ScubaTimo

Pagina over duiken en reizen in binnen- en buitenland

Website about scuba diving and traveling around the globe

Griekenland Aegina in hotel Avra

Van donderdag 15 september tot en met donderdag 22 september 2005

Griekenland, Aegina

Egina (ook wel Aegina, Grieks: Αίγινα 'Aigina') is een eiland en gemeente dat behoort bij Griekenland. Het ligt niet ver van Athene, in het midden van de Golf van Egina, en behoort tot de Saronische eilanden. Piraeus is nog geen 30 km ver. De oppervlakte bedraagt 85 km² en er wonen zo'n 11.000 mensen. De voornaamste nederzetting draagt eveneens de naam Aegina. Veel inwoners van Athene gaan regelmatig in het weekend naar dit eiland. Het is voor weinig geld en in korte tijd vanuit de haven van Piraeus te bereiken. Met de veerboot duurt de overtocht ongeveer anderhalf uur, per draagvleugelboot zo'n 40 minuten. Het eiland staat bekend om de pistachenootjes die er vandaan komen. Wie het eiland tijdens oogsttijd bezoekt, kan er zakken met zeer verse pistachenootjes kopen. De nootjes liggen er dan zelfs langs de kant van de weg. Volgens de Griekse mythologie was Aeacus, een zoon van Zeus en de nimf Aegina, de eerste koning. Ook komt de Griekse filosoof Plato van dit eiland. Hij staat voornamelijk bekend van de mythe van Atlantis. Jaarlijks komen er honderden, zo niet duizenden mensen naar dit eiland om naar zijn woonplaats te kijken.

Bezienswaardigheden

Markante punten op Egina zijn de Afaia-tempel, het Agios Nektarios-klooster, de ruïnes op de Kolona-heuvel en het archeologisch museum aan de voet van diezelfde heuvel. Daarnaast zijn de diverse dorpjes, waaronder de (gelijknamige) hoofdplaats Egina, het bezoeken zeker waard.

Donderdag 15 September 2005: Vertrek

We staan zoals steeds als we moeten vertrekken tamelijk vroeg op. Deze keer is het al om half vier 's morgens. Maurits komt ons ophalen en naar de luchthaven brengen. We brengen alles nog snel in orde en kunnen vertrekken naar Zaventem om kwart over vier zoals afgesproken. Zonder problemen komen we aan in de luchthaven, kunnen redelijk snel beginnen met inchecken en gaan een klein ontbijtje nemen na de paspoort en bagagecontrole. Alles in orde, maar ze zijn wel veel en veel strenger geworden, deze keer moest Timo zijn riem uitdoen, dat moest in het verleden niet. We nemen twee grote koffie's als ontbijt en eten er een croissant bij en een rozijnenkoek. We moeten nu nog slechts een half uurtje wachten op het boarden van het vliegtuig, dus we zetten ons al klaar aan de gate (A42). Die is vlak bij het restaurantje waar we eten, dus we moeten deze keer niet helemaal naar de A90 of zo. Het boarden begint op tijd (6u10), dus we zullen waarschijnlijk wel op tijd kunnen vertrekken. En inderdaad met 5 minuten vertraging stijgen we op.

En wijle weg! In het vliegtuig proberen we even wat te rusten, maar door twee ambetante Hollanders voor ons bewegen onze stoelen constant en houden we ons die 3 uur een beetje bezig met lezen in onze reisgids. Zo gaat de tijd toch al tamelijk snel voorbij. Na een vlucht van ongeveer drie uur komen we aan in de luchthaven van Athene. Alles verloopt heel vlot. We komen net aan bij de band van de bagage en die begint te draaien als we er zijn. De 10de valies of zo is de onze. Wij weg naar ons 'Meeting Point' voor mama Linda, Patrick en Christine. We zetten ons bij het Kafeneio, drinken een cola en delen een smos hesp en kaas. Dan is het nog ongeveer een uurtje wachten tot ze daar alledrie toekomen. We springen direct op de bus, die vlak voor de deur staat richting Piraeus. We rijden van de luchthaven recht naar de kust en blijven die volgen tot we in de haven aankomen. Het is er immens groot. Dit is een wereldhaven en niet zo'n haventje als we op de eilanden al gezien hebben. De boten die hier liggen zijn wel 1000 keer groter dan wijzelf, echt cool. We kunnen de boot van half 2 niet meer nemen, dus we zetten ons even om iets te drinken en een klein beetje te eten. Patrick en Timo gaan even kijken wanneer de volgende boot vertrekt, terwijl de drie dames eten en drinken bestellen. Een flesje ouzo (met 5) en drie pita's met varkenvlees en 2 met kip. Het zijn dezelfde als die we in Athene in mei 2005 hebben gegeten, echt heel lekker maar verschrikkelijk vet. We bestellen nog een flesje ouzo en dan is het al drie uur, tijd om op de boot te stappen. De boot vertrekt op tijd richting Aegina en om niet ziek te worden, drinken we elk nog een ouzo'tje (tamelijk duur, maar swat). Achter de boot net als we uit de haven varen vliegen ongelooflijk veel meeuwen, een paar kokmeeuwen en de meeste zilvermeeuwen en jonge, onvolwassen meeuwen. Timo kijkt de ogen uit zijn kop, zoals altijd als het over vogels gaat. We genieten van onze kop in de wind en na een uur komen we aan op Aegina. Net voor we de haven binnenvaren krijgen we hetzelfde spektakel te zien als bij het vertrek, een ongelooflijk aantal vogels volgt de boot, zonder met hun vleugels te klappen, glijden ze sierlijk door de lucht. Het zorgt voor geen enkel probleem om alleen te glijden en niet echt te vliegen, want ze maken gebruik van de stevige wind, die er staat en van de wind van de boot.

Een algemene opmerking: het weer is niet echt zo goed. Het is erg bewolkt en het regent af en toe. De temperatuur is wel OK en dat is al veel. We zien het hotel al staan vanop de boot en weten direct welke kant we opmoeten. Na tien minuutjes stappen zijn we er, checken in, krijgen onze sleutels en gaan onze valiezen uitpakken en wat rusten. Wij hebben kamer 101, Patrick en mama 201, dus vlak boven ons (niet te veel lawaai maken, he) en Christine heeft kamer 308 toegewezen gekregen. Even uitpakken en dan een uurtje of rusten. We slapen van ongeveer half zes tot half zeven, dan gaat Timo zich douchen en Eef blijft nog een half uurtje liggen. Geen probleem, we zijn op verlof en dan doen we waar we zin in hebben. Als we allebei klaar zijn gaan we naar beneden en gaan iets drinken aan het overkant van de straat, bij Taverna Avra. We komen beneden aan de receptie en daar komt Christine ons al tegemoet, dus we zetten ons gedrieën op het overdekte terras. Het is nodig een overdekt te hebben, want het is nog steeds aan het regenen. We hebben net onze drank besteld als Linda en Patrick er ook toekomen. We bestellen nog iets te drinken en iets te eten. Vanalles wordt op tafel gezet: Tzatziki, Choriatiki, calamari, chorta, souvlaki (1 kip en 1 varkensvlees), gigandes (grote bonen in tomatensaus), frietjes, saganaki (gebakken feta). Dat is allemaal al snel op en dan komt Vassilis met iets lekkers af: gebraden varkenvlees met frietjes. Waar hij het vandaan haalt, weet geen kat, maar het komt niet uit de keuken daar, maar het is verschrikkelijk lekker. Daarna begint Vassilis een beetje te overdrijven, want dan komt er nog watermeloen op tafel en dan nog een volledige pot ijs. Daar heeft hij speciaal iemand omgestuurd, bij de bakker, waar hij vroeger gewerkt heeft. Echt lekker ijs, niet te doen. We hebben ons weeral goed, nu enkel het weer nog en dan is het compleet.

Mama Linda gaat tegen een uur of 11 slapen en wij betalen en drinken nog wat wijn aan tafel. Vassilis had al een paar keer gevraagd om mee te gaan naar een bar in de stad en wij hadden het steeds geweigerd. Uiteindelijk gaan we toch mee en komen in een pikdonkere bar terecht. Eef zegt zelfs: Vassili, this is closed. Waarop Vassilis zegt: No no, this is always open for me. Dus wij de bar binnen, de dames drinken Amaretto en de heren een Johnny Walker, very nice, but also very straf. We slagen erin om na de tweede ronde (25 Euro voor de eerste) zo rond een uur of half twee naar het hotel terug te keren. Al bij al allemaal goed beschonken en allemeel moe gaan we direct slapen. Tot morgen, het was een vermoeiende dag.

Vrijdag 16 september 2005: Uitrusten en genieten

We slapen vandaag uit tot ongeveer 10u30. We nemen ons ontbijt bij Kostas (restaurant genaamd O Pelaïsos). Het is aan het regenen, dus waarschijnlijk zal er vandaag niet te veel actief gebeuren. Dat is inderdaad het plan, niet te veel actief. In de namiddag zetten we ons op het terras van Vassilis en spelen kaart de hele tijd (wiezen). We eten er iets bij en drinken er een Grieks biertje bij (Mythos). Het is dus echt niks doen vandaag, want we kunnen niet echt buiten. Het voordeel is wel, dat - als het in griekenland regent -  de temperatuur niet noodzakelijk daalt. Het is nog behoorlijk warm, zelfs hier voor de tijd van het jaar. En we moeten niet gaan werken, dus da's nog een extra troef. In de late namiddag klaart het een beetje op en komt af en toe de zon eens piepen tussen de toch wel donkere wolken. Wij twee beslissen dan om even het stadje te verkennen en maken een wandeling door de omgeving om alles al te weten zijn. Als we terug in het hotel zijn, blijkt dat we geluk hebben: we zijn nog niet binnen of een stortbui komt uit de hemel naar beneden. We maken ons klaar om naar Perdika te gaan vanavond. Vassilis heeft ons uitgenodigd om in een restaurant in een ander dorpje te gaan eten: Perdika. Vassilis zelf is van daar afkomstig en hij kent er iedereen. We kruipen rond 21u30 alle vijf bij Vassilis in de auto en rijden naar het restaurant. We worden daar als koningen ontvangen. Alles staat klaar om er een leuke avond van te maken. Een tafel komt volledig vol met hapjes, greek salad, saganaki, inktvisringen, chorta en nog wat vanalles. Voor het hoofdgerecht kiest iedereen voor vis, behalve Patrick, die gaat varkenvlees eten. De vis is echt ongelooflijk lekker. We hebben in de keuken gezien wat ze gingen klaarmaken. Alle vis lag daar in bakken op ijs, dus vers zal die wel geweest zijn. We eten allemaal ons buikje vol en drinken er wat witte lokale wijn bij. Na het eten stappen vertrekken we nog niet uit Perdika, maar gaan iets verder nog in een bar iets drinken. De vrouwen nemen amaretto en de mannen gaan voor een lekkere whiskey. Het is stilaan laat aan het worden en we verlaten Perdika rond een uur of 3. Christine en Vassilis gaan in Aegina zelf nog even op zwier, maar voor ons is het genoeg geweest. SLAAPWEL.

Zaterdag 17 september 2005: Het noorden van Aegina

We slapen uit tot 10 uur. We ontbijten bij Kostas. Dat wordt al onmiddellijk een traditie. We beslissen rond 11 uur om een scooter te huren om het noorden van het eiland te verkennen. We volgen de kust langs het noorden en komen via kleine wegentjes uit bij Agia Marina. Dat is al het uiterste oosten van het eiland. Een mooi havenstadje, waar we even op rust kunnen komen. We drinken wat en eten een hapje, niet te veel, want we mogen niet te dik worden. We zitten op het terras van Kiriakakis met een prachtig zicht op de baai rondom. Na het eten rijden we verder naar de tempel van Afea. We bezoeken daar de ruïnes van de tempel en het museumpje dat er ook is. Het valt sinds de invoering van de Euro in Griekenland een beetje tegen, want alles is veel en veel duurder geworden.  Tegen ongeveer 14u45 rijden we verder het binnenland in naar het klooster "Agios Nektarios". We bezoeken het klooster; dat staat wel in de steigers langs de binnenkant. Zoals steeds in Griekenland moeten we deftig gekleed zijn, als we het klooster binnen willn gaan. Geen probleem; we hebben altijd wel iets bij om onze schouders en knieën te bedekken. Vandaar nemen we de weg terug naar Aegina, stoppen even in Agios Asomatos om een Mythos te drinken; we blijven hier een uurtje. Daarna rijden we verder naar Marathonas en gaan daar ongeveer een uurtje zwemmen. Om 18 uur zijn we terug in Aegina stad. We eindigen de dag zoals we hem begonnen zijn, bij Kostas met "ouzo me meze". De scooter moest terug zijn voor 20 uur, dus dat doen we ook. We douchen ons en maken ons klaar voor het avondeten bij Vassilis, waar we na de ouzo opnieuw een aperitief tot ons nemen.

Zondag 18 september 2005: Aegina

We slapen uit tot ongeveer 10 uur. We ontbijten opnieuw bij Kostas. Na het ontbijt is het tijd voor een bezoek aan de archeologische site in Aegina city. We hebben zoals wel dikwijls bij zulke monumenten een prachtig zicht, op de baai van Aegina. Het belangrijkste wat er overblijft is de Colona, een hoge pilaar, die boven de stad heerst. Daarnaast is er ook een klein museumpje, dat ook wel de moeite is om eens langs te lopen. Na het culturele is het tijd om iets anders te doen, namelijk wat door Aegina kuieren en wat fruit (druiven en vijgen) kopen. We nemen het fruit mee naar Patrick, Linda en Christine, die aan het strand liggen te bakken. Voor de tijd van het jaar is het nog serieus warm, heet soms zelfs op de middag. We hebben tijdens onze stadswandeling een duikbril gekocht voor Eef en we gaan het haar nu leren. Zo moeilijk is dat niet, maar je moet een beetje anders leren ademen. Het lukt goed. We starten de aperitief vrij snel bij Vassilis aan de poolbar: wat wijn samen met wat hapjes (fried octopus). We maken ons dan klaar voor een Griekse pita, drinken nog een Mythos op het terras en slapen in tegen 11u30.

Maandag 19 september 2005: Hydra en andere eilanden in de Saronische golf

Deze keer staan we iets vroeger op: 8 uur. We drinken een frappé bij Vassilis, halen postzegels en kaartjes. Om 9 uur vertrekt de boot naar Hydra, en daar moeten we zeker eens geweest zijn naar het schijnt. We nemen de ferry en die brengt ons eerst naar Methana na ongeveer één uurtje varen. Methana is een klein stadje op het vaste land, dat 's zomers toch heel druk kan zijn, omdat het zo dicht bij de Saronische golf ligt. Iets later varen we door een heel smal kanaal tussen Poros en het vaste land, echt prachtig hoe zo een grote ferry tussen allemaal zeilbootjes kan manoeuvreren en uiteindelijk komen we tegen 11u15 aan in Hydra. We maken aan korte wandeling, maar moeten ons al snel neerzetten om iets te eten en te drinken. We nemen retsina, gemista, giouvetsi, choriatiki, lam van het spit, ongelooflijk lekker. We gaan apart het eiland verkennen. Een klein deel van het eiland wordt verkend en om 16u15 moeten we la terug de ferry op, om terug te keren naar Aegina. Douche genomen, naar huis gebeld en iets gaan eten bij Kostas. Rond 23 uur nog even langs Vassilis om eens UNO te spelen en rond een uur of 1 gaan we slapen.

Dinsdag 20 september 2005: Tweede dag verkennen met scooter

We staan op om 10 uur, nemen ontbijt bij Vassilis, want Kostas is gesloten. Tegen 11 uur vertrekken we met de scooter, die we al hadden gehuurd vóór het ontbijt. En wijle weg. Eerst hetzelfde traject als voordien, langs de kust, via het dorpje Souvala met haar prachtig haventje, dan het binnenland in naar Palaiochora. Oude kerken, veel en allemaal in een groepje bij elkaar. Slechts een paar zijn er open, maar we kunnen toch een glimp binnenwerpen en het ziet er sober, maar wel mooi uit. Het is de moeite om de beklimming te doen, want je hebt er niet alleen de kerken, maar ook een prachtig zicht op het klooster en langs de andere kant op Souvala. Dan rijden we naar Aja Marina en zo willen we naar Portes om deze kust helemaal te verkennen. Geen geluk, want we hebben de weg niet gevonden en komen terug uit vlak bij het klooster. We nemen dan maar de weg terug naar Aegina en vandaar langs de grote kustweg naar Perdika. Het is al 14 uur als we daar iets gaan eten. Choriatiki en chtopodi met water en witte wijn. Er komen twee plezierboten toe, dus we hebben iets te zien. Na één uur zijn we terug weg naar Aegina stad en gaan wat snorkelen. We nemen de scooter om een 15 minuten verder te rijden en daar in een klein baaitje te snorkelen. Er zitten hier veel vissen, grote en kleine, alles door elkaar; en vooral tussen de wieren en zo. Eef begint het beter te kunnen en tof te vinden. Een uurtje zijn we daar geweest en dan gaan we terug naar hotel Avra en douchen ons. Rond 18 uur is het apero-tijd. We drinken bij Vassilis, kleine Vassilis en Enrique een "ouzo me meze". De meze zijn deze keer niet veel soeps, maar ja. We genieten er toch van en nemen daar ook ons avondmaal, weer overgoten met serieus veel drank.

Woensdag 21 en donderdag 22 september 2005

We hebben het meeste gezien hier op Aegina. Het is eigenlijk niet echt een groot eiland. Als je een paar dagen tijd hebt, kun je makkelijk even uittrekken om de belangrijkste dingen te bekijken op het eiland. Wij hebben ervoor gekozen om alles in 1 week te doen, maar het kan sneller ook. De laatste dagen hebben we vooral gevuld met aan zee liggen, zwemmen, snorkelen. Eef kan nu sinds dit verlof ook snorkelen en dat bevalt ons allebei heel erg goed. Nu kunnen we samen het water in en dat is veel toffer dan dat Timo altijd alleen moest gaan. We eten veel, eigenlijk veel te veel bij Vassilis, bij Kostas. We genieten van elke moment, want nu is het nog een tijdje eer we terug een beetje aan vakantie kunnen denken. Eerst komt het weekendje in Nieuwpoort met onze vrienden en dan kijken we uit naar Costa Rica, een bangelijke ervaring hopen we. Het nadeel, wanneer je op Aegina zit, is dat je vroeg moet vertrekken met de boot. We nemen reeds rond een uur of 7 de boot naar Piraeus en in Piraeus staat een bus klaar om ons naar de luchthaven te brengen. Dat is weeral een goed einde aan een tof verblijf in Griekenland. In Zaventem staan Peter en Ilse en Maurits ons op te wachten. Maurits brengt ons mama en Christine naar Bornem en Peter en Ilse ons naar huis. We zijn direct uitgenodigd om te gaan eten, dus we maken er direct gebruik van. We hadden normaal bij de Italiaan in Bornem gaan eten 'Castelsardo' met mama en Christine, maar C haar hond in gestorven, die 10 dagen dat ze daar was, dus we gaan met Peter en Ilse iets doen.