ScubaTimo

Pagina over duiken en reizen in binnen- en buitenland

Website about scuba diving and traveling around the globe

Clubduik ScubaLibre: zondag 6 juni 2010: Wemeldinge Paal 51 & 52

Vandaag duiken we nog eens met de club, verzamelen ter plaatse in Wemeldinge: Steldijk, ergens tussen de huidige dijkpalen 1601 en 1602. Ik heb op het internet wat informatie gezocht waarom deze plaats zo genoemd wordt, maar kan daarover niks terugvinden. Als er iemand verder info heeft, laat maar weten. Misschien komt het omdat er vroeger palen stonden met die nummer als aanduiding van afstand of iets dergelijks? Dit werd ondertussen al bevestigd, leek me ook het meest logische. Er is een tamelijk grote groep aanwezig: er zijn wel tien buddy-teams, dus een heel erg goede opkomst. Jurgen en Timo duiken samen zoals ze gewend zijn, volgen de briefing door Flor. Die zegt niet veel nieuws, enkel waarop we moeten letten. Het is een duik die op de kentering moet gebeuren, dus het is wel belangrijk om tijdig in het water te gaan. De kentering is om 11:10, dus ten laatste om 10:30 in het water. Wij zijn als eerste van de club in het water, dus we zullen wel goed zicht hebben, nog niet veel duikers voor ons.

We doen een laatste buddy-check, zijn OK om te vertrekken en zakken. Er staat niet zo veel stroming op dit moment, dus het gaat ons goed. Het is wel een beetje raar, want het kleine beetje stroming lijkt van rechts te komen, terwijl die eigenlijk van links zou moeten zijn. Het kan natuurlijk ook maar een gevoel zijn. We duiken enkele keren over een paar stenen muurtjes, die begroeid zijn met oesters en waar alikruiken zich stevig aan het amuseren zijn. Iets verder maken de stenen en rotsen plaats voor zand. We zien een krab passeren met een mossel in de klauwen: die zal honger hebben. Ze vlucht weg, Timo erachter met camera en dan lijkt die wel te poseren. Wel een grappig zicht met die mossel. Zoals gezegd komen we dan over een zandvlakte, die zich dan in de diepte stort. We gaan niet echt mega-diep, want Timo had zijn lamp niet bij zich en om toch wat goed zicht te behouden, beperken we de duikdiepte tot een maximum van 12,2 meter. We doken uit zo rond de 30°, maar omdat we af en toe wat afgeweken zijn, duurt het al snel een 10 minuten eer we de wand bereiken. Volgende keer wanneer de specialty Navigatie wordt gegeven willen we ons wel specialiseren.

Dan volgen we de wand langs onze rechterschouder, zien twee kreeften, wel tien vlokkige naaktslakken en ook hun eieren. De zakpijpen zijn ook groot en de kleine anemoontjes staan er soms als een heksenkring rond. Die heksen zullen wel een duikflesje nodig hebben om hier te komen dansen. Twee kreeften komen we tegen: één in zijn/haar hol en de andere op wandel. Vooral die is wel OK. Op het zand is er lange tijd niet mega-veel te zien, maar we willen niet veel dieper gaan, dus blijven rond de tien meter. Dan is er wel een stuk waar echt heel veel te zien is. Zeeanjelieren staan te wiegen in de stroming, botervisjes schieten tussen de oesters en krabben spurten weg voor het witte licht van de lamp van Jurgen. Al bij al verloopt de duik vlot, buiten even een kort klaringsprobleem en stofprobleempje. Even elkaar vasthouden en dan verder. Rond een duiktijd van 30 minuten gaan we iets minder diep duiken en keren we terug op onze stappen. Weer hebben we hier even geen zicht omdat er twee duikers vlak voor onze neus in het stof hebben gehangen.

Op 45 minuten doen we onze safety stop en keren dan terug richting kant (210°), zien nog een zeedonderpad, een wulk die zich diep in het zand ingraaft en door de goede navigatie van Jurgen komen we iets sneller dan bij ons vertrek waar we moeten zijn. We duiken hier nog over een visnet dat hier hangt. Het is al lang niet meer in gebruik want er is veel begroeiing op en er zitten wel wat gaten in. Even nog melden dat toen we te water gingen een blauwe haarkwal gezien hebben: de eerste voor Jurgen. Onze duiktijd bedraagt in totaal 50 minuten en dat is wel goed. We hebben ook nog 120 bar in onze fles en dat is wel dik OK, want op het einde moesten we tamelijk hard palmen omdat de stroming toch stilaan aan het opzetten was. Dan rijden we naar Hét duikcafé van Wemeldinge Smits, drinken er een paar Duveltjes en rijden dan terug naar België. Toen wij boven kwamen was het net stilletjes beginnen regenen en op de terugweg is het heel erg hard aan het gieten. Er is zelfs file op de A58: een hele bende Duitse toeristen is op de terugweg naar hun thuisland, want daar was het vrijdag een feestdag, dus ze hadden een lang weekend. Goede duik, toffe plaats, volgende keer toch nog eens iets dieper gaan kijken wat daar te zien is. Dus Timo: "Vergeet je lamp niet!"