Roel. Klaarmaken en ready to dive. Vorig jaar vonden Eef en Timo dit een prachtig duikplaatsje, maar dat kan wat tegenvallen nu: het zicht is niet fantastisch, maar dat was het gisteren ook niet. We duiken dus uit op ongeveer een 30°, bereiken de 'wall' en duiken die op een 120° tot je op ongeveer een 20 minuten het gemaal zou moeten tegenkomen. We zien hier een zeedonderpad, veel oesters, die hier echter een rode kleur hebben en niet gewoon bruin-grijs.

In de spleten zitten ongelooflijk veel kreeften en krabben: vooral de kreeften zijn hier echt veel in aantal. Net zoals overal kunnen die hier variëren in grootte. Ook veel krabben zitten hier en een enkele botervis. Garnalen verbergen zich tussen de wieren en de oesters. Zakpijpen en zeeanjeliers vormen hier een constante begroeiing net als overal in de Oosterschelde en de Grevelingen. Veel zwarte grondels zoeken hier beschutting in oude oesterschelpen en dat vormt een mooi contrast: De zwarte vis tegen de witte achtergrond van de schelp is echt heel erg mooi. We duiken zo een dik half uur en zijn eigenlijk het gemaal nog niet tegengekomen. Ah neen: we doken tussen de 5 en de 10 meter en het diepste punt ligt zoals gezegd iets minder diep. Eef en Timo beslissen om eens te gaan kijken, stijgen langzaam op, moeten geen safety stop doen, omdat ze niet echt diep gegaan zijn en zien dat ze echt al een heel stuk te ver zijn gedoken. Ze zijn bijna over halfweg tussen het gemaal en het schip dat iets verder ligt.

Iets sneller nu dus richting gemaal, iets minder diep en na een kwartier vinden we het. Het was de bedoeling om hier alles van top tot teen te bekijken en hier een 10 minuten te blijven hangen, maar we zitten al aan 45 minuten duiktijd. We kijken snel alles eens af. Het zit hier vol krabbetjes, enkele garnalen, niet echt veel, maar toch leuke beestjes. Zakpijpen druipen hier als stalagtieten naar beneden en de zeeanjelieren  groeien hier op de oesters en de mosselen. Dan keren we niet echt traag terug naar de plaats waar we te water gingen en krijgen hulp van een Nederlandse duiker om uit het water te stappen. Alles dik OK. Aftuigen, dan terug de auto in en zo terug naar Sint-Amands. We drinken een Duveltje in De Waggel en gaan dan naar huis om onze spullen af te spoelen, een frietje te eten en dan naar Duitsland-Australië te kijken. Het is namelijk WK Voetbal in Zuid-Afrika (uitslag 4-0). Tof duikweekendje in Zeeland, op naar volgende week.

Zaterdag 05 september 2009: Grevelingen Dreischor

Het is in de voormiddag slecht weer, dus Timo belt naar Jurgen of hij in de namiddag meegaat om een duikske te doen. Die had er geen rekening meer mee gehouden, dus die blijft thuis. Wij kunnen dus alleen eens gaan duiken waar we zin in hebben. Het zal sowieso geen drie uur rijden zijn naar de Ardennen of zo, maar waarschijnlijk Grevelingen of Oesterdam of een andere plek aan de Oosterschelde. Timo wil al lang eens naar het gemaal in Dreischor, dus dat lijkt ons iets. Het is een kwartiertje minder lang rijden dan Scharendijke, dus dat is al een pluspunt. Naar het schijnt is het er ook nooit echt megadruk. We zullen eens gaan kijken. Iets na de middag rijden we dus door en op een uur en een kwartier zijn we ter plaatse. De weg is even wat moeilijk te vinden, maar de Zuid Langeweg is echt een lange baan tussen de polders en op het einde zijn de reefballs en dan een smal baantje verder richting het gemaal: daar is het te doen. Op onze GPS stond de Lange weg en niet Zuid Langeweg, misschien interessant weetje.

We gaan eerst eens boven op de dijk kijken. Het is een gewone stenen trap, dan een klein houten trapje en dan wat betonnen tegels naar beneden. Dit is het duiken in Grevelingen van enkele jaren geleden, toen ze de pieren nog niet aangelegd hadden. Je kan al glijdend op schapen- en koeienstront het water in. Hier heel voorzichtig zijn, want op de afgesleten stenen bij het water kan het wel glad zijn. We keren terug en maken ons klaar, er is eigenlijk niet echt veel volk, gelijk met ons maken nog drie andere buddyteams zich klaar en dat is het zo wat, zal wel meevallen onder water waarschijnlijk. Op een klein half uurtje zijn we klaar en gaan de dijk over en gaan te water. Er staat een strak windje, de wolken en de zon wisselen elkaar af, dus het kan wel een mooie duik worden; als de zon erdoor komt zal het leuk zijn. Het is even wat lastig door de golfjes onze vinnen aan te doen, maar we zijn direct weg. Het duurt ongeveer 20 meter eer we de diepte voor ons zien en zijn dan al een paaltje gepasseerd en een klein roeibootje dat ligt mee te zwalpen op het ritme van de golven. We blijven slechts op 1 à 2 meter diepte en kunnen dan zakken naar 5 meter.

Het gemaal bevindt zich op een diepte van ongeveer vijf meter, dus we blijven hier. Het is echt heel mooi. De begroeiing is echt schitterend op deze diepte en wanneer de zon door het water schijnt is het echt prachtig. We zien heel veel krabben en heel veel kreeften en het aantal meters zicht is adembenemend. Timo heeft zelfs geen lamp nodig om goed te kunnen fotograferen, cool. We zijn nog geen 5 minuten ver en Timo trekt de aandacht van Eef om een groene wierslak te tonen. Yes, dat wilden we al lang zien. Dan een foto'tje trekken. We zien op ons hele traject wel 7 slakjes de ene is bijna wit en de andere is wat groener. Na 20 minuten komen we aan bij het gemaal zelf. Met het zonlicht op de achtergrond is het echt heel mooi. Er zwemmen wat koornaarvissen onder het gemaal, daar is het donkerder en kunnen die in hun school beter beschutting vinden. We hangen hier wat rond en bovenaan het gemaal hangen er enkele tientallen garnalen, da's een mooi zicht. Over het algemeen is het hier wel heel goed duiken, je moet niet te diep, je hebt goed zicht en er is veel onderwaterleven. We komen hier zeker nog eens terug. Vanaf het gemaal keren we dezelfde richting terug, zien wederom wat naaktslakjes, kreeften, krabben, slechts één botervisje en we duiken verder tot we ineens de visnetten tegenkomen. We dachten het is tegen de windrichting in op onze terugweg, dus we moeten iets langer dan 40 minuten duiken om terug bij de in- en uitstapplaats terecht te komen. We weten dat we hier niet moeten duiken dus we keren onze kar en blijven op 5 meter en iets later op 1.5 meter om zo terug te keren naar de kant. We vinden het tamelijk makkelijk en zien hier een een 'giant' van een kreeft, een hele school visjes en wieren. Het is echt heel mooi en komen uit het water na 51 minuten.

We kleden ons om, kijken al snel eens naar de foto's en keren dan terug naar huis. Eerst even stoppen om te kijken hoe het aan de reefballs gesteld is. Dat lijkt me ook eens leuk om naar hier te komen. Het is er wel wat drukker, want er is meer te zien en er is parking te over. We zien wel wat het wordt de volgende keer wij twee of met Roel en Jurgen. Het was een hele mooie duik, we zijn echt blij dat we dit geavontuurd hebben.