ScubaTimo

Pagina over duiken en reizen in binnen- en buitenland

Website about scuba diving and traveling around the globe

Zondag 22 januari 2012: Oefenduik met droogpak: zalig gewoon!

Op zaterdag 15 januari heeft Timo een nieuw droogpak gekocht. Nieuw, het is te zeggen, zijn eerste. Andy Den Boer biedt sinds kort droogpakken aan van het merk O'Three. Dit is nog niet echt gekend op de Belgische markt, maar wel bij enkele buddies. Er zijn ondertussen al enkele duikende buddies die met dit merk droogpak duiken en ze zijn er heel erg tevreden over. Tot nu toe vindt Timo de service geboden door O'Three en door Andy heel erg goed. Na de verkoop en de overhandiging van het droogpak heeft Timo veel nuttige informatie gekregen over de onderhoud en dergelijke: echt een top-service! Daarbij komt nog dat Andy heeft voorgesteld om een korte inleiding op droogpakduiken te geven als extra service na de aankoop. Als dat geen toppertje is. Andy, bij deze dus ook bedankt! De afspraak was op zondagochtend om tien uur aan de Put van Ekeren. Voor de mensen die niet weten waar dit is: Ekersedijk in 2030 Antwerpen. De GPS brengt je er zo naartoe. Timo komt er iets voor tien uur aan en er zijn al een aantal 'Passioned Divers' (of zijn dit pensioned divers? LOL). Timo doet even zijn ronde om goede morgen te zeggen tegen iedereen: Frans, Dirk, Andy, Ivan, Francis, Nele en Ives (die duiken vandaag niet, maar komen even goede morgen zeggen). Iets later komt Pascal er ook nog bij en dan kunnen we ons beginnen aankleden. Eerder deze week had Timo al alles in orde gebracht, nog even het pak aan proberen te doen en dat moet ook een mooi zicht geweest zijn in zijn living. De inflatorslang voor het droogpak aansluiten en van de Advanced cursus de specialty droogpakduiken nog eens doornemen. Dat kan nooit kwaad.

Naast een droogpak geeft O'Three er ook een mooie tas bij en een matje om je om te kleden, super. Je hebt een onderpak aan dat je goed warm houdt, je voeten krijgen ook geen kou door het matje en dan begint iedereen zich in het droogpak te wringen. Voor de meesten is dit geen probleem, want die hebben al een paar duiken achter de rug, maar voor Timo is het toch weer even wennen. Al bij al gaat het goed en heeft hij geen enkele hulp nodig, alleen natuurlijk om zijn rits op de rug vast te trekken. Zo lenig is hij niet dat hij dit zelf kan. Daarom is een frontrits iets makkelijker, maar Timo zal toch zelden of nooit alleen duiken, dus dat zal wel geen probleem opleveren. Iedereen is klaar behalve Francis: die heeft een beetje problemen met zijn vinnen, dus we wachten even en kunnen een tiental minuutjes naar de trap om te water te gaan in de Put van Ekeren. Timo heeft een gezonde zenuwachtigheid om voor het eerst met een droogpak te water te gaan. Even het masker natmaken, natuurlijke anti-fogger gebruiken en dan terug afspoelen. Hij was even een beetje terughoudend in het koude water te stappen, maar hij heeft een droogpak aan en dan voel je niets van de amper vijf graden. Ha, een eerste mooi moment. Vinnen aan, masker op en kalmpjes langs de trap naar beneden. Voelt het koud aan? Neen natuurlijk niet, alles is perfect gesealed en er komt geen druppeltje water naar binnen. Het enige dat dan koud aanvoelt zijn de handen en het hoofd, maar Timo heeft zijn dikke winterhandschoenen aan en kreeg van O'Three een nieuwe kap en dan valt het mee. Even wennen aan de kou aan het hoofd en dan zakken.

Amai, dat gaat snel en vlot. Yeah right dat dacht je maar. Timo heeft acht en een half kilo mee en hij raakt wel onder, maar één kilotje meer zou misschien iets comfortabeler zijn. Onthouden voor volgende duik. Hij doet dan maar een eendenduik, lap, al de lucht in zijn botten en daar hangt hij dan, met de voeten omhoog in een droogpak. Met wat wringen en manouvreren komt het wel OK. De volgende poging is hij rustiger en kan dan met de voeten eerst zakken. So far so good. Na tien minuten zijn de anderen ook helemaal klaar om te beginnen en we zijn weg. Snel even een vinpivot doen (net als een OWD) onder het deskundige oog van Andy, maar je moet dus terug leren je buoyancy onder controle te krijgen en dat is wel aanpassen. We vertrekken met Andy, Dirk en Francis en beginnen aan de eigenlijke duik. Er is niet veel te zien te eerste tien minuten, maar dan komen we aan de put. Door een smalle kloof langs de kant duiken we naar beneden, even de squeeze wegwerken door wat lucht in het droogpak te doen en dan verder trimmen op droogpak en niet op vest. Uit gewoonte was Timo natuurlijk daar al mee begonnen, maar Andy lette goed op en gaf de commentaar op het droogpak te trimmen in plaats van op de trimvest - die moet dan ook een andere naam krijgen natuurlijk. We volgen even de wand en bereiken zo een diepte van iets over de zeventien meter. We duiken hier een beetje rond en ondertussen zit er al serieus veel lucht in het pak. Elke meter dat je dieper gaat, wordt de lucht samengedrukt en krijg je een beetje meer squeeze, dus lucht bij doen en niet vergeten te ontluchten langs de linkerarm wanneer je terug naar boven gaat. En het lukt nog wel van de eerste keer ook. Schitterend. Frans filmt onder water (zie embedded flash) en we genieten met volle teugen. We komen een paar beelden tegen: een kleine hamerhaai, de piranha, een aangeklede duiker, maar qua leven is er niet veel te zien deze tijd van het jaar. Toch een kleine baars van een centimeter of tien.

We duiken al een half uur en gaan soms rond de acht meter hangen, dan even een beetje hoger en goed de buoyancy in het oog houden, op tijd ontluchten. Het lijkt wel alsof Timo nooit anders gedaan heeft. Een beetje gezonde 'zelfstoef' kan geen kwaad. Timo is er zich wel van bewust dat hij nog veel te leren heeft. Na drie kwartier heeft nog steeds niemand kou, maar Andy keert stilaan wel terug richting kant. En daar heeft Timo toch een beetje schrik voor. Op ondiepe stukken zou het wel eens kunnen dat het droogpak begint te trekken. Maar als je op tijd ontlucht komt alles helemaal in orde. En dat doet hij ook. Super! Een duik van vijftig minuten in vijf graden, echt een fantastisch mooi moment. Vroeger heeft hij veel commentaar gegeven op salonduikers (duikers met droogpakken, nvdr.), maar nu is het al bijna zeker dat hij er ook eentje zal worden. Quote van Confucius (Chinees filosoof): "De meester zei: ' Alleen de allerwijsten en allerdwaasten veranderen nooit van mening'". Het is echt zalig dat je geen kou hebt met een droogpak. Timo had wel gedacht dat hij iets frisser zou hebben aan het hoofd en aan de handen, maar eigenlijk valt dit nog goed mee. Bijna een uur in koud water en toch nog droog en warm uit het water komen, het is echt een zaligheid. We stappen terug naar de parking en kleden ons om en dan vieren we de eerste droogpakduik met een glasje champagne en een klein proevertje whiskey. We praten wat over deze duik en over de komende duikvakantie en genieten van de mooie momenten. Een paar haken af, maar de harde kern (Timo, Andy, Frans, Ivan en Mark - die was ook even langsgekomen) gaat nog iets drinken in Brasserie Triton. Daar praten we nog wat verder en drinken iets en dan is het tijd om terug naar huis te keren. De dag begon donker en bewolkt, maar nu is er al wat zon doorgekomen en het is gewoonweg genieten tot en met. Timo heeft zijn eerste duik met zijn droogpak achter de rug en heeft met volle teugen genoten van de duik, het gezelschap en de drankjes.

Merci buddies!

Zaterdag 2 mei 2009: De eerste keer in de put van Ekeren - Muisbroek

We kijken er al heel lang naar uit om eens te kunnen gaan duiken in de Put van Ekeren, ook bekend als domein Muisbroek. We duiken nu toch al enkele jaren en hebben nog niet kunnen proeven van één van dichtstbijzijnde duikplaatsen in België. We gaan dit doen met iemand die de put op zijn duimpje kent, Stef van Sint-Amands, man van Titti, een vriend van ons die al 15 jaar duikt, technisch en heeft duiken vroeger als beroep gehad. Tja een veel betere gids kun je bijna niet hebben, hé. We hebben om 09:00 uur afgesproken bij Stef thuis, zijn dochtertje komt al de deur open doen en roept (om 09:00): "Papa, ze zijn er al." Iedereen wakker, op en monter om een plonske te doen.

We rijden de A12 af en de Ring rond Antwerpen op, nemen de weg naar Bergen Op Zoom en nemen de afslag Ekeren en komen tussen de grote bedrijven in de haven terecht. We wisten niet dat die put zich in het midden van het havengebied bevindt. Enkele kilometer verder moeten we een klein kasseibaantje in rechts: het herkenningspunt is een grote beroeste buis over de weg en langs het kasseiwegje. We komen op een relatief grote parking, dat ziet er al heel goed uit. We wandelen even naar de put zelf en zien dat het goed is. Drie duikers gaan hier al te water en het zicht is zelfs nadien nog goed, van boven lijkt het minimum zo'n 5 meter. De eenden storen zich niet aan de duikers en blijven gewoon simpel op het water liggen dobberen. We maken ons klaar en kunnen te water. Je merkt heel goed dat Stef al jaren duikt; hij is in een mum van tijd klaar. Wijzelf zijn ook niet de traagste, maar zo snel als hij lukt het toch nog niet.

We wandelen met de hele uitrusting slechts een 50 meter en we komen aan bij de steiger, doen vinnen, masker en handschoenen aan en kunnen starten. Stef wacht beneden al op ons: die moet met zijn droogpak ook niet echt gewoon worden aan de kou en zijn pak laten vollopen eer hij vertrekt. We zien inderdaad direct dat het zicht hier echt OK is. Stef leidt en wij volgen. We zwemmen recht naar de rand van het diepe stuk put, maar keren hier naar links en houden de diepte (+/- 18 meter) aan onze rechterkant. We zien direct dat er hier meer begroeiing is dan in De Nekker, die we gewend zijn. Het fonteinkruid begint hier al stilletjes uit de grond te schieten en daar wijst Stef de eerste snoek aan, direct een hele grote, tegen de meter. Kleine mosselen groeien hier ook en op de planten krioelt het van de zoetwaterslakjes. Er zwemmen ook wat torretjes tussen en iets wat op een mini-kreeftje lijkt, maar geen idee wat het is. Een watermijt zwemt tussen de korte slierten gras, een speciaal zicht wel.

De bodem van de Put van Ekeren krioelt van de waterpest. Timo dacht dat dit slechts een dialect woord was, maar dat blijkt dus de echte Nederlandse benaming te zijn van het plantje. Straf, nooit te oud om te leren.

We blijven de hele tijd niet al te diep (max 6.7, gemiddeld 5) komen nog twee snoeken tegen, nu iets minder groot, maar wel hele mooie. We gaan niet te lang duiken want de temperatuur van het water is nog niet top, maar bedraagt toch al zo'n 14 à 15 graden. Dat is al leuk. Op 20 minuten keren we terug en komen dezelfde waterplanten tegen en ook nog een snoek. In totaal zien we er een stuk of 7; da's niet uitzonderlijk, maar wel veel. We zwemmen voorbij enkele onderwaterbeelden: eerst een witte panter en dan het beeld Buddy, met drie koppen die naar boven aan het kijken zijn. Heel leuk. Een verkeersbord met "uitgezonderd plaatselijk verkeer" is er ook nog te zien en dan komen we al terug na 42 minuten aan de keien waarop de steiger staat en beëindigen we onze duik. Een heel toffe duik op een nieuwe plaats met nieuwe dingen te zien, echt wel leuk.

We kleden ons om, de zon komt erdoor, dus dat doet goed en we keren terug naar Sint-Amands en drinken nog eens iets bij Stef en Titti. Ze hebben een flesje bubbels open gedaan en we klinken op een eerste geslaagde duik samen. Op naar de volgende in het Veerse Meer of nog ergens waar Stef ons mee naartoe wil nemen.

Mercikes hé Stef en tot de volgende.