ScubaTimo

Pagina over duiken en reizen in binnen- en buitenland

Website about scuba diving and traveling around the globe

Griekenland Zakynthos

Van vrijdag 28 mei tot en met vrijdag 4 juni 2004

Griekenland, Zakynthos

Zakynthos (Ζάκυνθος), is een Grieks eiland en departement (nomos), ook bekend onder de (eigenlijk Italiaanse) naam Zante. Zakynthos behoort met onder meer Lefkas en Kefalonia (ten noorden van Zakynthos) tot de Ionische Eilanden. Het is het derde eiland in grootte van deze eilandengroep in de Ionische Zee. Zakynthos heeft een oppervlakte van 410 km². De lengte van het eiland bedraagt circa 40 kilometer, de breedte 20 kilometer. De totale kustlengte is ongeveer 123 kilometer. Het hoogste punt van het eiland is Vrachionas op 758 meter boven de zeespiegel. Het eiland Zakynthos ligt ten westen van het vasteland van Griekenland, ongeveer op gelijke hoogte met Sicilië. De hoofdstad van het eiland is het gelijknamige Zakynthos ofwel Zante en ligt aan de zuid-Oostkust.

Geschiedenis

Zakynthos wordt vaak “Il fiore di Levante” genoemd, ofwel bloem van het oosten. Het eiland is vernoemd naar de zoon van Dardanos, de koning van Troje. In de Romeinse tijd maakte Zakynthos deel uit van de provincie Achaia. Toen Constantijn de Grote het Byzantijnse Keizerrijk oprichtte, behoorde Zakynthos tot de provincie Illyrien. Daarna is het nog ettelijke malen in andere handen gevallen van onder andere Venetiërs, Fransen, Britten en uiteindelijk werd het op 21 mei 1864 verenigd met Griekenland.

De beschermheilige van het eiland is Dionyssios, die er in 1547 werd geboren en er in 1622 stierf. In 1953 werd Zakynthos door een grote aardbeving getroffen met in totaal zo’n 120 schokken, waardoor 70% van het eiland werd verwoest, waaronder vele Venetiaanse huizen en diverse Byzantijnse kerkjes met kunstverzamelingen. De belangrijkste kerk van Zakynthos de "Agios Dionísios" bleef echter gespaard.

Klimaat

Zakynthos heeft een subtropisch-mediterraan klimaat. In de wintermaanden is er relatief veel regenval, maar door de gunstige temperaturen is het eiland zeer groen. Er komen veel olijfboomgaarden voor. In de zomermaanden zitten deze vol met chicaden, die zich luid en duidelijk laten horen tijdens hun zoektocht naar een partner. Van de meeste olijven wordt olijfolie gemaakt. De eerste (koude) persing geeft de kwaliteit "extra vierge". Er komt zelfs hier en daar een vruchtdragende bananenboom voor.

Ook worden er veel druiven verbouwd voor het maken van wijn. In het wijngebied Kalipado staat de grootste wijnfabriek van het eiland (Callinico Wines), die door de aardbeving van 1953 werd verwoest, maar in 1968, 15 jaar later door de zoon van de eigenaar weer werd heropend, die daarmee in de voetsporen van zijn vader trad. De huidige fabriek heeft een capaciteit van 2500 flessen per uur (2004).

Plaatsen

Een greep uit het aantal plaatsen op het eiland:

Zante ofwel Zakynthos (de hoofdstad), met veel winkels en een grote haven.

Vólimes, bekend om zijn handgemaakte wand- en vloerkleden

Agios Sostis, met uitzicht op Marathonissi, het eiland voor de kust dat de vorm van een schildpad heeft.

Agalas, hier is een galerie gevestigd in een oud schoolgebouw

Macherádo, met de Àgia Mávra kerk (bedevaartsoord) en hoog boven het dorp het klooster Panagia i Eleftherótria.

Kambí, met het grote witte kruis ter herinnering aan de partizanen, die tijdens de Griekse Burgeroorlog in zee werden geworpen door de vijand.

Koukounaria

Limni Keriou, geheel op de zuidpunt met zijn oude pekbronnen waar lange tijd de scheepswanden mee werden gedicht.

Maccherado met de bedevaartskerk, de Agia Mavra (19e eeuw). De campanile bevat een melodieus klokkenspel. Buiten de plaats nog het nieuwe klooster Panagia i Eleftherotria met een fraaie iconostasis (wandschildering).

Geràki Cape, een belangrijke schildpaddenbroedplaats.

Agios Nikolaos en Skinàri Cape, vanaf hier zijn de blauwe grotten te bezichtigen.

Laganas, waar veel disco’s zijn, die jonge vakantiegangers aanlokken, maar waar ook de zandstranden aan de baai bepaalde tijden van het jaar beschermd gebied zijn, omdat daar de schildpadden hun eieren leggen. Vandaar dat er een National Marine Park of Zakynthos is. Middels bordjes wordt aangegeven, dat in dit gebied de schildpadden niet gestoord mogen worden tijdens hun broedseizoen.

Navagio is één van de meest gefotografeerde stranden van Zakynthos. Op het kleine strand ligt het wrak van een gestrande boot waarmee sigaretten gesmokkeld werden. Het strand heeft zich later rond de boot opgebouwd. Het strandje, dat zich langs een steile rotskust bevindt, kan enkel per boot bereikt worden.

Op Zakynthos liggen ook de resten van Heilige Dionysos  

Vrijdag 28 mei 2004: Vertrek

3:33: Wekker loopt af en opstaan

4:00: Maurits pikt ons op om ons naar Zaventem te brengen

4:30: In Zaventem aankomen, inchecken, koffietje drinken en croissantje eten.

6:30: Vertrek. Take off! 15 minuten vertraging, want we moeten nog op 4 personen wachten.

10:30: Tussenlanding in Athene (het is er nu 1 uur later dan in België). Bijtanken en een aantal mensen opladen.

11:30: Terug vertrek vanuit Athene naar Zakynthos. Het is nu nog maar een half uurtje vliegen.

12:00: Aankomst te Zakynthos. Even op de bagage wachten, de bus op en dan als tweede aan ons hotel afgezet. Tegen 13u30 zijn we uitgepakt en volledig geïnstalleerd. We gaan onmiddellijk de omgeving eens verkennen, eten aan het strand een greek salad, tzatziki en drinken er al direct retsina bij. Goed begonnen is half gewonnen. We wandelen langs het strand tot aan het einde van de baai, keren terug langs de gewone weg, waar we ergens een zonnebril kopen, sigaren en water. We keren terug naar het hotel om andere schoenen aan te doen en we gaan op zoek naar een goed restaurantje. We wandelen één uur over en weer langs de 'main road' en stoppen even in restaurant Hera voor 1 liter retsina. We zijn terug in het hotel rond 18 uur, plonsje, douchen en een auto gaan zoeken. Direct een Suzuki Alto voor 2 dagen gevonden voor 60 Euro. Diene pee kende Depeche Mode, cool he. We rijden naar Laganas om geld te halen en iets te eten. Bij Mr Dallas Greek eten we kalamari, dolmades, zwaardvis en moussakas. Tegen 21 uur terug aan het hotel, Mythos en water halen in een supermarktje in de buurt. Eerst kaartjes schrijven, postzegels plakken en tegen 22 uur gaan slapen. Ook nog snel van een sigaar genieten.

Zaterdag 29 mei 2004: Eerste dag eiland verkennen met auto

Goed uitgeslapen gaan we tegen 8u30 ontbijten. Deze keer valt het precies mee: ei, tomaat, komkommer, kaas, hespeworst, boterhammen, pistoletjes, croissantjes, 3 soorten fruitsappen en koffie.  Ook nog verschillende soorten cornflakes, yoghurt en confituur. Na het ontbijt bekijken we even het boek van TUI, om te weten te komen, wat die allemaal bezoeken. Er valt eigenlijk weinig uit te leren. Rond 9u15 vertrekken we met de mega-Suzuki Alto (knalgeel). We rijden tot Zakynthos stad en van daar naar Alykes, dat lukte nog vrij goed. Dan serieus rondjes gereden in Alykes. Er stond niks aangegeven en wat er stond aangegeven van weg, klopte niet of ging naar alles richtingen. Cool. In ano Gerakari een Byzantijns kerkje bezocht. Uiteindelijk toch de weg gevonden naar Katastari en we vinden iets verder de Xigias Cave. Mooi maar wordt op het moment ontsierd door degoutante toeristen. Het is ondertussen "very hot". We zetten onze weg verder naar Korithion via Askos, waar een dierenpark (allé, veredelde kinderboerderij) was, dat we niet bezochten.

Verder via Asteri naar Volimes. We rijden naar Navagio, waar het "shipwreck" ligt. Mooi en vooral heel hoog. Timo heeft een beetje hoogtevrees. Maar het is echt prachtig, het azuurblauwe water met het strand en de schitterende rotsen. Magnifiek! Ongeveer 1 km voorbij Anafonitrie eten we bij "O Fotis" ons middagmaal: stuffed tomatoes, greek salad, tzatziki en 1 liter water. We zitten hier een uur, van 2 tot 3. Dan rijden we door naar Marié en Kambi. Mooi dorp, weinig te zien voor de rest. Eef heeft ondertussen het stuur overgenomen. We rijden het binnenland wat in via Exo Chora en Agios Leon. We krijgen hier een eerste indruk van het binnenland: nog vrij groen. Via Kiliomeno en Agalas rijden we verder naar Keri.

Wat verder door naar Lithakia en stoppen aan een supermarkt en kopen Griekse lekkernijen: stuffed vine leaves (dolmades), retsina, rijst pasta (manestra), pepers, paprika's,... Langs Laganas komen we omstreeks 16u30 terug in Kalamaki. We doen ons zwemgerief aan en doen nog een plonske (met bubbelbad) tot het bijna 19 uur is. Dan douchen we ons en maken ons klaar om te gaan eten. Eerst boeken we nog een eilandtoer per boot voor maandag: 20 Euro per persoon. Niet echt goedkoop, maar onze leuze op verlof is: "Money is not an issue". We gaan eten bij Hera: garlic bread, octopus in vinegar en 2 keer mixed grill. Een liter lokale rode wijn en water. Lekker, maar niks speciaals. We kopen in een supermarktje water en retsina voor op ons terras. We schrijven nog kaartjes en ons dagboek en rond 22u30 gaan we slapen.

Zondag 30 mei 2004: Tweede dag met de mega Suzuki Alto

's Morgens op tijd opstaan, ontbijten, zelfde ontbijttafel als gisteren. We vertrekken direct om de meest zuidelijke punt van het eiland te doen. Eerst richting Zakynthos en dan naar Vasilikos. Vandaar naar Gerakas Beach. Dat is een natuurreservaat (op z'n Grieks natuurlijk). We wandelen rond en genieten van het mooie zicht. Hier is het speciaal beschermd gebied voor de schildpadden. Dik OK. Vandaar doen we enkele andere stranden aan. Porto Roma is gewoon een strandje en heel mooi. Rustig vooral was Porto Zorro, maar wel met veel wind. Op de weg naar het noorden hebben we een prachtig zicht op Zante. Er zijn nog een heleboel stranden, maar die laten we links liggen. Verder rijden we naar het noorden van Zante. We volgen de hoofdweg naar Alykes en proberen via kleinere paadjes naar 2 'caves' te rijden.

Heen en weer tussen Drakas en Skoulikado en Alykes zoeken we ze, maar we hebben ze nooit gevonden. Na een paar uur moeten we toch iets eten en vinden dat na een tijdje in Alykes zelf; een mooi restaurantje langs de weg en langs een riviertje. Moussakas en spinache pie. We genieten optimaal van het middageten. Op de terugweg zoeken we nog naar het klooster van Agia Marina, maar vinden het niet. We komen wel bij een andere kerk, maar dat is niet diegene, die we zoeken. Dan maar terug naar Kalamaki. Vlak voorbij Zante zat een Griek look te verkopen. Wij stoppen en Eef maar afbieden; van 30 Euro tot 12, goed bezig. We beslissen te gaan tammen aan het zwembad, we hadden een half uurtje bewolkt, maar voor de rest warm en veel zon, lekker verbrand.

Tegen 18 uur terug op de kamer, een douche, een aperitiefje en tegen 19 uur naar Zepo's restaurant, met zicht op zee, dik in orde. Garlic bread, fried aubergines, kalamari en souvlaki lamb met 2 keer een halve liter rosé en een half litertje water. We proberen een binnenweg te zoeken met de auto, maar het blijkt niet mogelijk. Het is 2.3 km van ons hotel naar Zepos en dan nog eens dezelfde weg terug, misschien is dat morgen wat moeilijk te voet? We kopen nog vanalles voor morgen (boat around the island) en zetten de Suzuki Alto af aan de verhuur-shop. Sleutels onder de deurmat en auto los. Dan naar het hotel terug, dagboek schrijven, retsina drinken en gaan maffen tegen 22u30.

Maandag 31 mei 2004: Eiland cruise

We hebben de wekker iets vroeger gezet dan gisteren en we staan op om 7u15. Zoals we hier al gewoon zijn, blijven we nog even liggen en maken dan alles klaar om te vertrekken, rugzak en onszelf. We vertrekken met de bus aan het office-ke, waar we de tickets gekocht hebben, maar eerst ontbijten we nog in het hotel. Daar slaan we een babbel met een Westmalse. Ze heeft een dochter wonen in Bornem. Daarna vertrekken we naar de hoofdweg, de bus pikt ons op aan het toeristenbureau om 8u50. Het is nog 2 keer stoppen om nog andere mensen op te pikken en we rijden richting stad, om daar op de boot te springen in de haven. Nog een half uurtje op de boot wachten en dan kunnen we vertrekken. Vanuit Zante varen we naar het noorden. We komen langs een hoop strandjes tot in Alykes. Daar zien we terug de Xigias Cave, die we met de auto ook bezocht hadden en ook de 'Blue Caves'. Ikzelf had er meer van verwacht, maar eigenlijk moet je een klein bootje hebben om erin te varen en dan moet het nog mooier zijn. Nu is het ook wel OK. Vandaar gaat het in 1 ruk over de noordkaap naar Navagio Bay. Beter bekend als de baai van het shipwreck.

De zon is af en toe aan het verdwijnen achter de wolken, maar dat deert ons niet. We zijn wel een aantal eilandjes gepasseerd, best leuk; Agios Nikolaos en Mikrionissie. Terug naar het shipwreck: het is ECHT de moeite. Het water is prachtig turquoise en die kleur weerspiegelt op de rotsen errond, wel 500 meter hoog, echt gigantisch imposant. Hier blijft de boot anderhalf uur liggen, maar wij niet: we sukkelen de boot af en doen een zwemmeke, elk apart, want we hebben de rugzak mee. IJSKOUD, maar een wondermooie ervaring. We eten er ook een broodje tonijn (3 dagen oud, denken we) en 1 klein broodje kaas. Een beetje luieren en het is tijd om verder te varen: de tijd gaat snel. Vandaar varen we verder naar het zuiden.

We passeren langs Porto Vromi. Daar zijn we met de auto ook al geweest. Toen was er niet veel te zien en nu nog minder. Een hele tijd later komen we bij de 'Dolphin Caves. Weinig dolphins, wel veel caves en mooie ook nog. We varen er echt in met toch een grote boot. Langs de kustlijn zijn er veel mooie plekjes, zoals we ook de 'Kericaves' tegenkomen. We varen er gewoon langs. Dan komt het hoogtepunt van de trip. De mogelijkheid bestaat om tussen Marathia en Gerakas een loggerhead turtle te zien. Het moet een schaduw zijn, vlak onder het wateroppervlak. Timo ziet er één zwemmen, wijst ernaar en beneden beginnen ze te gillen. De boot draait even rond, maar de turtle is al lang weg. We stoppen nog 1 keer 10 minuten om te zwemmen, enkel drie zotten doen dat nog. Tegen 18 uur zijn we terug in de haven. Daar met de bus naar het hotel, douchen, even chillen en gaan eten. Deze keer gaan we te voet naar Zepos. Het avondmaal bestaat vandaag uit: Zepos Greek Salad, tzatziki, giouvetsi en lamb kleftiki, een fles rode wijn en een halve liter water. We komen tegen 22 uur te voet terug naar het hotel, nog even rusten op het terras en en gaan slapen. Morgen géén wekker.

Dinsdag 1 juni 2004: Zante

Zante zelf: de hoofdstad van het eiland.  We slapen iets langer, tenminste dat was de bedoeling. Degoutante Engelsen wekken mijn schatje iets te vroeg. We ontbijten rond een uur of 9, we zijn echt laat vandaag. Op ons gemakske een boke kaas, kersenconfituur, koffie en fruitsap. Dan willen we ons klaarmaken om naar Zante te gaan. Naar het schijnt is het een ramp om te doen met de bus, maar we moeten het proberen. Met een volle rugzak gaan we naar de 'main road' om daar de bus te nemen. Als ze komt, want dikwijls stopt ze niet, omdat ze vol met Laganas-toeristen zit. We wachten daar even met een ander Vlaams koppel, maar geven het na ongeveer 20 minuten op en nemen een taxi, die daar passeerde. Het kost ons 3 Euro per koppel en geven elk 0.5 drinkgeld. We zijn in Zante, vlak bij de kerk van Dionysos. Die bezichtigen we eerst eens. Langs buiten is het groots en lijkt heel wat, binnen is het ook prachtig versierd. We gaan niet helemaal naar voren, want er is een dienst aan de gang. We lopen langs de kade tot aan het Solomos Square. We passeren enkele vissers, die op hun boten hun vangst aan het verkopen zijn. Dat gaat van een zeekat, over kalamari, octopus, rode poon tot effenaf een grote rog. Vanop het plein gaan we naar het Byzantijns Museum. Dat is echt de moeite. Voor Timo tenminste, veel iconen. Eef vindt het wel OK, maar ook niet meer dan dat. Vandaar gaan we naar een kloostertje, nemen de weg naar het gymnasium, dwars door de stad en door echt Griekse wijken.

Via een klein wegke gaan we naar "Strani Hill". Daar is een burcht en die moeten we natuurlijk gezien hebben. Steile wegjes, een klein kerkje (gesloten). Nog 1 keer steil klimmen van daar en we zijn er. Wel wat brokken (weinig definieerbaar) en een prachtig zicht dat wel. Te voet terug naar beneden en iets zoeken om te eten. We kopen ergens een smos met kaas en kalkoen, want we hadden honger: het is ook al 13u30. We eten op Solomos Square en bekijken eens wat we nog kunnen doen. Eerst kopen we een kettinkje voor Eef en dan gaan we op zoek naar de bushalte. Die hebben we relatief snel gevonden en we moeten slechts 15 minuten wachten op een bus. Om half 4 komt die er ook aan en zet ons af in Kalamaki centrum, vlak bij Zepos. Van daar lopen we langs het strand met de voeten in het water terug naar het hotel, een half uurtje wandelen. We beslissen om in het hotel nog wat te tammen aan het zwembad.

We rusten wat uit in de schaduw, want we zijn een beetje verbrand. Dan een zwemmeke en dan zouden we ons gaan klaarmaken om te gaan eten. We zwemmen wat rond en dan komt die vrouw uit Westmalle naar ons. Die begint daar te stoefen over dat ze een turtle gezien hebben, heel dichtbij. Wij jaloers natuurlijk. Ze stellen voor om eens naar het strand te gaan kijken. Eef gaat snel iets wegleggen in de kamer en we zijn met z'n vieren weg naar de beach. Daar toegekomen roept ze direct: Mark, daar is er één! Wij zien nog niks, maar gaan maar mee in het water. Mark heeft ze gezien en leidt de schildpad naar ons toe. Ge ziet ze dus bangelijk goed zwemmen, hé. We laten ze daarna ook verdergaan, om ze niet te erg te stresseren. Ge ziet ze ook regelmatig hun kop bovensteken en na zo'n 5 à 10 seconden terug verdwijnen. Mark brengt er nog 2 naar ons, zodat we ze heel goed kunnen zien: 1 hele grote en 1 kleinere. We zien de grootste het langst, echt bangelijk. We zien er in het totaal een tiental en gaan dan  terug naar het hotel.

Douchen en klaar om te gaan eten. We moeten naar Laganas, omdat we enkel daar geld kunnen afhalen. Te voet over het strand naar Laganas toe en daar iets eten bij Dr Dallas Greek. Ajuinsoep en tomatensoep, shrimp saganaki, mix souvlaki grill en één fles retsina. We kopen een phonecard, worden gedegouteerd door alles wat Laganas is en betalen veel te veel (7 Euro) om er per taxi weg te geraken. We bellen nog even naar Betty en kopen 2 Mythossen en gaan rond 23u15 slapen.

Woensdag 2 juni 2004: Zante en turtles

We doen het weer kalmpjes aan vandaag. Of ja, da's in ieder geval de bedoeling. We beginnen op het gemakske met ons klaar te maken voor het ontbijt, hetzelfde als steeds; ze hebben hier nu wel een automatisch koffiemachine. Na het ontbijt beginnen we aan een strandwandeling, want het weer is niet alles. We zijn 5 minuten weg en voelen de eerste druppels al. Meer wordt het ook niet, dus da's OK. Langs de kust zien we nog steeds hier en daar een schildpad de kop opsteken. Gisterenavond als we langs het strand naar Laganas gingen, zagen we er een tiental, nu echter iets minder. Logisch want ze zwemmen nu van het land weg. Vlak voor Zepos Restaurant is er een berg met een soort uitkijkplatform. Vandaar heb je een mooi zicht over heel de baai van Kalamaki tot Laganas.

We wachten niet op en bus, maar doen de resterende 7 km naar Zante te voet. Langs de weg staan hele dikke en oude olfijbomen, niet te schatten, sommige zelfs met een doorsnede van 2 meter. Na een wandeling van in het totaal 1.5 uur komen we aan in Zante, vlakbij de kerk van Dionysos, maar eerst een sanitaire stop. We profiteren ervan en nuttigen elk een ouzo me meze (olijven, tonijn, komkommer, octopus, feta en brood). Tof, gezellig en lekker. De lucht is opengetrokken, dus gaan we even  de kerk in en wandelen langs de haven naar het museum van Solomos. Het moet de moeite zijn, als je Grieks kent en de dichter kent, maar zo is het niet veelzeggend. We stappen nog even verder naar de kerk van Lady of the Angels; een klein kerkje, dat als één van de weinige overbleef na de aardbeving in 1953. Het stond oorspronkelijk in zee op een eiland, maar met de uitbreiding van de stad is het op het vasteland (van het eiland) komen te staan.

We hebben stilaan honger en kopen in een Spar 1 brood, 5 Babybels en 2 appels. Die eten we op langs de kade. Zo iets voor half 3 hebben we het gehad en nemen we de bus terug naar het hotel. We moeten via Laganas en het duurt 45 minuten eer we aan het hotel zijn. We konden beter te voet, maar swat. Voor vandaag worden alle activiteiten met ongeveer 1 uur opgeschort, want we zijn moe en moeten even rusten. Na een uurtje rust gaan we met de verrekijker, zoomcamera naar het strand om nog wat turtles te spotten. We zien vanop de duin eigenlijk minder dan normaal. Dus Timo gaat nog even het water in. Een oudere Engelsman heeft er één gezien, maar die gaat verder het water in dan Timo. Vlak voor zijn neus komt die boven om lucht te happen, bangelijk. Enkel stom dat hij geen kodak bij zich heeft. Het koppel van Westmalle passeert er ook, we babbelen nog wat en we maken ons klaar om te gaan eten. We stappen naar Zepos en halverwege merken we dat er veel turtles bovenkomen.

Timo loopt snel terug naar het hotel voor de zoomlens en nu kunnen we mooiere foto's maken, wanneer ze lucht happen. Dat lukt 2 keer langs de kust, en op de heuvel bij Zepos zien we er keiveel boven en nemen ook een paar foto's. Bij Zepos natuurlijk een fles retsina en een halve liter water. Vandaag nemen we een hele hoop voorgerechtjes: tzatziki, zepos greek salad, meatballs in tomato sauce, mushrooms in garlic en stuffed tomatoes. Lekker en heel veel. Volgefret gaan we langs de weg terug, want het strand is verboden terrein na zonsondergang voor de schildpadden. Onderweg een liter retsina gekocht en dan te voet naar het hotel. Eef haalt een sigarreke binnen en we gaan nog even genieten van de volle maan. Volle maan langs de beach (niet erop) is echt wel prachtig. We genieten er van de retsina, maan, water, de sigaar en elkaar en tegen middernacht gaan we terug naar het hotel, steken even het kaarsje nog aan en gaan daarna maffen.

Donderdag 3 juni 2004: Laatste avond ...

Vandaag redelijk lang geslapen, tot een uur of 9. Ontbijten. Daarna gaan we wat tammen aan het zwembad: plonske - tammen - plonske - tammen. En dit tot ongeveer 12u45. Dan te voet naar Zepos. We eten er elk een pizza: 1 greek en 1 tuna. Met retsina natuurlijk. Lekker. Terug naar het hotel over het strand. We voelen dat we aan het verbranden zijn, ook al hebben we al een kleurtje. We wandelen even terug naar het hotel en gaan ons kodakgerief halen om nog wat turtles te fotograferen. Timo gaat het water in en ziet er een paar, maar niet zo veel als vorige keren. De zee is al veel wilder geworden dan de dagen ervoor, dus misschien daarom.

Eef blijft op het strand, goed ingepakt, want ze heeft last van zonnebrand. We gaan in totaal op 3 verschillende plaatsen zitten kijken en genieten van de laatste dag en de laatste zon. Tegen 18 u 30 zijn we terug in het hotel. Klaarmaken en rond 19u15 te voet naar Zepos. Onderweg nog wat naar de zee en de turtles gekeken. Tegen 20 uur zijn we in het restaurant. Eens zot gedaan: 2 fishermann's plates, ouzo, water, tzatziki. Heel lekker en goede rekening ook. Teruggaan doen we over de weg. Aftersun en retsina gekocht, want ondertussen was het duidelijk dat we serieus verbrand waren. Tegen 22 uur zitten we terug op ons terrasje: volledige fles retsina uitgedronken samen met een sigaar gerookt. Genoten van de laatste avond en van het laatste kaarsje. Rond middernacht gaan slapen.

Vrijdag 4 juni 2004: Vertrek naar huis

Om 8 uur opstaan en ontbijten. Na het ontbijt valies maken. Als dat na een uurtje in orde is gaan we nog wat winkelen. We kopen olietjes en olijven voor de mama's en onszelf.

10u30:    gaan ouzo drinken aan het strand

11u30:    scheutjes oleander (voor Maurits) inpakken in nat toiletpapier en als laatste de handbagage.

Om 12 uur moeten we van de kamer. We drinken nog 2 ouzo's een de bar met Mark en Bea. Om 13 uur staat de bus er en die brengt ons naar de luchthaven

13u20:    aankomst in de luchthaven en inchecken

15u30:    Vlucht moet vertrekken, maar we hebben een beetje vertraging. Tegen 16u15 toch vertrekken, zonder kleerscheuren voor de rest.

16u45:    Tussenlanding op Corfu; het is daar heel slecht weer. Mama Linda zit hier nu en die heeft serieus pech met het weer. Normaal moesten we hier al vertrokken zijn. We sturen een berichtje (SMS) naar Maurits, zodat die niet te vroeg vertrekt en lang op Zaventem moet wachten.

17u15:    Vliegtuig vertrekt. Eef voelt zich niet zo lekker.

We landen in Zaventem om 19u30 (tijd in België - eigenlijk is het voor ons al 20u30), één uurtje vertraging dus. Dat valt eigenlijk nogal mee. Als we staan te wachten op onze bagage krijgen we een berichtje dat we naar buiten moeten komen, naar de in(uit-)gang. Maurits heeft onze Cartouche meegebracht. We zijn blij hem te zien en hij is ontzettend blij dat hij ons terugziet ook. Hij is braaf geweest bij Maurits en Betty, dus dat is voor herhaling vatbaar.